Het woord ‘outsourcing ‘ is het meest frequent gebruikte buzzwoord in de bedrijfswereld geworden. Er word van gezegd dat het een methode is om de kosten te drukken van bedrijven en de kosten voor de consument drukt. Is dit werkelijk zo ? Indien niet, wat betekent outsourcing dan echt?

Het fundamentele basisprincipe en enig doel van het kapitalisme is winst maximaliseren, agressief en ononderbroken. Dit is ofwel mogelijk door de productiekosten te verlagen ofwel door de verkoopprijs van producten te verhogen. Deze tweede optie, de prijs van producten verhogen is tegenwoordig niet voor alle ondernemingen mogelijk door de hevige concurrentie door andere ondernemingen, die dezelfde ideologie volgen. Het gevolg is dat al deze winsthongerende bedrijven mikken op reductie van hun productiekosten, zelfs tot in het onmogelijke.

In alle traditionele industrieën zijn grondstoffen en arbeid de twee elementen van de productiekost, maar in IT en de IT-dienstenindustrie zijn geen grondstoffen betrokken (behalve initiële investeringen in infrastructuur). De kennis en ervaring van de werkers is de belangrijkste grondstof. Als alle IT-industrieën hun productiekosten willen verlagen zullen zij dus altijd proberen de lonen te verlagen, te snijden in de sociale voordelen voor het personeel en, nu en dan, hen zelfs ontslaan. Dit is voor hen de enig mogelijke wrede methode om hun doel van winstmaximalisatie te bereiken, precies door het feit te negeren dat all hun winsten worden verdiend door niemand anders dan hun hardwerkende werknemers .

Die methode, de lonen verlagen, snijden in de sociale voordelen en personeel ontslaan is echter niet zo eenvoudig in landen als België waar wetten gelden ter bescherming van personeel en waar vakbonden actief zijn. Daarom pogen ze direct of indirect enerzijds bij de regering te lobbyen om arbeidswetgeving te versoepelen en anderzijds hebben ze een nieuwe methode gevonden: ‘outsourcing’.

Dat gaat zo. De bedrijfswereld beweert dat een deel van het werk even goed uitgevoerd zou kunnen worden door goedkope arbeid in andere delen van de wereld. Er zijn zo reeds veel Indische ondernemingen die projecten hebben verkregen van Belgische firma”s metdeze ‘outsourcing’ methodologie. Aricent, CTS (Hindustan Computer Limited), Wipro, Infosys, Tech Mahindra zijn enkele van de belangrijke Indische offshore bedrijven die nauw samenwerken met Belgische bedrijven, die opdrachten aan Indië uitbesteden.

Hoe gaan zij te werk?

1. Belgische ondernemingen identificeren eerst alle taken die buiten hun eigen kantoren kunnen gedaan worden (letterlijk ‘buiten België’). Dit kunnen software ontwikkelingsbedrijven zijn, elektronicabedrijven, telecomfirma’s, banken, verzekeringen, farmaceutische bedrijven, ingenieursfirma” en alle andere ondernemingen die nood hebben aan enige vorm van IT.

2. Belgische ondernemingen identificeren vervolgens een Doel-land waar min of meer geen arbeidswetgeving bestaat.

3. Belgische ondernemingen controleren tevens of de loonlasten in het Doel-land voldoende lager zijn dan in België .

4. Belgische ondernemingen identificeren daarna specifieke offshore-ondernemingen in deze goedkope landen die sommige taken kunnen overnemen en afwerken voor een lagere prijs dan in België.

Omdat Indië ieder jaar miljoenen IT-ingenieurs produceert en de arbeidswetgeving voor IT-personeel er relatief armtierig is in vergelijking met België worden zij een gemakkelijk doelwit voor outsourcing. De eerste stap in de outsourcing is het bepalen van een bepaalde taak (die kan worden uitbesteed) wat een ‘project’ wordt genoemd. Dat project wordt in een open aanbesteding aangekondigd, waarbij alle belangrijke Indische ondernemingen uitgenodigd om een offerte te doen voor het project.

Na analyse van alle offertes, wordt het project toegewezen aan het Indisch bedrijf die claimt dat stelt de opdracht voor een lagere prijs te kunnen uitvoeren dan alle andere concurrenten. Eens een contract getekend tussen de Belgische onderneming en de Indische offshore, komen enkele personen van Indië naar België om de vereisten voor het ‘project’ te verzamelen.

Zij keren terug naar Indië en leggen al hun ingenieurs uit wat moet gebeuren. Meestal komen slechts enkele ingenieurs (2 of 3 voor een project dat 20 ingenieurs vergt) naar België. Zij treden daarna vanuit Indië op als coördinators tussen de ingenieurs in de Belgische onderneming en de ingenieurs in de Indische onderneming . Ze doen echter meer dan coördiner, zij doen ook veel echt technisch werk zoals hun collega’s.

