De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Een gloeiend nieuwe dag
Spaanse Revolutie 15 Mei, Puerta del Sol -

Een gloeiend nieuwe dag

maandag 13 juni 2011 17:07
Spread the love

Mensen,

Gisteren hebben we uit eigen beweging het plein ontruimd. Dat was enerzijds een hele melancholieke aangelegenheid, anderzijds was het wederom een ontroerende vertoning van beschaving. Het volk van Puerta del Sol heeft er een erezaak van gemaakt om het plein schoner achter te laten dan hoe ze het aangetroffen hebben toen ze hier hun tenten opsloegen.

En dus kon je de mensen de hele dag zien schrobben en zien boenen. Papieren en kartonnen met slogans zijn verwijderd, stikkers zijn afgekrabd, en alles – van de metro-uitgangen en de reclameborden tot en met de bestrating – is blinkend opgepoetst. Het symbool van Madrid, de beer en de boom, stond nog nooit zo mooi te glanzen als gisteren.

Al bij al was het een overwinningsfeest. Mensen waren moe, maar vrolijk en voldaan, klaar om door te gaan met de beweging. De kameraden van de Bibliotheek hadden openbare lezingen van poëzie georganiseerd, en de kameraden van Liefde en Spiritualiteit hadden de tent van de Algemene Vergadering voor de gelegenheid veranderd in een kathedraal. Het stond vol met mensen die hand in hand in een spiraal een mis van eenheid met elkaar en met de aarde stonden te beluisteren.

 ‘s Middags was er een informatieve Algemene Vergadering waar alle werkgroepen uitlegden wat ze bereikt hebben en hoe ze verder denken te gaan. Er werd medegedeeld waar ze zich zullen vestigen en wanneer ze bijeen zullen komen. Communicatie zal komen te zetelen in een kraakpand in het centrum.

 Aan het einde van de middag kwam het volk uit de wijken naar Sol. Overal op het plein en in de straten eromheen kon je ze in kringetjes zien zitten disussiëren, en tegen de avond deden ze verslag in de Algemene Volksvergadering. De ruimte was te klein voor iedereen om deel te nemen, ondanks de verschroeiende hitte.

Sol is een succes geworden dus. Dat is duidelijk. We hebben wortels geslagen en nu is het tijd om te groeien. Uit een recente opiniepeiling blijkt dat tweederde van het Spaanse volk sympathie heeft voor de indignados. Nu moet je dit soort cijfers natuurlijk altijd met een korreltje zout nemen, maar reken maar dat de hoge heren er nota van hebben genomen.

 Aan het einde van de avond, als eindelijk de koelte neerdaalt is het plein afgeladen vol met mensen. Ze staan zwijgend met hun armen omhoog terwijl de twaalf slagen van de middernacht weerklinken. Daarna explodeert de massa in overdonderend gejuich. ‘We gaan niet weg, we verplaatsen ons naar jullie bewustzijn’ is de slogan die over het paard gespannen is. 

Ik ontmoet de jongens van Communicatie. Het is een warm bad. Deze mensen zijn mijn familie geweest de afgelopen maand, en nog steeds. We hebben elkaar hier ontmoet en ontdekt dat we een gezamenlijk doel hebben waar we al onze capaciteiten en enthousiasme in kwijt kunnen.

De massa zet zich in beweging. We lopen mee, zingend en klappend door de straten en over de boulevards. We nemen de Gran Via, de hoofdslagader van Madrid, we lopen wederom naar Cibeles om de rotonde te bezetten en daarna door naar het parlement. Een gezonde nachtrust is de politie niet gegund. Bij alle toegangswegen naar de Cortes staan agenten. Ze worden toegezongen als altijd, maar zo te zien verlangen ze allemaal naar hun bed.

Ik ook. Mijn spullen, die na drie weken op het plein onaangeroerd uit het bagagedepot komen, heb ik overgebracht naar een jeugdherberg. De komende dagen ben ik van plan om uit te rusten, te douchen, kleren te wassen en te reorganiseren. Ik denk nog minstens een week in Madrid te blijven, tot en met de grote manifestatie van aanstaande 19 juni. Daarna trek ik waarschijnlijk het land in, met een tentje de revolutie achterna, om verslag te doen van hoe de beweging zich in de rest van Spanje aan het ontwikkelen is, en om mijn bijdrage te blijven leveren aan het verspreiden van ideeën.

De zon komt op over een gloeiend nieuwe dag. Ik heb nog steeds niet genoeg geslapen, maar dat komt nog wel. Op Sol staat het permanente informatiepunt dat de beweging hier heeft achtergelaten. Het is een structuur in de vorm van een halve cylinder, acht meter lang en drie meter hoog, gebouwd van houten pallets. Het plein is nog steeds van ons, is de boodschap. En de autoriteiten weten heel goed dat iedereen hier weer terugkomt als ze het durven om er met hun tengels aan te komen.

Alimentatie II staat nog overeind, ook al zijn ze gesloten. Er staat een aantal tentjes van onverzettelijke kampeerders omheen. De Algemene Vergadering heeft besloten om een creatieve oplossing voor ze te vinden door een ‘reizende acampada’ op te zetten, waarbij ze van de ene wijk van Madrid naar de andere trekken. Het belooft een revolutionair circus te worden. 

Kameraden, hier zit ik nu, te schrijven in het informatiepunt op Puerta del Sol. Ik was vanochtend nog maar net gearriveerd of ik mocht weer voor een Spaanse tv-zender uitleggen wat we van plan zijn, en wie ik eigenlijk ben.

Soy Oscar, Italo-Holandés.’
‘En waarom ben je hier?’
Mensen, het is echt grappig, televisie. Het leent zich goed voor retorische uitspraken. Voor soundbytes.
‘Ik ben hier omdat ik het als een morele plicht ervaar om de revolutie te voeren.’

Dat zal ik blijven doen, beste kameraden. Zolang er revolutie is, zal ik er zijn om jullie verslag te doen.

Hasta la victoria,
Oscar

Lees mijn complete verslag van de Spaanse Revolutie op www.spaanserevolutie.wordpress.com

P.S. Met dank aan onze kameraad Jerome is mijn ‘Rondleiding over Puerta del Sol’ nu ook in het Engels verschenen. Zie http://roarmag.org/2011/06/one-last-tour-around-puerta-del-sol/

take down
the paywall
steun ons nu!