Het bewijs is geleverd: er waren wèl wapens op de boten van de Gaza Freedom Vloot, die nu door de Israëlische marine naar Ashdod zijn gesleept. Tussen de zogenaamde humanitaire hulpgoederen zaten ze verborgen, de wapens. Het IDF, de Israëli Defense Force, heeft de foto’s en video vrijgegeven (zie hierbij; en http://dover.idf.il/IDF/English/News/today/10/05/3106.htm . 
Op de video herkent men duidelijk 2 (twee) katapulten, en een zak glazen knikkers. Op de foto’s telt men niet minder dan 21 messen en een antiek kromzwaard met bloedgleuf zoals de Moren gebruikten tegen de Christenen die Jeruzalem kwamen bevrijden. Kan het duidelijker zijn? Bij nauwkeuriger studie herkent men enkele zakmessen, enkele aardappelmesjes waaronder één heel oud en versleten, en grotere keukenmessen, enkele met tanden.
Een collectie die perfekt past bij onze Vlaamse beenhouwer in “Van vlees en bloed”. Verder zien we een collectie houten stokken die bedoeld zijn om niets-vermoedende Israëlische soldaten aan te vallen; een zware hamer, enkele zware Engelse sleutels, kettingen, en één dunne metalen buis. Weliswaar zijn er geen echte dolken of bajonetten bij (herkenbaar aan een dwarsstuk dat de hand moet beschermen – zie het kromzwaard); maar dat weerspiegelt wellicht juist de verborgen agenda van de zogenaamde humanitaire activisten.
Want waarom hebben de Gazanen nu 21 keukenmessen en aardappelschillertjes nodig? Er zijn toch geen aardappelen en vlees in Gaza, behalve in de dure restaurants. Engelse sleutels hebben de Palestijnen evenmin van doen want ze zijn boeren. Heeft u zich al eens ingebeeld, wat een glazen knikker die vanop korte afstand wordt afgeschoten, kan aanrichten in het oog van een soldaat, die misschien vrouw en kinderen heeft, terwijl hij hulpeloos aan een touw hangt neergelaten uit een helicopter?
Zelfs als de soldaat zich op veilige afstand bevindt, bijvoorbeeld op een tank, zou hij kunnen getroffen worden. Terwijl het toch alleen maar de bedoeling was de schepen te controleren op wapens. Zijn we vergeten dat de Palestijnen een traditie hebben om letterlijk van alles wapens te maken? Herinneren we ons de verschrikkelijke filmbeelden niet van jongens die de hele tijd stenen gooiden naar soldaten van het IDF?
Heeft u al eens geprobeerd stenen te gooien naar onze Vlaamse ordehandhavers? Denkt u dat die zich niet bedreigd zouden voelen? Toen dan een jongen zijn arm brak, zei men ook dat de soldaten niet het recht hadden zich te verdedigen!
De bewijzen getoond door de IDF onderlijnen dat zowel de actievoerders als de Turkse doeane, die zogezegd de lading controleerde, niet te vertrouwen zijn. En zeker niet die journalist van Al-Jazeera; u weet toch wie Al-Jazeera betaalt? Zoals Zvi Mazel, oud-ambassadeur van Israël, schrijft in De Morgen en andere kranten: Israël is door de ‘vredesmilitanten’ in een hinderlaag gelokt.
2/5/2010 Postscriptum: voor alle duidelijkheid, wapens of geen wapens: die soldaten mochten op dat schip gewoon niet komen. Militair ingrijpen in internationale wateren is een oorlogsdaad (anderen noemen het piraterij). Een oud ethisch principe komt mij voor de geest, van tijdens WOII: wie als soldaat vechtend en ongevraagd de grenzen van een ander land overschrijdt, verdient niet van levend terug te keren. Maar ik wil zeker die raad niet geven aan de moedigen die op de volgende schepen meevaren (FR).