Het leven van deze ingenieurs die in Indië werken voor een Belgisch bedrijf is een zeer droevig verhaal. Ik wil het hier echter hebben over de situatie van het Indisch personeel dat hier in België werkt, coördineert en betrokken is bij engineering- en programmeeractiviteiten .

Omdat de betrokken Indische bedrijven altijd mikken op een lagere prijs dan hun concurrenten, kunnen zij niet de beste en meest ervaren ingenieurs aantrekken voor de vereiste functies van het project in Indië. Dat lossen ze op door enkele bekwame ingenieurs aan te stellen en voor de rest nieuwkomers en ingenieurs zonder ervaring op het vereiste terrein aan te werven. Dit verhoogt nog meer de druk op die enkele wel ervaren ingenieurs. Zij moeten deze manier van werken echter verbergen voor de Belgische onderneming tijdens het verloop van het project. Bovendien moeten deze enkele bekwame ingenieurs meer werk verzetten dan ze als individu aankunnen.

De druk op deze migrant-IT-ingenieurs in België is zeer hoog. Ze staan in direct contact met hun Belgische klanten, moeten al hun vragen beantwoorden, de activiteiten van hun collega’s in Indië coördineren. Soms moeten ze taken uitvoeren in plaats van hun minder ervaren collega’s in Indië, zonder dat de Belgische klant dit te weten mag komen en daar bovenop moeten ze ook nog technische programmering doen.

Boven hen staat ook nog de manager van het Indische bedrijf die al zijn werknemers monitort. Deze managers, die dit outsourcing systeem in zijn geheel beheren, behandelen hun migrant IT-werkers in België als slaven, hier in het ontwikkelde en geciviliseerde België.

Inhumane barbaarse slavernij over migrant IT-werkers in België

Hieronder een aantal van de meest voorkomende vormen van onmenselijke, onaanvaardbare slavernij in Belgë:

1. De migrant IT-werkers hebben geen vakantiedagen tijdens de periode dat ze in België werken. Ze moeten het hele jaar werken zonder enige vakantie te nemen. Kan je je dat voorstellen, een heel jaar zonder verlof?

1. Ze hebben ook geen recht op ziekteverlof. Zelfs met het medisch attest van een dokter, zijn zij contractueel verplicht toch te gaan werken, thuisblijven is contractueel verboden. Als ze toch te ziek zijn om naar kantoor te komen moeten zij van thuis uit werken met de laptop van hun bedrijf. Zelfs dat wordt slechts voor enkele dagen toegestaan. Zij hebben met andere woorden geen recht op ziek zijn. Kan u zich dat voorstellen, zero ziektedagen per jaar?Zelfs een machine kan geen 365 dagen per jaar werken zonder onderbreking.

1. Ze hebben al evenmin recht op een normale arbeidsduur en moeten elke dag meer dan 8 uur werken. Zelf stellen ze dat hun daggemiddelde altijd meer dan 9 uren is. Bovendien moeten ze na een dagtaak ook thuis verder werken. Zo bedraagt hun gemiddelde werkdag in België meer dan tien uur. De extra uren gepresteerd bovenop de dagelijkse 8 uren worden als normale arbeidsuren beschouwd door de onderneming. Er wordt niet extra betaald voor deze overuren.

1. Ze moeten 24 uur per dag beschikbaar zijn voor werkopdrachten, 7 dagen per week, 365 dagen per jaar (366 in een schrikkeljaar is). Van hun werkgever krijgen ze een laptop en een smartphone, waarmee ze elk moment moeten klaarstaan, of het nu middernacht is, weekend of vroeg in de ochtend, of eender welk raar moment. Eender wanneer ik hen thuis uitnodig, komen zij ook met hun laptop en gsm. Niet onmiddellijk antwoorden op oproepen op hun dienst-gsm gaat onmiddellijk naar de manager en kan ernstige consequenties hebben. Dergelijke oproepen krijgen ze minstens tweemaal per week, meestal midden in de nacht. Elke oproep betekent het einde van hun nachtrust voor die dag, omdat zij het gerapporteerde probleem onmiddellijk moeten analyseren en oplossen. Voor deze permanente beschikbaarheid en voor deze dringende oproepen buiten de gewone werkuren worden ze niet extra betaald

5. Ook vrije weekends zijn onbestaand. Uitstappen plannen of privé-activiteiten kunnen alleen mits voorafgaande toestemming.
6. Alle meetings/events/discussies met het management worden tijdens het weekend gepland. Tijdens de week moeten ze voor hun Belgische opdrachtgever werken. Ook hiervoor worden ze niet betaald. Meestal worden zelfs hun reiskosten niet betaald, wanneer de plaats van samenkomst in een andere stad is dan hun woonplaats.

7. Deze migrant IT werkers moeten het werk doen van meer dan een persoon, omdat veel offshore werkers zijn toegewezen aan het project met te weinig kennis over het werk dat zij doen. Offshore ondernemingen benoemen minder ervaren en minder geschoolde personen in hun offshore landen, zodat zij hun een lager salaris kunnen geven. In de meeste gevallen, kunnen zij hun werk niet aan. Hierdoor moeten migrant IT werkers, werkend in België,ook nog compenseren voor deze minder ervaren employees, zonder dat dit geweten is door de Belgische onderneming.

