De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Beeld: Fourate Chahal El Rekaby
Opinie - Gert Van Hecken

Het academisch circus: tragikomedie van medeplichtigheid op wereldtoneel van genocide

Stap dichterbij en aanschouw het grote spektakel dat de academische wereld heet — een verbluffende voorstelling waarin neutraliteit, ethiek en morele verantwoordelijkheid feilloos worden gejongleerd! Zullen universiteiten eindelijk de banden met Israëlische instellingen verbreken, of trakteren ze ons opnieuw op een adembenemende act van morele acrobatie?

woensdag 11 juni 2025 15:41
Spread the love

 

Welkom, welkom! Treed binnen in het grote spektakel van onze academische wereld—laat u meevoeren, afleiden en verblinden in dit tragikomisch circus waarin wordt gegoocheld met beloften van neutraliteit, academische vrijheid en ethische principes! In de show van vanavond ziet u hoe onze universiteiten op acrobatische wijze door hun morele, juridische en maatschappelijke verantwoordelijkheden laveren—terwijl al meer dan anderhalf jaar lang een genocide op het Palestijnse volk plaatsvindt die live op uw televisiescherm wordt uitgezonden. Israël blijft intussen grimmige records breken in de gerichte moord op mannen en vrouwen, kinderen, baby’s, studenten, academici, medisch personeel, humanitaire hulpverleners en journalisten.

De acrobaten van dienst? Onze verlichte universiteiten—gehuld in een mantel van deugdzaamheid terwijl ze beraadslagen over hun samenwerking met Israëlische instellingen. Maar dit zijn geen gewone acteurs: nee, dit zijn onze intellectuele gidsen, het morele kompas van onze samenleving, belast met de taak om ons de weg vooruit te wijzen. Kijk hoe ze statig de piste betreden, getooid in hun academische toga’s—symbolen van zelfverklaarde diepzinnige wijsheid en integriteit— en hoe ze zich presenteren met gezag en allure.

Onder de grote ivoorkleurige circustent verzamelt zich intussen een divers publiek. De maagdelijk witte setting ademt tegelijk rust en ongemak uit. In het amfitheater: rijen studenten, professoren, onderzoekers en administratief personeel—alle ogen verwachtingsvol gericht op het podium. Eén vraag hangt zwaar in de lucht: wordt dit het moment waarop onze universiteiten eindelijk de banden met Israëlische instellingen zullen verbreken? Of zullen ze zich opnieuw verschuilen achter  gladgestreken excuses, morele acrobatiek en retorische goocheltrucs om de status quo te behouden?

Ondertussen dendert buiten de tent de onmiskenbare realiteit ongenadig voort, zichtbaar voor iedereen die wil kijken of luisteren. Israëlische universiteiten zijn mee verantwoordelijk voor een regime van apartheid, militaire bezetting, genocide en oorlogsmisdaden — gedocumenteerd met een overvloed aan bewijsmateriaal, veroordeeld door dezelfde internationale instellingen waar onze universiteiten zich zo graag aan spiegelen in naam van democratie, mensenrechten en academische vrijheid. In Gaza worden scholen, universiteiten, leerkrachten en studenten systematisch gebombardeerd, vermoord of tot puin herleid. De Verenigde Naties noemen het scholasticide: de opzettelijke vernietiging van een onderwijssysteem, en van de toekomst die Gaza trachtte op te bouwen.

En de wereld? Die kijkt toe. Kijkt toe hoe Israël zijn militaire offensief steeds verder uitbreidt: met de vernietiging en annexatie van de Westelijke Jordaanoever, een tactiek van verschroeide aarde in Libanon, pogingen om nieuwe grenzen op te leggen in de bezette Syrische Golanhoogten, en doelgerichte aanvallen op VN-instellingen — de enige reddingslijn die de mensen in Gaza nog rest.

Beeld: Fourate Chahal El Rekaby

Maar laten we niet op de feiten vooruitlopen — er staat ons immers nog een fantastische show te wachten!

Maak u klaar voor halsbrekende toeren op het slappe koord van de neutraliteit, fragiel bungelend boven het morele ravijn! Laat u overdonderen door juridische gymnastiek die tegelijk oogverblindend én onbegrijpelijk is voor wie maar even met de ogen knippert! En wie kan onbewogen blijven bij de grote verdwijntruc — gecombineerd met luide oproepen tot dialoog en wereldwijde betrokkenheid! Kijk met verbazing hoe parallelle waarheden, schitterende compromissen en opgepoetste ethische beloftes op magistrale wijze in de lucht worden gejongleerd, de ene nog lichter dan de andere!

En dus—laat het doek opengaan. Laten we van dichtbij kijken naar de verbluffende acts die ons te wachten staan. Wat we te zien krijgen zou op de lachspieren werken …

… als het niet zo verdomd tragisch was.

 

Dit is de inleiding van het toneelstuk dat in zijn geheel online in het Engels gepubliceerd is op Transnational Institute. Gert Van Hecken heeft het vertaald naar het Nederlands, dat lees je hier

Gert Van Hecken is Associate Professor aan Institute of Development Policy (IOB) van Universiteit Antwerpen

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!