Toen ik op dinsdag 27 september vertrok heb ik nog even getwijfeld. De MP3 die mij zoveel plezier en afleiding had bezorgd bij mijn marathonvoorbereiding stond op mijn lijstje om zeker niet te vergeten. Maar fietsen met muziek op je oren is niet veilig en niet eenvoudig. Ik wou onderweg slechts genieten van de rust en de kalmte van het landschap (wat slechts gedeeltelijk klopt want je bent evenveel bezig met het zoeken naar een goede zitpositie en de ontwikkeling van voldoende snelheid). Dus voor ‘s avonds ? Eerlijk gezegd, het probleem heeft zich snel opgelost. Ik was al veel te laat om te vertrekken, waar lag dat rotding ook weer … Geen muziek dus.

Enkele dagen later.

Franse retro zender Nostalgie ‘s avonds in de brasserie. Fly like an eagle. Een hapje van een schitterend bord gemarineerde groenten. Geen haast hoor. Dit wordt mijn avondje muziek om te genieten. Olijfolie met verse look en peterselie als godendressing. Love is in the air, stayin’ alive. Spaghetti carbonara. Keep on running. I want to ride my bicycle. I’m (bijna) the man from Barcelona. Wat moet je soms nog meer als motivatie ? Niks toch. Nog nooit zo langzaam gegeten. Dat was mijn kleine avondje uit.