Mijnheer de Radhen Adhipatti, Regent van Bantan-Kidoel, en gij, Radhens Dhemang die Hoofden zijt der distrikten in deze Afdeling, en gij, Radhen Djaksa die de justitie tot uw ambt hebt, en ook gij, Radhen Kliwon die gezag voert op de hoofdplaats, en gij Radhens, Mantries, en allen die Hoofden zijt in de afdeling Bantan-Kidoel, … en gij, dames en heren politici van België en gij allen die meezit aan de tafels van de macht in Vlaanderen, ik groet U !
Enkele dagen geleden was U God en verscheen voor U Klein Pierke. Klein Parwaiske, eigenlijk, maar in Absurdistan zeggen ze Pierke.
U was God en in al Uw goedheid gaf U ons Pierke vleugels, zodat hij kon terugkeren naar zijn warme nest, zijn hete nest eigenlijk, zoals het daar nog een beetje ligt na te gloeien van de brand die het heeft vernield.
U heeft mij, en met mij velen, ook diep ontroerd met de officiële inauguratie van het samenwerkingsverdrag tussen Kaboel en Merchtem, vanaf nu zustersteden “waar het ‘s avonds gevaarlijk buitenkomen is”.
Hoe voelde het, zo een dagje God te zijn ? Tevreden met al die blije gezichten ? Of is het toch een beetje tegengevallen, de job toch wat onderschat ? Zoek niet verder, het antwoord is dit: enkele dagen geleden, dames en heren politici, had U de kans een verschil te maken en U hebt het “cum laude”, als de eerste de beste topbankier, verknoeid. Godjes made in China bent U gebleken.
Maar ja, U bent ook zo druk, druk, druk bezig, nietwaar, daar in Uw Parlementen, Senaten, gemeentehuizen en cenakels. U bent nog maar net klaar met het redden van de ene bank of U is alweer aan de slag met het bedenken van een economisch relanceplan … zonder geld. U holt op een drafje naar het commando-hoofdkwartier van Fort Europa, want er moeten nog meer banken gered; U holt holderdebolder naar de supermarkt om de hoek, nog snel een six-pack halen voor sluitingstijd en als ik er een stuiver mag op verwedden, gaat U straks nog een beetje creatief met de index aan de slag. “Als het kriebelt, moet je sporten” dus wat is er beter dan een index-sprongetje ? Twee index-sprongetjes misschien ? U voert, met andere woorden, Beleid, met de grote B van “België, waar het goed is om wonen”.
Welnu, laat ik U eens iets vertellen.
Ik word dat allemaal zo stilaan een beetje Beu. Beu met de grote B van “Ben ik hier als modale burger -met kleine b- nog wel van tel” ? Uw woordenboekje is gestopt bij de letter “E” van economie, ECB en Electrabel. De persen lijken daarna te zijn stilgevallen, dus aan die “W” van de “warme samenleving” komen we nooit meer toe, als het zo doorgaat.
En dan staat daar plots zo een Klein Pierke op uw stoep …
Pierkes zijn vervelende karwaten, dames en heren, ik kan het weten: ik woon in de stad met het bekendste Pierke van allemaal. Pierkes stellen lastige vragen, zoals “Mag ik blijven ?”.
Zeventig procent van de Afghanen die een asielaanvraag doen in België, mogen blijven, wist onze medemens uit Merchtem -waar, zoals U weet, het gevaarlijk buitenkomen is ‘s avonds- nog mee te geven voor een microfoon en dat dat een pak meer is dan in de ons omringende landen waar -ha ! de loosers- men blijft steken rond de vijfenveertig procent. Maar … helaas, driewerf helaas: dit ene Pierke kon er echt niet meer bij. Het zal onze vrienden van het VB, met hun nadruk op de diep-christelijke waarden en tradities van Europa, ongetwijfeld ten zeerste bedroeven dat voor deze vreemde kwast de herberg toevallig net vol was, doch aan deze ontgoochelde vrienden zeg ik: den os en den ezel hebben wel betere dingen te doen dan een beetje warme lucht blazen over die Pierlala die hier al vier jaar woont, nietwaar God ? Er moet dringend geld worden gescheten door die beesten !
Vier jaar …
Had U een beetje moeite om het dossier helemaal door te lezen, dames en heren politici, moeite om het te begrijpen ? Over welk stukje struikelde U: “vader vermoord” of “huis platgebrand” ? Of was U een beetje afgeleid door De Laatste Show of De Slimste Mens waar U dringend in moest verschijnen ?
Enkele dagen geleden, dames en heren politici, hebt U zich op de borst geklopt en gezegd dat de wet zijn gang moest hebben. Wat velen onder ons, die dagelijks om de oren worden geslaan met zoete woorden als flexibiliteit, hebben gezien en gehoord, is dat wanneer het niet gaat over de arbeidsmarkt, U zich daar geen ene zier van aantrekt. Uw jargon reikt zo ver niet. Wat onze gekleurde medemens heeft gehoord en gezien is dat integratie niet loont, is dat de taal studeren niet loont en is dat het uitoefenen van een job niet loont. Uw beleid, dames en heren politici, heeft net de illegalen in dit land nog wat verder in de illegaliteit geduwd en ik hoop van ganser harte dat, als er de volgende keer een fuite is in één van de pipes van Tessenderlo Chemie en er een wolkje ontsnapt wegens gebrek aan lassers, dat dan uw volgende sangria naar een bittere sangari gaat smaken.
In de politiek heeft U het altijd graag over “symbooldossiers”. Die welke meestal vijf minuten politieke moed vragen, U kent ze wel. U had van dit dossier een symbooldossier kunnen maken, symbool van het feit dat wie zijn best doet en een positieve bijdrage levert aan deze maatschappij, kan en zal beloond worden. U had ons als bevolking een korte adrenaline-opstoot kunnen bezorgen met een aangenaam goed gevoel als gevolg. Dat doet al eens deugd, ik kan het U allen ten zeerste aanraden. Maar U had de moed niet. U kwam zelfs niet aan een half minuutje, denk ik. Of het interesseerde U gewoon niet.
De voorbije dagen voelde ik een heftige drang om eens levendig wat tomaten naar Uw aller smoelltjes te mikken, dames en heren van de politiek. En echt niet alleen naar onze Merchtemse medemens, maar naar U allen die het hebt vertikt om zelfs maar een vraagteken op te werpen bij deze uitwijzing. Naar U allen, die hebt gezwegen. Maar het zou waarlijk een verkwisting zijn van een lekker Vlaams landbouwproduct, dus zal ik U maar proberen treffen waar het U echt pijn doet. U, daar in het centrum van de macht, krijgt deze keer mijn stem niet en als U, Sterns en Droogstoppels van de moderne tijd, wil weten waarom: ik ben atheïst, ik geloof al lang niet meer in God.
