Update 141123: blijkt dat veel van de redenering van Vermeersch is weerlegd door Geert Vervaele in een opiniestuk op 8 november.Dit betreft een uitstekend historisch, juridisch en politiek overzicht en trefzekere weerlegging, refutatie, van de inderdaad nogal kromme en oneerlijke redenering van Joren Vermeersch in het voorafgaande opiniestuk.
Auteur Vervaele, godsdienstleraar en auteur over van studies over het onderwerp, is zeer beslagen in de materie, en kan zo de etno-nationalistische (N-VA en VB-) bril overtuigend overstijgen.
De Standaard op zijn best als hoogstaand discussieforum.

Het volgende mag dus met enig voorbehoud worden gelezen.

____________________________

Een interessant en relevant stukje geschiedenis betreft het opinieartikel van Joren Vermeersch, historicus (De Standaard, 6 november 2023). De titel is: De cultus van de terugkeer. Hij wijst er op dat bij het einde van WO II enkele miljoenen mensen van het Oosten van Europa naar meer westelijk gelegen steden zijn verhuisd onder dwang van de Russen, met instemming van de andere geallieerden.

De bewoners van het Duitse Breslau moesten bijvoorbeeld verhuizen evenals de bewoners van het toen Poolse Lvov. Etnische Duitsers. Die mensen voelden zich de eerste jaren ontworteld. Ze werden echter ontvangen en stilaan geïntegreerd als gelijkwaardigen. Wroclaw en Lviv zijn momenteel welvarende steden.

Dit in tegenstelling tot de Palestijnen die in omliggende Arabische landen terecht kwamen. Daar werden de nieuwkomers na de nakba (met een kleiner aantal vluchtelingen) nooit aanvaard! De betreffende Arabische landen zoals Jordanië en Libanon bleven de verplaatste groepen als vreemdelingen zien. Een cultus van de terugkeer ontstond.

P.S. In het stuk stond eerst dat het volksverhuizingen ten “westen” van de Oder-Neisse linie betrof. Na mijn suggestie aan de redactie werd op de site de correctie aangebracht.

Update

Tot besluit schrijft de criticus van deze opinie, Vervaele:

“We kunnen de conclusies van Vermeersch ook omkeren: hadden de zionistische kolonisten toen gekozen voor integratie in plaats van segregatie, hoeveel vredevoller zou het Midden-Oosten niet geweest zijn? Had Israël niet vastgehouden aan de bezetting en de voortdurende kolonisatie, maar de rechten die het voor zichzelf opeist ook gegeven aan de Palestijnse bevolking, dan was er nooit sprake geweest van Hezbollah of Hamas of van de oorlog die nu woedt.

Laten we met het oog op het welzijn van zowel de Palestijnse vluchtelingen als van Israël zelf toch maar vasthouden aan het internationale recht en de mensenrechten als meest humane weg om conflicten op te lossen en een rechtvaardige vrede te verkrijgen.”