De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Het recht op antwoord van Roger Van Gheluwe
België, Pedofilie, Opinie, Roger Vangheluwe, Interview, Bob Vansant, Psychotherapeut -

Het recht op antwoord van Roger Van Gheluwe

vrijdag 15 april 2011 11:54
Spread the love

Vlaanderen staat nog eens op z’n kop rond gewezen bisschop Van Gheluwe. De man heeft, vanuit zijn ballingsoord in Frankrijk, een- vanuit zijn beleving- ‘eerlijk’ interview gegeven over het seksueel misbruik van 25 jaar geleden, waardoor hij een jaar geleden,  vlak voor zijn pensioen, onthutsend ontslag nam als bisschop van Brugge.

Door zijn ontslag en het bekend raken van dit misbruik is het hele ‘dossier’ van seksuele wanpraktijken binnen de Kerk in België aan het licht gekomen. Gelukkig maar.

Een jaar lang was het misbruik voorpaginanieuws en stond de bisschop zowat symbool voor alle duistere praktijken van de Kerk. Hij was het (enige) gezicht van alle kerkelijke boe-mannen die zich liederlijk vergrepen aan onschuldige slachtoffers. De Satan in hoogsteigen persoon.
Hij -of zijn naam- werd opgevoerd in alle dossiers. die al of niet met dit soort wantoestanden te maken had.
De pers was koortsachtig op zoek naar een antwoord van de man zelf. Hij was vogelvrij verklaard en werd nagezeten als opgejaagd wild. ‘Waar houdt hij zich schuil ?’ was dé  hamvraag. Uiteindelijk is er één enkele televisiezender die een ‘speciaal’ interview krijgt. Een scoop van jewelste. En Vlaanderen is weer gechoqueerd, kotsmisselijk, verontwaardigd…?! De politici allemaal in koor voorop. Terwijl zij alle détails van seksueel misbruik binnen de kerk wel moeten kennen uit het rapport Adriaenssens en de speciale Kamercommissie die er is gevolgd.

Politici moeten weten wat ze willen. Uiteindelijk durven ze niet beslissen dat seksueel misbruik juridisch niet zou mogen verjaren. Heel wat slachtoffers die psychisch ‘levenslang’ veroordeeld zijn, zouden daarmee al een stuk meer gemoedsrust vinden. Na de gruwelijke détails die ze allemaal hebben gehoord in al de debatten van het afgelopen jaar hebben de politieke gezagsdragers amper de moed om de verjaringstermijn bij seksueel misbruik van tien jaar, naar vijftien jaar op te trekken ! Dit is pas choquerend.Dit is ook schijnheiligheid. Zij weten hoe daders van seksueel misbruik ‘dissociëren’ en ‘vergeten’ welke impact hun handelen heeft en blijft hebben.
Men vindt het verschrikkelijk, voor altijd onvergeeflijk, helemaal blijvend ongeoorloofd…en toch is er geen politieke moed om iets in wetten om te zetten ? Sterker nog, mag de man, om wie het allemaal is begonnen, 25 jaar na de feiten geen publiek ‘recht van antwoord’ krijgen, nadat er zoveel over hem is gespeculeerd en gefantaseerd ? Als je een ‘misdrijf’ na tien of vijftien jaar laat verjaren, kan je iemand na 25 jaar ook niet langer publiekelijk blijven veroordelen, toch? Of ontgaat er me hier iets ? Gaat de politieke macht hier nu niet haar boekje te buiten ? Een Minister van Justitie inclusief ?

We kunnen vragen en bedenkingen hebben bij de aard en de toon van dit interview. We kunnen ook bedenkingen hebben, bij hoe uiteindelijk één televisiezender maandenlang alle registers opentrekt om dit interview tot stand te brengen. We kunnen het ook oneens zijn met de inhoud ervan. Maar we kunnen iemand, die niet juridisch vervolgbaar is, niet blijven veroordelen en zeker geen recht van antwoord ontzeggen. Politici dienen zich dan ook van commentaar te onthouden.

Politici zijn zélf vaak ‘korte termijndenkers’ die vergeten wat er in hun verleden is gebeurd. Of die ook hun meningen en versies van de feiten herzien en aanpassen naargelang de politieke wind. Ze durven ook liegen. Waar waren de politici 25 jaar geleden toen zulke feiten als zeer ‘normaal’ getolereerd werden ? Zelfs incest was toen een normaal voorkomend gedrag in één op zeven families !
Ik verdedig hierbij niet de daden van Roger Van Gheluwe. Ik verdedig hier het recht van antwoord en laak vooral de hypocrisie, die er zowel binnen de kerk alsook in de politiek bestaat. Waar er macht in het spel is, is er ook machts-misbruik.
In mijn praktijk als psychotherapeut werd ik uiteraard geregeld geconfronteerd, net zoals vele collega’s, met seksueel misbruik. Ook binnen de kerk. Moesten we dat aan het gerecht melden? Hoe vaak vertellen mensen niet, tot op vandaag, over onrecht en misbruik op allerlei terreinen,binnen de besloten en veilige muren van de hulpverlening ? Moeten we nu allen naar het gerecht of naar de pers stappen? Er zou geen dag voorbij gaan zonder ‘schandaal’ !

Meer dan tien jaar geleden had ik ‘monseigneur’ Van Gheluwe persoonlijk aan de telefoon. Op zijn initiatief. Hij belde mij om te bevestigen dat het bisdom financieel wou tussenkomen in de begeleiding van een vrouw die als kind door een priester seksueel was misbruikt en daar nog steeds psychische en seksuele problemen door had. Uit zijn tussenkomst sprak grote en oprechte bezorgdheid om het slachtoffer. De vrouw had hierover ook met hem verschillende gesprekken gehad. Ongetwijfeld heeft zijn eigen verleden ook meegespeeld en zal het thema wel zijn hele leven op de achtergrond hebben bepaald. Ongetwijfeld heeft hij ook geleden onder zijn misbruik en nog steeds. Ik geloof zeker dat hij in dit opzicht ook zijn best heeft gedaan om rond dat thema – vanuit zijn beperkte visie- ‘goed’ te doen.

Dat alles op de voorgrond is gekomen heeft ook het tijdsbeeld mede bepaald. Wat vooral nu belangrijk is, is dat we meer aandacht en zorgzaamheid opbrengen voor elkaar. En daar zijn we lang nog niet aan toe. We kunnen geen brandstapels blijven bouwen. Sommige dingen zijn niet te genezen, ongedaan te maken of ‘op te lossen’. We zullen nu moeten voorkomen in plaats van trachten te genezen.
Machtsmisbruik moet worden bestreden ! Maar dan wél op ALLE niveaus… Ook in de politiek, het bedrijfsleven, de media…
En mensen- ook daders- mogen zich, in een democratie, nog altijd verdedigen en hun mening vrij uiten. Als dat niet meer kan, is er ook sprake van misbruik van macht en keren we terug naar de inquisitie.
Het is dus goed om eerst in eigen hart te kijken…Hij die zonder zonde is mag pas met stenen werpen…

Bron : 

Bob Vansant

Bob Vansant (9 februari 1954) is een Vlaams psychotherapeut, een autoriteit op het vlak van de alternatieve aanpak en de benadering van depressie.
http://users.telenet.be/hrc/

Express.be

take down
the paywall
steun ons nu!