Zet een aantal mensen bij elkaar in een kamer en laat hen maanden en maanden nadenken over zaken waar ze eigenlijk niks van kennen. Waarbij hun denkproces voornamelijk gevoed wordt door goedkoop populisme. Laat hen deze hersenloze troep neerpennen en wat krijg je… juist geraden! Het regeerakkoord voor Onderwijs.

Een mooier voorbeeld van “schoenmaker blijf bij je leest” of “de beste stuurlui staan aan wal” is er niet. Wat fijn is dat we onze Nederlandse taal al zo onmiddellijk kunnen gebruiken ter illustratie van dit gedrocht. Want dat staat met stip op 1: het Nederlands. Iedereen weet natuurlijk dat deze taal 1 van de belangrijke wereldtalen is, gesproken en begrepen door het grotendeel van de mensheid. Gelijk hebben ze dus als ze schrijven dat het Nederlands een belangrijk communicatiemiddel is. Zeker voor mensen die hier maar tijdelijk verblijven of wiens hoofd nog vol zit met trauma en oorlogsverleden. Voor hun eigen goed zullen we hen dus verplichten om boven alles deze wereldtaal te leren en vooral te kunnen. Want om het nog allemaal een beetje serieuzer te maken verhogen we in de NT2 module het eindniveau. Of deze mensen nu laaggeschoold, traag-lerend of anders-lerend zijn, daar kunnen we echt geen rekening mee houden. Integendeel we gaan ze viseren en achtervolgen en voor alle zekerheid nemen we de schoolbonus af als ze niet doen wat van hen geëist wordt. En om het allemaal nog wat donkerder en enger te maken installeren we een kliklijn waar we kunnen melden wie nog altijd geen Nederlands spreekt of lege brooddozen meegeeft met zijn kinderen. Lege brooddozen zijn afgrijselijk en zouden inderdaad niet mogen. Maar ga je dat oplossen door mensen in armoede nog armer te maken? Structurele armoede installeren. Heerlijk repressief.

Om helemaal aan te tonen dat niemand in die kamer iets kent van een schoolcultuur, gaan we het professionaliseringsbeleid zo aanpassen dat het personeel tijdens de 3 halve dagen bijscholing ook nog eens moet zorgen voor een pedagogisch alternatief OP de school voor de leerlingen. Wat moeten we ons hierbij voorstellen? De turnmeester die elke keer met 340 kinderen een parcours moet doen? De kleuterleerkrachten die de lagere school opvangen en de kleuters tegelijk? En drie dagen later omgekeerd? De directeur die niet deelneemt aan de pedagogische studiedagen en een ganse voormiddag voorleest aan 340 kinderen? Dat lijkt nog een optie want een beetje verder lezen we in het akkoord dat de directeur geen pedagogische vaardigheden meer hoeft te hebben, wel manager skills. Voorlezen kan iedereen (behalve natuurlijk die vreselijke mensen die nog altijd geen Nederlands kunnen) en de bijscholingen moet de directeur niet volgen want dan bestaat natuurlijk het gevaar dat die misschien toch wel iets pedagogisch kan oppikken.

De mensen die het regeerakkoord schreven hebben ook nog nooit gehoord van een pedagogisch project van een school. Waarbij sommige scholen net bewust kiezen voor een alternatieve manier van quoteren en dus niet voor een puntensysteem gaan. Deze visie is al decennia oud en heeft al lang bewezen dat ze ook werkt. Ook de onderwijsinspectie en de pedagogische begeleidingsdienst weten dat er verschillende manieren van evaluaties zijn en dat deze allemaal op hun eigen manier waardevol zijn, maar de mensen in de duffe kamer weten dit dus niet. Voor hen telt maar 1 populistisch ding en dat is excellentie. Zo staat het er letterlijk. Streven hier naar en stampen naar iedereen die het niet bereikt op hun kortzichtige manier. Terwijl het streven naar excellentie (bah wat een woord) voor iedereen mogelijk is. Iedereen verdient het om zo veel mogelijk te mogen leren, maar niet iedereen leert op dezelfde manier.  Zo triestig dat dit niet begrepen wordt door deze mensen. Mensen die niet begrijpen dat je door 1 of andere spellingsblindheid nooit zal leren spellen. En die dus nu eisen dat je overal voor elke fout die je als kind schrijft punten kwijt bent. Je wordt dus constant getest op je beperking en niet op je vooruitgang. Door je slechte punten kan je dus ook niet meer naar eender welke richting die je eigenlijk perfect aankan. We worden letterlijk de oudheid in gekatapulteerd waarbij we mensen met een beperking van de klif gaan gooien.

Zowat overal gaat het regeerakkoord recht in tegen zaken in onze grondwet. De weg naar inclusie, die scholen en leersteuncentra, al jaren proberen te bewandelen met vallen en opstaan, wordt hier opgebroken en gebarricadeerd. Dit is zelfs met een groot risico op boetes vanuit Europa, maar ja dat klinkt niet goed en dat hoort de Vlaming natuurlijk niet graag.

De soep wordt nooit zo heet gegeten als ze geserveerd wordt, troosten mijn vrienden me, gelukkig met een mooie Nederlandse zegswijze. Maar ik hou mijn hart vast voor de weg die we zijn ingeslagen. Een koude donkere weg.