De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

een uitschrijven uit een menselijkheid
Cultuur, Gent, Taal, Menselijkheid, Natuur, Interacties, Uitburgering -

een uitschrijven uit een menselijkheid

donderdag 10 juni 2010 12:27
Spread the love

 weil unser einziges
nest unsere flügel sind

(erik lindgren)

1

stop zei een man wiens voeten roken naar platgetreden paden verzamelend verhalen. het is niet omdat we zo groot zijn, sprak een vogel, dat we vliegen kunnen en de wolken hoeven te vernietigen.  het is niet omdat we klein zijn, zo sprak een mug die nogal groot was uitgevallen, dat we uitvindingen plegen om nog meer te ontbloeden een bewerkelijkheid.   op een schaal van een tot dertien leven we slechts van twaalf dertien en misschien nog minder en vernielen we, tussen kleinere schaaltjes, al wie het zelfde ei bewoont. nu ja. goed geklutst beperken we een levensverwachting van andere organismen met een vergrijzing van onze soort met culturele revoluties en breiclubevoluties als gevolg.  het hoeft niet zozeer om de kwantiteit te gaan, nemen wij aan. het is te laat woorden te richten naar zij die het eerst met taal, plooiend met het vuur van als hoogovens verlangens naar betekenisdeeltjes, afstand namen van oorsprong.  het is te laat vragen te stellen aan zij die ons de antwoorden inlepelden met verhalen van de wensen die zich van dieren onderscheiden in het beter zijn, het mooier zijn, het efficiënter en dodelijker zijn. het is te laat om de uitroeptekens van hun omheinde gezichten en hun gespecialiseerde woningen weg te halen met een drang naar weer vernieuwing.  zij claimen de vernieuwing de vooruitgang de cultuur de taal. zij, en wij, zijn kuddes tussen herdershonden van zelf geschapen monsters.  tijd is het een taal te bevragen en ze onder een werkelijkheid te leggen als een wenselijkheid. tijd is het een mogelijkheid te grijpen beter te doen, echt en geheel te veranderen en niet louter een verandering na te streven om later, eens oud en ondersteund door maatschapmij en idealen als herinnering, het bureau te bezitten van waarop vernielingen geregeld geregeld worden.  ontregeld is de tijd in ons tellen van hier naar daar. het is onwaar te menen dat het niet veranderen kan. het zal ten koste zijn van welvaart. maar stelt u zich wel eens de vragen: is er wel vaart? stroomt het de goede richting uit? gaat het echt zo goed als zij die het best hebben zeggen? waar staat deboom waar ik het liefst tegen aanleun? kan dit alles blijven duren ten koste van?   meer nog zullen er opbrengsten zijn in een ware zin van een woord. meer nog zullen er opbrengsten zijn in een ware economie van leven en dood, niet handelend over ondernemers hun taalgebruik dat zich enkel uitdrukt met het spraakvermogen van vermogen en verdrukt. meer nog zullen het opbrengsten betreffen die zich richten op het geheel van ons dat een oorsprong herkent.  het draait om cirkels, niet om driehoeken, noch om lijnen in het spreken vanverhandelende mensen die slechts wensen hunner innerlijke mensen naleven.richten doen we ons tegen niemand, maar voor iedereen. richten doen we ons het meest tegen hen die de verandering bewerkstelligen in naam van enkelingen.  als we denken: menselijkheid, dan horen we: wenselijkheid, dan zijn we: dierlijkheid. dit alles draait om te heroveren wat verloren ging door taalgebruik. gebruik een taal om te onderscheiden, jazeker, doch niet om enige banden als lintjes door te knippen. gebruik een taal om te verheffen, jazeker, doch niet om een eenheid te ontheffen. gebruik een taal naar hartelust, doch weet dat ze slechts menselijk is, dat er meer is wat ons overstijgt. gebruike een taal ten dienste van verandering, jazeker, doch niet ten koste van het leven.  niet omdat wij zeggen kunnen: “wij leven”, zijn we levend, maar omdat ook wij zo sterfelijk zijn.  start zei een vrouw wiens handen bedroegen de bloemen naar vereniging. vermeerdering staat in de sterren als in hoofden geschreven. universum bedraagt veel meer dan wenselijkheid. verklein een markt tot een mogelijk heden, een smekeloze toe komst.   we hebben zo veel gemeen en toch zijn we zo gemeen voor elkaar

take down
the paywall
steun ons nu!