Veel grote conflicten -en ook kleine, bv in familieverband- in de wereld laaien feller op door emoties te bespelen. Onderschat de sterke emoties niet die spelen bij godsdienstoorlogen bv. Religies en emoties zijn sterk verweven. Maar dit komt ook tot uiting in de politieke wereld.
Sommige leidende figuren spelen het spel handig. Ze vertrekken van een maatschappelijk probleem en zoeken daarvoor een zwart schaap. Wie demagoog genoeg is, kan dan gemakkelijk op emoties spelen van bepaalde groepen of volkeren. Die worden dan tegen elkaar opgezet. Veel mensen luisteren dan niet meer naar objectieve argumenten: het rationele wordt overmeesterd door emoties. Dat leidt meestal tot gevaarlijke situaties. We denken dan bv aan wat het sociaal-nationalisme teweeg bracht in Duitsland, aan het conflict tussen Israel en Palestina, aan de vele conflicten in Afrika enz.
Dikwijls is het begin-probleem naderhand niet meer de hoofdzaak. Men maakt gebruik van de situatie om eigen voordelen te vergaren. Men haalt dan bv meer stemmen, meer macht, meer aanzien enz.
Zo heeft men het ook gespeeld bij de N-VA. Men heeft twee bevolkingsgroepen tegen elkaar uitgespeeld om voornamelijk stemmen te halen. Verwerpelijk. Op dit ogenblik draait het al lang niet meer om ‘Vlamingen tegen Walen’ maar om macht op alle domeinen.
Ik hoop op veel reacties.