De Antwerpse burgemeester Patrick Janssens heeft zopas zijn nieuwe boek ‘Voor wat hoort wat’ voorgesteld. Terecht neemt hij het daarin op voor onze welvaartsstaat en ons uiterst waardevolle stelsel van sociale bescherming. Van een sp.a’er mag je dat uiteraard ook verwachten. Ook al zijn echte socialisten tegenwoordig met een vergrootglas te zoeken…
Janssens profileert zich als ‘flinkse’ politicus en wil de burgers niet alleen op hun rechten maar ook op hun plichten wijzen. Op zich een correct standpunt waarvoor je begrip kan opbrengen.
Maar toch is het uitkijken geblazen. Het is allemaal mooi en wel om bijvoorbeeld leefloners in ruil voor hun (schamele) uitkering straten te laten vegen en plantsoenen te laten onderhouden. Maar het rechten- en plichtendiscours moet dan wel voor iedereen gelden. Niet in het minst – of misschien zelfs in de eerste plaats – voor diegenen die op grote voet kunnen leven in onze maatschappij.
Denk aan notoire textielboeren die schaamteloos en op grote schaal frauderen en die dure advocaten betalen om de rechtsgang te bemoeilijken of verhinderen. En die dan op de koop toe nog een schadevergoeding krijgen omdat het allemaal zo lang duurt!
Of denk aan Horeca Vlaanderen en Unizo, die geregeld steen en been klagen dat hun leden het toch ‘zo moeilijk hebben’ en die gunstmaatregelen eisen. Terwijl veel van diezelfde leden als vanzelfsprekend frauderen, het zwartwerk welig laten tieren en hun personeel onderbetalen. Waardoor ze de staat, dus de gemeenschap, van veel inkomsten beroven.
Bedenkelijk is overigens de wijze waarop de Antwerpse politiek, ook socialisten, zich geregeld uitlaten over geregulariseerde asielzoekers en mensen zonder papieren. Deze mensen behoren tot de bevolkingsgroepen die juist grote inzet verdienen van politici met idealen.
Het zou zeker knap zijn als de grenzen tussen sociaalvoelende christendemocraten (ACW), socialisten en groenen zouden vervagen. Laten we het Daensisme heruitvinden en in een 21ste eeuws jasje steken. Zodat er één sterke alliantie kan ontstaan van politici die het resoluut opnemen voor werkenden en werkzoekenden, kleine gepensioneerden, kansarmen en zwakkeren. Zo’n alliantie is meer dan ooit nodig. Er zijn genoeg andere partijen zijn die het neoliberalisme hoog in het vaandel dragen en zo het ‘recht van de sterkste’ en de sociale afbraak promoten.
