De stroom aan economische migranten uit West-Afrika houdt aan. Zij komen met tienduizenden naar Europa. In het eerste kwartaal staken 18.776 Nigerianen, Gambianen en Senegalezen in een bootje de Middellandse Zee over. Dit is 6.5 procent v an de 284.000 personen die volgens het Europese grensbewakingsbureau Frontex binnen kwamen.
Ik werk al een paar jaar als veiligheidsadviseur in Nigeria en ben bekend met Gambia en Senegal. Toegegeven, de uiterst wrede islamitische terreurgroep Boko Haram houdt huis in het noorden van Nigeria en rond het Tsjaad meer. Dat heeft voor 2 miljoen vluchtelingen gezorgd. Maar… Dit is geen reden om het land te verlaten.
Vluchten binnen eigen land
Onlusten in Friesland betekenen toch ook niet dat Friezen naar Denemarken of Duitsland moeten verhuizen. Ze vinden het misschien niet zo leuk in Limburg, maar daarmee is het verhaal vertelt. De afstand van het epicentrum van de onlusten in de Nigeriaanse Borno staat naar het zuiden is 1.000 kilometer. Iedere Nigeriaan kan in zijn eigen land verhuizen en in zijn eigen land een veilige plek opzoeken. In Gambia en in het buurland Senegal is zelfs geen enkele islamitische terreur of politieke onderdrukking te bekennen. Nederlanders kunnen er ook vrij naar toegaan en er rondreizen.
Woestijn en gammele bootjes
Waarom en waarvoor slaan deze mensen op de vlucht? Waarom trekken zij dwars door de Sahara woestijn in Niger en Libië? Waarom trotseren zij de gevaren van de terreurgroep Islamitische Staat, die vlakbij de Libische kustplaatsen Sabratha en Zuwara opereren. Sabratha en Zuwara liggen halverwege Tunesië en de hoofdstad Tripoli. Waarom stappen deze mensen zonder te kunnen zwemmen in gammele bootjes die vrij vlot zinken? Hopen zij te worden opgepikt door schepen die deelnemen aan de Search and Rescue (SAR) operaties? En vervolgens naar Europa gebracht?
SAR operaties onder de kust
De SAR operaties vinden plaats vlak onder de kust van Libië, met de kustlijn in het zicht. De deelnemers zijn de Tunesische en de Italiaanse marine en kustwacht. Prima, goed werk. Maar waarom worden de vluchtelingen niet afgezet in het dichtstbijzijnde veilige land? Dat is de plek van waarvandaan zij zijn vertrokken. Daar kan een kamp worden opgezet, alwaar het land van herkomst van een migrant kan worden vastgesteld. Ook het ‘waarom’ kan worden besproken. Is de migrant een economische vluchteling, tja. Dan moet hij of zij terugkeren naar het land van herkomst. Voor de terugtocht kan eventueel worden betaald. Met 1.000 dollar kom je een heel eind. Dat is goedkoper dan voor de persoon onderdak verzorgen in Europa, waarvandaan hij (en soms een zij) uiteindelijk moet worden teruggevlogen.
Economische migranten uit West-Afrika
Waarom trotseren deze mensen hun leven? Ik ga het u vertellen en het antwoord is simpel: De werkloosheid onder jongeren is 60 procent, op sommige plaatsen 90 procent. Afgestudeerden wassen borden af of worden een bewakingsbeambte. Voor een hongerloon van 100 dollar per maand. En als die banen er ook niet meer zijn blijft er niets anders over dan te stelen of het land te ontvluchten. Zij gaan op zoek naar de rijkdommen van de blanken in Europa, naar een beter leven. De economische malaise is de reden van de migratie vanuit West-Afrika. Er is gewoon geen ander verhaal te vertellen. En dit proces is nauwelijks te stoppen.
Oplossing: verdeel de welvaart
Ik schrijf er uitgebreid over in mijn net verschenen boek ‘Europa en Migranten een Analyse van een Hoofdpijndossier – Project EU zoekt nieuwe wegen’. Een oorlog houdt op een gegeven moment op. Maar de armoede in West-Afrika blijft bestaan tot op het moment dat Europa de welvaart wil herverdelen. Dit betekent infrastructuur aanleggen, waaronder energiecentrales en wegen, havens, spoorwegen en communicatielijnen. Steden bouwen met scholen en ziekenhuizen. Bedrijven ontwikkelen die goederen maken en banen scheppen. En bovenal zorgen voor veiligheid en orde. Maar nee, dit is niet een strategie die de Europese Unie voorstaat. De EU wil niet dat het in de lidstaten wat slechter gaat en in West-Afrika wat beter.
Terugneem premie
Minister van Buitelandse Zaken Koenders maakte in april van dit jaar in Ivoorkust, Gambia, Senegal en Mali afspraken over het terugnemen van economische vluchtelingen. Hij vergat echter Niger, Nigeria, Tsjaad, Centraal Afrikaanse Republiek, Soedan, Eritreia en Somalië aan te doen. Nigeria is het meest bevolkte land in Afrika met 175 miljoen inwoners. De bevolkingsgroei is 2.5% per jaar. In 10 jaar tijd telt Nigeria 220 miljoen inwoners. Van dit land zijn de meeste economische migranten te verwachten; dit kan oplopen tot ettelijke miljoenen personen per jaar.
Onacceptabele ongelijkheid
Volgens D66-leider Alexander Pechtold moet het volgende kabinet de ‘onacceptabele’ ongelijkheid in de samenleving aanpakken. Hij schrijft over 400.000 kinderen die in Nederland in armoede opgroeien, 2 miljoen werklozen, slechte verzorgingstehuizen en over vluchtelingen die per direct aan een baan moeten worden geholpen om een integratieramp te voorkomen. Eerder maakte de partij bekend dat het tijdelijke arbeidscontracten wil afschaffen.
Dat is goed nieuws voor de Nederlander, de Nederlandse statushouders en voor degenen die houden van multicultiralisatie en integratie.
Bergafwaarts
Maar het is geen goed nieuws voor de West-Afrikaanse landen. Zij blijven in de economische achterhoede hetgeen migratie naar Europa zal bevorderen. En het is ook geen goed nieuws voor degenen die graag de Nederlandse cultuur willen behouden.
Ik snap waarom mensen uit Noord- en Midden-Afrika naar Europa vluchten. Ik begrijp de schreeuw om in Godsnaam de levensomstandigheden te kunnen verbeteren. Maar de oplossing zit niet in een Europese opvang van economische vluchtelingen. Maar in het herverdelen van welvaart. Wij in Europa moeten ervoor zorgen dat de economische vluchteling niet voor zijn land op de loop gaat.
