De sociale bewegingen waren  al bezig met de voorbereidingen van het verzet tegen de COP25 – waarbij degenen die het meest te lijden hadden onder het klimaatgeweld buitenspel zouden worden gezet – nog voordat de volksmobilisatie in Chili op gang kwam en Sebastián Piñera de besprekingen opschortte.

Een bijeenkomst in Chili in september bracht frontlijnverdedigers bijeen om te discussiëren over de klimaatcrisis, een rechtvaardige energietransitie van het extractivistische model in de mijnbouw dat Chilenen en mensen in het hele zuiden van de wereld de das omdoet.

Na de brute onderdrukking van de opstand en de pogingen van Piñera om het onderzoek te ontlopen is hun analyse belangrijker dan ooit.

In de volgende verklaring drukken de Latijns-Amerikaanse bewegingen voor klimaatrechtvaardigheid en hun bondgenoten zich uit tegen het neoliberale extractivistische model en stellen ze een aanpak voor gericht op rechtvaardigheid om de klimaatcrisis op te lossen die de volkeren van het mondiale Zuiden niet zal opofferen.

Verklaring

De ‘Regionale Bijeenkomst: Klimaatcrisis, energietransitie en mijnbouwextractivisme in Latijns-Amerika’ werd gehouden van 26 tot 28 september in Santiago, Chili.

Geconfronteerd met de onmiskenbare klimaatcrisis en de valse oplossingen die worden voorgesteld door de multilaterale ruimtes die zijn gecoöpteerd door het transnationale bedrijfsleven en gesteund door de regeringen, werd de bijeenkomst georganiseerd door het Latijns-Amerikaanse Observatorium voor Milieuconflicten (OLCA), het Observatorium voor Mijnbouwconflicten van Latijns-Amerika (OCMAL) samen met War on Want en Mining Watch Canada.

We nemen in overweging:

Dat nationale en transnationale bedrijven en overheden, voornamelijk uit het geïndustrialiseerde Noorden, de werkelijke verantwoordelijken zijn voor de afbraak van het milieu als gevolg van hun winningsactiviteiten in de zoektocht naar kapitalistische accumulatie en de bevordering van het consumentisme.

Dat het huidige discours rond de klimaatcrisis de schuld legt bij de individuele verantwoordelijkheid, waardoor de aandacht wordt afgeleid van degenen die er het meest verantwoordelijk voor zijn.

Dat de volkeren, gemeenschappen en organisaties die zich verzetten tegen deze winningsactiviteiten – ter verdediging van het leven, het water en de gebieden – worden gestigmatiseerd, onderdrukt, gecriminaliseerd en vermoord.

Dat bedrijven en extractivistische regeringen degenen zijn die echte criminele daden plegen tegen alle vormen van leven, waarbij ze de Mensenrechten en de Rechten van de Natuur schenden.

Dat het mijnextractivisme in al zijn fasen ecocide en etnocide veroorzaakt in de verschillende gebieden waar het actief is.

Dat achter het discours van de ‘energietransitie’ een programma van economische groei voor het mondiale Noorden schuilgaat, dat de opofferingszones exponentieel dreigt te vergroten onder auspiciën van het garanderen van de aanvoer van mineralen voor zogenaamde ‘groene’ technologieën. Dit zal ten koste gaan van de exploitatie van onze gebieden en gemeenschappen, terwijl de milieucrisis juist wordt versterkt.

Dat de recente paniek rond de klimaatcrisis in het Noorden van de wereld alleen maar kan worden begrepen in de context van de strijd in onze stedelijke en landelijke gemeenschappen in het Zuiden, die zich sinds het begin van het kolonialisme hebben verzet tegen de kruisbestuiving tussen sociale en ecologische crises. Deze paniek kan geen valse oplossingen opleggen of het extractivisme reproduceren.

Dat de klimaatcrisis, als onderdeel van een ecologische crisis, een voorwaarde is voor het kapitalistische mondiale ontwikkelingsmodel.

Wij veroordelen:

Elke poging van mijnbouwbedrijven om te profiteren van de klimaatcrisis met behulp van bedrieglijke initiatieven zoals: “inclusive tailings”, en de “adoptie” van milieuverplichtingen, Verantwoordelijke Mijnbouw, Groene Mijnbouw, Duurzame Mijnbouw, Ecologische Mijnbouw, Schone Mijnbouw, Klimaat Slimme Mijnbouw, Toekomstige Slimme Mijnbouw, compensatiemechanismen voor sociale en milieuschade, Groene Economie en elk ander concept dat probeert zijn imago te wassen of straffeloosheid te bestendigen.

De acties van overheden en bedrijven die de natuur en onze gebieden in stukken hakken, verdelen, privatiseren, veilen en commercialiseren om ze om te zetten in grondstoffen, koopwaar of milieudiensten.

Visies van een overgang die het extractivistisch kapitalisme reproduceren, met inbegrip van diegene welke zijn gericht op de nationalisatie van mineralen en olie en die geen structurele veranderingen garanderen.

Elke toe-eigening van lokale kennis, expertise en wijsheid door mijnbouwbedrijven en overheden om extractivistische activiteiten te stimuleren.

