Zoon van en mediagoeroe James Murdock heeft  in Londen bekend gemaakt om, na het jongste afluisterschandaal, zijn ‘News of the World’ (1) definitief uit de rekken te halen.

Zoals het de ware Britse dubbele moraal past zal de opbrengst van de laatste editie van de tabloid (verschijnt zonder reclame, dus men weet wel waar het kalf gebonden ligt) geschonken worden aan een goed doel.

Met veel bombarie kondigde premier David Cameron aan zelf het  onderzoek te leiden dat de duistere praktijken in de Britse pers moet aanpakken. Misschien is hij wel wat bang dat te veel ‘onafhankelijke’ commissie stinkende potjes zal ontdekken.

Ook voor hem persoonlijk. Andy Coulson, de vroegere hoofdredacteur  van ‘News of the World’ was tot begin 2011 immers directeur communicatie van Cameron.  En ook de huidige baas van de tabloid Rebekah Brooks heeft goede banden met de Britse premier (2).

Vrije markt

Wij nemen aan dat de volgende dagen aardig wat nummertjes Angelsaksische schijnheiligheid zullen worden opgevoerd. Zoals bij de bankencrisis vooral een aantal schijnmaneuvers, geen fundamentele maatregelen echter voor de doodzieke Britse media.

Wat wil zeggen dat de commerce en de vrije markt ongestoord hun gang kunnen blijven gaan. Oplagecijfers als voornaamste drijfveer. Overheidssubsidies, reclame en sponsoring als smeerolie.

Iets anders is ook niet te verwachten van David Cameron. Hij is immers het  nette, neoliberale schoonzoontype na Margareth Tatcher (3), onder het goedkeurend oog van grootoom T. Dalrymple.

Je zou ze het DAS-type kunnen noemen.  De Dynamische Assertieve Schoonzoon zoals we ze ook tegen komen in Vlaanderen (Alexander), Nederland (Rutte), Potugal (Coelho)… De republikeinen in de VS creëren best ook zo’n type voor 2012.

Overal hetzelfde credo: alle ruimte voor de (financiële) vrije markt, lage belastingen, privatiseren en terugdringen van de overheid, harde aanpak van criminaliteit en vreemdelingen, een paternalistische sociale zekerheid, aversie tegenover de ouderwetse vakbonden.

De steeds groeiende verschraling van de media is een voortschrijdend, internationaal fenomeen. Het is niet meer dan logisch als N-VA coryfee Siegfried Bracke (4) van mening is dat je in ‘Dag Allemaal’ leest wat in Vlaanderen leeft. Net zoals in de Angelsaksische tabloid is het vooral de melige, oppervlakkige en sensationele zelfkant.

Naast een drug voor de massa zijn media (en dit niet alleen in obscure Arabische staten of Afrikaanse dictaturen)  wereldwijd in de eerste plaats de spreekbuis van de economisch-financiële machten waar zij eigendom van zijn. En van de politieke actoren die deze machten bedienen.

Motor voor verandering

Het bieden van een kritisch en democratisch alternatief vind ik de grootste verdienste van DeWereldMorgen.be (DWM).  En daarom ook de belangrijkste reden om ‘De Prijs voor de Democratie 2011’ op Sint Jacob te gaan ontvangen.

Zoals de Arabische Lente en andere initiatieven aantoont zijn ‘de nieuwe media’ motor voor verandering. Hulpmiddel in de strijd tegen corruptie, tegen sociaal onrecht en voor internationale herverdeling. Bittere noodzaak voor democratische veranderingen. Voor (multi)culturele ontplooiing en duurzame oplossingen voor mens en milieu.

Laboratorium ook voor nieuwe ideeën en initiatieven. Financiëel (banken), economisch (ondernemingen), maar ook politiek, cultureel, maatschappelijk. Forum voor hen die anders geen forum krijgen.

Al is het dikwijls een strijd met ongelijke wapens. De massaal gesponsorde media tegenover het vrij alternatief. In Vlaanderen bijvoorbeeld was de kaasschaaf van het Vlaams cultureel schauwvliegje bij DWM goed voor  -25 %. Erfgoederen en Lekkerlanden scoren daar echter nog goed (5).

Het is de definitie van de moderne democratie waar Bush en Co de mond vol van hebben. Anders uitgedrukt, de financiële drooglegging van wat hindert of niet past. Gewoon geduldig afwachten. Zonder subsidie of steun van de grootindustrie houdt het vanzelf wel op, of raakt uiteindelijk ondergesneeuwd.

Ervaringen in het nabije en verre verleden leren ons dat het best mogelijk blijft dat solidariteit overwint. Alternatieve media zoals DWM zijn noodzakelijke bouwstenen om samen het doel van de andersglobaliseringsbeweging te realiseren: ‘another world is possible’.

(1) Het best verkopende blad van Rupert Murdock
(2) Beiden zeggen niet op de hoogte te zijn van de praktijken. Een  beetje lachwekkend en vooral heel hypocriet als je bedenkt hoe weinig maatregelen moeten zijn getroffen na de vorige schandalen in 2002 en 2005 in hetzelfde blad, en met dezelfde leiding.
(3) In Vlaanderen kennen wij momenteel een communautaire variant. Bart van Frituur ’t Draaksken wijkt dan ook enigszins af van het type. Doch in essentie is er geen verschil. Wat betreft zijn VOKA en UNIZO opdrachtgevers al evenmin.
(4) Ooit nog hoofdredacteur bij de nieuwsduiding van VRT, en veertien jaar trouw lid van SP.A  (echter geen kwaad woord van ons over de vrijheid van vereniging).
(5) Wat dan heet ‘dicht bij de mensen’.