Open brief aan Federaal Minister van werk, Monica De Coninck
Geachte Mevr. de Minister, Mevr. De Coninck,
Vooreerst mijn spijtbetuiging dat ik u weer moet lastig vallen met pietluttigheden.
Ik heb u reeds een aantal keer lastig gevallen met mijn kritiek op uw werkloosheidsbeleid en de neoliberale besmetting die u waarschijnlijk door veelzijdig kontakt hebt opgelopen. Ik hoop trouwens dat u hiervan snel geneest.
Maar ter zake nu. Ik wil het met u hebben over, daar ga ik weer, langdurig werklozen die in de tijd en mede door uw beslissingen hun vergoeding zien slinken tot slumdogs level. Een vergoeding, een mens onwaardig, waartoe ze nochtans vaak al 25 jaar en meer zélf hebben bijgedragen. Bedragen waar een mens niet kan van leven, nee ik overdrijf, laat ons zeggen dat je er net niet, of toch niet zo onmiddellijk, zal van sterven. Budgettaire ruimte om dat leven ook nog zin te geven is er echter niet.
Vandaag, vrijdag 20 juli 2012, lees ik in de krant “De Morgen” een interview met 3 langdurig werklozen. Ik permiteer mij hun namen te noemen omdat deze ook in de krant zijn verschenen. Het gaat over Camille Deconinck (27) Master in de communicatiewetenschappen, drietalig en basiskennis Spaans, Wout Muyldermans (42) Maatschappelijk assistent en Thomas Janssens (52) A2 landbouw.
Vooral deze laatste legt een aantal pijnpunten bloot die u waarschijnlijk ontgaan zijn. Zo beklaagd deze man er zich over dat hij bijna nooit nog een antwoord krijgt op zijn sollicitaties en verwoord het als volgt ‘beleefdheid is blijkbaar niet meer van deze wereld’. Ik begrijp het, we moeten een bedrijf niet onnodig op kosten jagen door zinloze brieven of e-mails te versturen naar mensen die de job toch niet krijgen maar als ik u mag geloven zijn er toch al niet zoveel werklozen die uit eigen beweging en zonder een stamp in de rug aan het solliciteren slaan, wat zouden dan die paar briefjes uitmaken om een sollicitant erop te wijzen dat hij niet bij de uitverkorenen is.
Dit gedrag van ondernemer en onderneming wijst er echter op dat er wel degelijk behoorlijk wat sollicitaties binnenkomen en dat bijgevolg een heleboel mensen op zoek zijn naar een job tenzij het gewoon een vorm van laksheid is maar dat zal Pieter Timmermans allicht niet graag horen. Waarschijnlijk gaat het om een vergetelheid zal hij stellen. Ik geloof hem op zijn woord.
Omdat een antwoord op een vraag zo zingevend is, niet alleen bij een sollicitatie maar ook in ons dagelijks leven, ik wacht trouwens nog altijd op één of ander teken uwentwege als antwoord op mijn bemerkingen die ik u per mail toestuurde maar dit terzijde, stel ik voor dat u ook de ondernemers weer wat elementaire beleefdheid bijbrengt en dat u de “enorme loonlastverlaging” die u de ondernemers beloofde bij aanwerving van een jongere ook in bedrag beperkt. Zo zou u bv. deze enorme loonlastverlaging opnieuw kunnen verhogen met 10% na het niet beantwoorden van 5 sollicitatiebrieven. Bij het niet beantwoorden van 20 sollicitatiebrieven zou u al de helft terug kunnen intrekken en wanneer de ondernemer echt niet wil luisteren kunnen we maar best de volledige loonlastverlaging schrappen. Laat u mij weten of u dit voorstel ziet zitten Mevrouw? Laat dit onder ons blijven maar zo kan u heel veel beloven aan de ondernemers en toch nog op uw woorden terugkomen zodat de begroting niet al te zwaar belast wordt. Een echte, ikWIN, ikWIN situatie dus en op en top neoliberaal.
Echt waar, ik ben zo opgewonden over mijn voorstel Mevr. De Coninck dat ik nauwelijks nog kan wachten tot ik van U een reaktie mag ontvangen.
Voorts heeft Dhr. Janssens nog een bemerking, sommige jobs die vandaag worden aangeboden op job sites dateren nog van 2009, 2010 of vorig jaar. Niemand die ze hier vandaan haalt, nu ja, eens de buit binnen is hoef je daar als ondernemer ook niet zoveel aandacht meer aan te besteden en de weinige sollicitaties die nog binnenkomen gooi je dan maar meteen in de vuilbak, net zoals uw departement dat doet met langdurig werklozen.
Tenslotte Mevr. De Coninck heb ik nog een klein verzoekje. De namen van de 3 werklozen zijn u nu bekend, u zal ze allicht ook snel kunnen terugvinden in de computer van VDAB. Aangezien deze mensen niet zo onmiddellijk zoals u stelt aan een job geraken, ook niet na 2 jaar of meer ernstig en soms met de moed der wanhoop gezocht te hebben, stel ik voor dat u hun vergoeding met onmiddellijke ingang volledig stopzet want als ik u beleid goed heb begrepen is dat het enige middel om hen weer gelukkig te maken, ik herhaal nog maar eens uw woorden ”De geplande degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen is een extra impuls om mensen sneller aan het werk te krijgen. Ik hou niet van veel blabla. Werklozen moeten werk zoeken en blijven proberen. En ja, dat kan al eens mislukken. Maar dan is het een kwestie van andere middelen en manieren te zoeken. Ik hou niet van de fataliteit die in onze maatschappij heerst. We kunnen werklozen niet zo maar in een hoek zetten en hen gewoon geld geven zonder hen vooruit te helpen. Dan krijg je verzuurde mensen die door geldgebrek geen gezin of toekomst hebben.”
Daarom Mevr. De Coninck ben ik ervan overtuigd, nu ik u persoonlijk hierop heb aangesproken, dat u deze mensen volledig onder de armoedegrens zal duwen met alle middelen die u ter beschikking staan want geluk is het enige wat telt.
Met de meeste hoogachting,