Dat extraxtivistische bedrijven zich niet alleen bezighouden met de exploitatie van het milieu, maar ook met wijdverspreide corruptie, waardoor het vertrouwen in overheidsinstellingen en het functioneren van het rechtssysteem wordt weggenomen.

Dat de COP’s er tot nu toe niet in geslaagd zijn om echte oplossingen te bieden voor de onrechtvaardigheid en ongelijkheid op het gebied van het klimaat, veroorzaakt door roofzuchtig extractivisme. In plaats daarvan hebben ze, onder druk van de noordelijke landen, besluiten genomen in het belang van het economische model dat verantwoordelijk is voor de ecologische en klimaatcrisis.

We herkennen:

Dat de kracht om deze crisis het hoofd te bieden ligt bij jongeren, vrouwen, gemeenschappen en organisaties, bewegingen en gebieden.

Dat onze anti-kapitalistische strijd ook een dekoloniale, anti-patriarchale en anti-racistische strijd is.

Dat de echte kennishouders van deze gebieden degenen zijn die ze van oudsher bewoond hebben.

Dat de natuur een houder van rechten is en dat de erkenning daarvan een wereldwijde noodzaak is.

De zelfbeschikking van volkeren om zich te verzetten en “nee” te zeggen tegen de invasie van mijnbouwbedrijven in hun gebieden.

We zullen vechten

Zodat er ecologische rechtvaardigheid ontstaat uit de gebieden waar de processen ter bescherming van het leven, het water, de ecosystemen en de Moeder Aarde steeds meer worden bedreigd en beïnvloed door het roofzuchtige extractivistische kapitalisme.

De autonomie van de gemeenschappen en hun organisaties versterken en respecteren om oplossingen te definiëren in het kader van rechtvaardigheid en billijkheid op basis van de natuur, de planeet en de mensheid.

Voor het respect van de inheemse volkeren, de boeren en andere gemeenschappen, die de beschermers van hun grondgebied zijn.

Het stopzetten van de veiling van mijnbouw- en olieconcessies in onze gebieden.

Naast het frontale verzet tegen de mega-mijnbouw en de processen die een mijn-verbod nastreven.

Ervoor zorgen dat mijnbouwbedrijven die hebben geprofiteerd van de plundering van de natuur volledig aansprakelijk zijn voor de mijnsluitingsprocessen en dat het integraal herstel van het grondgebied voortkomt uit collectieve en participatieve processen onder leiding van de getroffen gemeenschappen.

Zodat milieucatastrofes, vervuiling, moorden en alle andere overtredingen in de door de mijnbouwbedrijven getroffen gebieden worden erkend voor wat ze zijn: misdaden. Er moet dringend een bindend beleid en mechanismen worden ontwikkeld om het hoofd te bieden aan de veralgemeende straffeloosheid van bedrijven, hun eigenaars, hun leidinggevenden en hun financiële centra.

Het versterken van organisaties en bewegingen die strijden voor de verdediging van de gebieden.

Het ontwikkelen van regionale solidariteit en overeenkomsten om de voedsel-, energie- en economische soevereiniteit te waarborgen.

Verdediging van het water in al zijn staten als bron van leven.

Het zaaien, vieren en versterken van gebieden die vrij zijn van mijnbouw.

vertaald van The Ecologist, 

Coalitie van Climate Justice Movements

Ondertekenaars:

Asamblea por la Defensa del Elki (Chili/Elqui)

Acción Ecológica (Ecuador/Quito)

Asamblea por el Agua del Guasco Alto (Chili/Huasco)

Belén dobbelt NO a la minería (Chili/Arica)

CENSAT Agua Viva (Colombia/Bogotá)

Centro de Documentación e Información Bolivia (CEDIB) (Bolivia/Cochabamba)

Centro de Investigación sobre Inversión y Comercio (CEICOM) (El Salvador/San Salvador)

Codemaa (Chili/Atacama)

Comunidad Indígena Diaguita Patay Co (Chili/Huasco)

Coordinadora Ambiental Valles en Movimiento Limarí – Monte Patria (Chili/Limarí-Monte Patria)

Coördinadora Penco-Lirquén (Chili/Penco-Lirquén)

Coordinadora por la Defensa del Río Loa y la Madre Tierra (Chili/Calama)

London Mining Network (Reino Unido/Londres)

Movimiento por las Sierras y Aguas de Minas Gerais (Brazilië/Minas Gerais)

Mesa Comunal de Turismo Monte Patria y Limarí (Chili/Monte Patria – Limarí)

Mining Watch Canada (Canadá/Ottawa)

Observatorio de Conflictos Mineros en América Latina (OCMAL) (Chili/Santiago)

Observatorio Conflictos Mineros de Zacatecas (OCMZAC) (México/Zacatecas)

Observatorio de Ecología Política de Venezuela (OEPV) (Venezuela/Caracas)

Observatorio Latinoamericano de Conflictos Ambientales (OLCA) (Chili/Santiago)

Observatorio Plurinacional de Salares Andinos (OPSA) (Chili/Atacama)

Putaendo Resiste (Chili/Putaendo)

Red de Afectados por la Vale (Brazilië/Minas Gerais, Brumadinho)

Red de Mujeres El Loa (Chili/Calama)

War on Want (Reino Unido/Londres)