na rustig onrustig na te denken, fietstochten-gewijs, zal ik alvast wat meer duiding geven omtrent hoe ik t zie, én betwijfel.
multiculturalisme, al plaatste ik het -isme zelf, is eigenlijk geen -isme waard. het is geen ideologie zoals racisme, nationalisme, liberalisme, socialisme,… neem het woord bvb. eens letterlijk op, zoals we eigenlijk altijd figuurlijk doen. alle subculturen zijn reeds het woord multi-cultuur waardig. of het tegenovergestelde, een monocultuur. (maïs, bedenk ik dan) van monoculturen lijken me heel weinig voorbeelden te vinden, tenzij je terug gaat naar tijden waar ik niet naar terug gaan wil, kan – ook omdat we er toch nooit genoeg van weten zullen, ook omdat het nu eenmaal en meermaals onmogelijk is. verder: handel impliceert steeds multi-cultuur (veel-cultuur), of althans een openheid naar ‘het andere’. ook zijn er cultuurverschillen tussen elites, klasses, groepen, individuen, wensen. woorden dekken nooit de bevlagde lading.
je kunt dus moeilijk zeggen dat ‘het multiculturalisme gefaald heeft’. tenzij je bedoelt: de integratie van verscheidene culturen in onze cultuur (onze cultuur: pointillisme, van heel veraf lijkt het op één cultuur. tarik fraihi schreef hier wonderlijke dingen over.)
dus: de integratie heeft gefaald. maar… dat is dan natuurlijk (cultuurlijk) afhankelijk van het doel van integratie. aanpassen? (aanpassen aan wat, aan wie?) een vreedzame samenleving? (of een wreedzame?) een samenleving? een apartleving? leeft ‘onze cultuur’ wel samen?
ik kies alvast voor het vreedzame model, de taal maakt me geen moer uit. ook erken ik dat er problemen zijn, doch als er problemen zijn is het steeds belangrijk naar werkelijke, of bijna-werkelijke, oorzaken te zoeken. te zeggen dat integratie mislukt is, doet vermoeden dat er andere doelen gesteld worden wanneer het woord ‘integreren’ wordt uitgesproken. persoonlijk ben ik een absolute voorstander van uitburgering.
migratie dus. zo zocht ik bvb. naar een huisje in gent en werd dat bemoeilijkt door migratie, niet enkel op westvlamingen doelend natuurlijk. ook de talloze studenten maken de stad reeds veel te klein.
migratie dus. is de oorzaak van migratie multiculturalisme? een ideologie die uitdroeg ‘kom maar naar hier, wij hebben het goed en wensen alles te delen.’ [ hoe komt het trouwens dat wij het goed hebben? kolonialisme, handelsoorlogen, grondstofplunderingen (wat ze zo mooi en zacht als geo-politiek benoemen),…]
of is de oorzaak van migratie veelzijdiger. politiek, sociaal, economisch, religieus, en zulks. ook jij, een jonge ondernemer, zou moeten weten dat loonkost een belangrijke rol speelt in migratie. de mens te bezien als een factor in het productieproces (van overschotten en tekorten). ook zijn er conflictgebieden, armoedegebieden, politiekonzekeregebieden. de wereld is veranderd en is nu eenmaal niet meer zo klein opdat het lijkt alsof er maar één cultuur aanwezig is, succesvol is.
[ik denk aan machines, die elke taal spreken kunnen. associatief huppelend. http://teaminfinity.com/]
mijn punt, dat eigenlijk een komma is, kan dus ongeveer samengevat worden door te zeggen dat zij die zich de rechterzijde noemen (of rechts, of conservatief, of neo-liberaal, …) de oorzakelijkheid verplaatsen, alsook zich baseren op gedacht-te-goed dat klinkt als ‘concurrentie’, ‘sociaal-darwinisme’ en dies meer [en die smeer]. migratie (mondialisering) wordt voorlopig, en helaas, meer gekenmerkt door het ‘globaal kapitaal’, dan door het ‘globaal sociaal’. de enige oplossing blijft dus, glimlachend, lief te zijn voor zo veel mogelijk wensen en duidelijk te zijn omtrent woorden, maar vooral ook socialer te worden. het blijft uiterst vreemd dat niet beseft wordt hoe het kapitalisme nog ‘werkt’ dankzij massale belastingschijfjes, dankzij ondersteunende staten. mijn komma kan dus een beetje klinken op het gegeven dat ik genoeg heb van het overaanbod aan misinformatie, desinformatie en entertainment. twijfel en nederigheid. en in weilanden vervluchtend vergankelijkheid.
en ja, t zijn even vreemde dagen door wat gebeurde, en hoe de berichtgeving minimaliseert. vandaar ook mijn speelse ernst.
hozee. bis bald.
