In de discussie rond
al dan niet een verbod op alcoholgebruik op openbare pleinen in Oostende in te
voeren meent Groen dat alcoholmisbruik meestal niet los staat van andere
sociale problemen: werkloosheid, armoede, geestelijke gezondheidsproblemen… Enkel
het drankgebruik aanpakken is een doekje voor het bloeden. En dat komt niemand
ten goede. Dit was de kern van mijn interpellatie namens de fractie Groen in de
Gemeenteraad van vrijdag 26 september 2014.

De interpellatie

Drankgebruik op openbare plaatsen stond de
laatste tijd ter discussie in Oostende. Vooral het Filip Van Maestrichtplein
(Oud Hospitaalwijk) en de Groentenmarkt (stadscentrum) worden besproken.
Behalve enkele losstaande uitspraken van de burgemeester (sp.a) en enkele leden
van de meerderheid (Open VLD en CD&V) 
ontbreekt er nog altijd een gecoördineerde visie vanuit het stadsbestuur
in deze kwestie. Door persverklaringen van de burgemeester en de
meerderheidspartijen weten wij wat zij niet willen: geen alcoholverbod op
openbare plaatsen. Als fractie staan wij schouder aan schouder met de
burgemeester en de meerderheid op dit punt. Maar wij betreuren wel het huidige
gebrek aan een integraal beleid op alcoholgebruik op openbare plaatsen. Vandaar
dit beknopte voorstel tot een integrale aanpak.

Uitgangspunten

Stedelijke actoren zoals sociaalartistieke of
buurteconomische organisaties, opbouwwerkers, 
straathoekwerkers, actiegroepen of lokale ondernemers, worden al te vaak
slechts benaderd door de overheid als er zich een (overlast) probleem stelt. Ze
krijgen zelden de kans om hun rijke inzichten in het functioneren van de
stedelijke samenleving te delen met de centrale overheden. Zo gaat veel lokale
kennis over sociale innovatie verloren.[i]  Door het feit dat Oostende allang met extreme
armoede geconfronteerd wordt, is er een rijke aanwezigheid van kennis over sociale
innovatie. Deze kennis over sociale innovatie zit bij onze ambtenaren zowel in
het Sociaal Huis als in de stadsdiensten, maar hun kennis wordt weinig tot niet benut.

Alvorens in te gaan op de kern van ons kort
voorstel, zou ik graag enkele bedenkingen willen weergeven:

• Alcoholgebruik
  heeft een sociale functie net zo als de openbare pleinen
• Niet elk
  alcoholgebruik is een overmatig drankgebruik
• Er bestaat een
  reglement op de openbare orde en openbare dronkenschap
• Alcoholmisbruik
  staat meestal niet los van andere sociale problemen: werkloosheid,
  armoede, geestelijke gezondheidsproblemen… Enkel het drankgebruik
  aanpakken is een doekje voor het bloeden
• Repressieve
  aanpak van alcoholmisbruik in openbare pleinen levert geen duurzame
  oplossing

Het voorstel

Om preventief te werk te gaan, om overlast door overmatige alcoholgebruik
te voorkomen of aan te pakken, stellen wij het aanstellen van een of meerdere
wijkregisseurs voor. Een wijkregisseur werkt aanvullend op de straathoekwerkers.
De straathoekwerkers houden zich bezig met praktische kant van de zaak door met
het doelpubliek te praten, vertrouwensrelatie opbouwen e.d.m. De wijkregisseur wordt een draaischijf
tussen de verschillende sociale diensten en organisaties. De wijkregisseur verwijst door, brengt de
verschillende partners samen: ziekenhuizen, OCMW, buurtwerk, dienstencentra,
handelaarsbonden, mutualiteiten, tewerkstellingsinstanties, belangenbehartigers
van drankgebruikers op openbare pleinen, e.d.m. De wijkregisseur werkt een aanpakstrategie uit en volgt de uitvoering
door de straathoekwerkers en anderen op. De straakhoewerker en de werkregisseur
werken complimentair. De ene is hands-on, de ander is strategisch maar ook
sensibiliserend 

Conclusie

De
vraag die nog open staat is welke integrale aanpak voor alcoholmisbruik op
openbare plaatsen het stadsbestuur overweegt? Is het optrekken van het aantal
straathoekwerkers een optie? Is de burgemeester afgestapt van de foute
redenering dat hoe meer straathoekwerkers hoe meer problemen? Het valt nog te
zien of het stadsbestuur bereid is opdracht te geven aan de administratie om
voor Oostende een passende integrale aanpak uit te werken, meer bepaald om de
mogelijke rol van wijkregisseurs in een duurzame aanpak van (overmatige)
drankgebruik in openbare pleinen te onderzoeken.

Collins NWEKE | Gemeenteraadslid voor Groen

26 september 2014

[i] Stijn Oosterlynck, Docent
stadsociologie en woordvoerder van Centrum Ongelijkheid, Armoede, Sociale
Uitsluiting en de Stad (OASeS), Universiteit Antwerpen, in “De stad als bron van
sociale innovatie”