De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Gelezen :: Psychiaters op de sofa, Dominique De Graaf

Gelezen :: Psychiaters op de sofa, Dominique De Graaf

vrijdag 14 augustus 2015 15:14
Spread the love

psychiaters op de sofaAllereerst:
dit is een vlot geschreven boek, het leest echt zeer makkelijk weg. De
vier persoonlijkheden, de vier interviews die door elkaar lopen maken
het erg levendig. Het is makkelijk om volgen. Een beetje vervelend in de
layout zijn de ‘streamers’, dat pas goed in een krant -de auteur is
journalist- maar in een boek zorgt het er vooral voor dat je twee keer
kort na elkaar dezelfde zin leest.

De vier psychiaters zijn alle vier vrouwen. Ze zijn het vaak eens,
maar hier en daar hebben ze toch een opvallend andere mening.
Bijvoorbeeld als het gaat over transgenders of over de legalisatie van
drugs.

De bedoeling is dat ze de rollen eens omdraaien en zichzelf eens
blootgeven. Ze snijden inderdaad enkele ‘donkere’ kanten van hun
privéleven aan. Eentje heeft een verstandelijk beperkte dochter, drie
van hen zijn getrouwd met een dokter, maar eentje is getrouwd met een
kunstenaar en dat huwelijk werd niet aanvaard door de ouders (uit
ervaring weet ik dat dat verdomd hard is), een andere kwam in opspraak
over fraude, een geschiedenis die heel wat voeten in de aarde had en
zeer vervelend was voor haar. Al bij al heb ik echter helemaal niet het
gevoel dat ze zich blootgaven. Als ze dat deden dan hebben de vier een
verdomd saai privéleven. Ze lijken net iets te perfect om helemaal
menselijk over te komen. De vier hebben, met hier en daar misschien een
putje in de weg, eigenlijk fantastische modelcarrières neergezet. Dat is
prachtig voor hen, maar persoonlijk zou ik liever bij een therapeut
gaan die zelf serieus wat blutsen heeft opgelopen in ‘t leven alvorens
hij therapeut is geworden, dat vereenvoudigt het mee-lijden en de
herkenning. Hoeveel mensen voelen zich op hun gemak bij iemand met een
modelcarrière? Het lijkt wel het relaas van super woman in het kwadraat.
Andere recensies zeggen hoe ‘gevoelig’ de vier zijn. Ik bleef toch
vooral gedisciplineerde dokters zien, die de eigen zielenroerselen goed
verborgen hielden.

De thema’s die het boek aansnijdt zijn zeer mainstream en voor de
hand liggend: transgenders, ADHD, CVS, burnout en andere ‘trendy’
ziektes, waarschijnlijk allemaal terug te koppelen aan stress.

Alle vier onderstrepen nog eens overduidelijk dat seksuele en/of
romantische relaties tussen hulpverlener en cliënt altijd schadelijk
zijn en absoluut te vermijden zijn.

Voor mij opvallend is dat ze voorbeelden geven van cliënten die pas
na vele jaren uitschreeuwen waarom het eigenlijk gaat. Misschien
overschat ik mezelf, maar ik kan mij werkelijk niet voorstellen dat
iemand die jarenlang bij mij op consultatie komt het grootste probleem
in zijn leven zo lang voor mij verborgen houdt. Dat zit hem volgens mij
in de kilte die ik voel in hun aanpak, in de autoritaire sfeer, de
psychiater achter een groot bureau, een bastion van gezag, een dokter
-sowieso al een figuur met veel maatschappelijke standing- die je niet
eens bij de voornaam mag noemen. Ik zou mij zelf ook bepaald niet
geroepen voelen om tegen zo iemand vrank en vrij mijn hart uit te
storten.

Zelf zou ik mensen niet aanraden om bij psychiaters te lopen, tenzij
er absoluut noodzakelijk pillen moeten worden voorgeschreven. Ik kan de
vier psychiaters in dit boek zeer moeilijk zien als een ‘strijdmakker’,
zoals Bob Vansant therapeuten beschrijft.

Het zijn natuurlijk vier sterke vrouwen, die heel veel activiteiten
succesvol in hun leven hebben gepropt, met veel drive en goesting, die
zeer veel verstand hebben en een zeer straffe carrière hebben
uitgebouwd. Desondanks -of net daarom- ervoer ik een soort geremde
houterigheid bij het lezen van hun antwoorden. Ik vind interviews met
Paul Verhaeghe of Dirk De Wachter toch een heel pak menselijker. Dit
boek is uiteraard bedoeld als hapklare brok voor wie eens iets meer wil
lezen over psychiaters. Ik ben er zeker van dat de dames in
werkelijkheid veel boeiender zijn en tot interessantere bekentenissen
komen dan op papier. Misschien maakte de combinatie van vier personen
tegelijk het ook moeilijk om echt intiem te worden tijdens een
interview.

Al en bij al een vlot leesbaar boek. Wie echter dieper wil
doordringen tot de wereld van therapie, komt beter aan zijn trekken bij
de romans van Irvin Yalom.

‘Psychiaters op de sofa’ kan je bestellen via bol.com: http://www.bol.com/nl/p/psychiaters-op-de-sofa/9200000028876560/?country=BE

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!