8. Al deze migrant IT werkers zijn verplicht hun managers te volgen zelfs buiten kantooruren. Bijvoorbeeld, indien de manager wilt deelnemen aan een hardloopwedstrijd, dan zijn al zijn ondergeschikten gedwongen hieraan deel te nemen, zelfs als zij geen interesse hebben of als zij andere persoonlijke zaken te doen hebben die dag.( kunt u zich voorstellen dat u dezelfde interesses moet hebben als uw baas?)

9. De Indische managers van deze IT werkers beschouwen deze werkers als niet meer dan slaven. Als zij zich vervelen en indien zij gratis verschillende variëteiten van menu’s wensen te eten, dan vragen deze managers hun ondergeschikte werkers om eten klaar te maken en naar hun huis te komen. (kunt u zich voorstellen dat uw baas u vraagt om eten te brengen voor hem/haar, dit onder druk?)

1. Deze migrant IT werkers moeten een contract tekenen voordat zij hier naar België komen. Dit kan simpel vertaalt worden als ‘slavernijverbond’.Wat st

2. aat er bvb . in :

a. ‘U moet bijkomende uren werken zonder bijkomend salaris’

b. ‘u heeft geen recht op enig salaris als u ziek bent en als u niet aan het werk bent’

c. en nog meer dergelijke zaken

11. Deze migrant IT werkers worden niet verondersteld te stoppen met hun baan. Indien zij ontslag willen nemen, moet zij een enorme som geld die zij zich niet kunnen voorstellen. De som verschilt van onderneming tot onderneming. Op sommige plaatsen is het 1 jaar salaris, in sommige ondernemingen is het gefixeerd op 20000 euro’s,In andere ondernemingen is het een complexe berekening, waarvan het resultaat exponentieel kan toenemen gebaseerd op de periode dat zij in België gewerkt hebben.

12. Indien de offshore onderneming deze migrant IT werkers wil ontslaan ,zonder reden, dan kunnen zij dit doen zonder enige compensatie te geven en zonder( of een zeer korte) verwittiging vooraf .

13. De periode van verblijf van deze migrant IT werkers is nooit door deze werkers geweten. Zowel de offshore onderneming als de Belgische onderneming zullen de werkers niet informeren over de duur van hun verblijf in België.Deze werkers hebben voortdurend de schrik om op ieder moment te worden teruggestuurd. Laten we een voorbeeld nemen, indien zij in een huurappartement wonen met minstens drie maanden vooropzeg naar de huisbaas, en indien de offshore onderneming de migrant IT werker vraagt om België te verlaten, slechts een week op voorrand, dan verliezen zij hun huurwaarborg. En laten wij denken aan een situatie waarbij de kinderen van deze migrant IT werkers aan het studeren zijn in een lokale school in België. Indien zij gedwongen worden België onmiddellijk te verlaten, dan is dit ook een groot probleem voor hun kinderen. En denk even aan een situatie waarbij hun partners in een andere onderneming werken. Het maakt het leven nog problematischer. Deze migrant IT werkers zijn altijd in een constante angst en een onstabiele situatie.

14. Indien de Belgische onderneming plannen heeft voor enige ontwikkeling of eender welke andere taak gedurende het weekend, dan moeten deze migrant IT werkers ook naar kantoor komen. Op deze dag, worden Belgische werkers betaalt met geld of bijkomende vakantiedagen als compensatie, maar hiervoor worden de migrant IT werkers niets betaalt. In feite, de Belgische betaalt een gefixeerd bedrag aan de offshore onderneming, maar deze onderneming geeft niets aan haar employees? Het is absoluut 100% uitbuiting. (kunt u zich voorstellen dat uw verdiensten geroofd worden door uw baas?) 

15. Er wordt steeds een constante druk gecreëerd door de managers op deze migrant IT werkers. Indien deze werkers niet gehoorzaam of volgzaam zijn aan de zich dynamisch ontwikkelende slavernij regels , dan zullen zij ogenblikkelijk naar huis worden gestuurd en dit kan ook lijden tot jobverlies in hun eigen land . Deze constante druk doet hen hun bazen gehoorzamen eender wat zij bevelen .

16. Dit creëert niet alleen vrees voor het management, maar creëert ook een druk tussen gelijken en conflicten, tussen gelijken . Indien er 10 migrant IT werkers samenwerken aan een project, dan creëert het management een hevige competitie tussen deze 10 mensen over wie de bevelen van het management het meest gehoorzaamt . Hierdoor zijn deze werkers gedwongen nog meer gehoorzaam te zijn dan hun gelijken . Deze verdeel en heers politiek van het management naar hun werkers is niets meer of minder dan de slavernij tijdens de kolonisatie van landen .

17. De meeste van deze migrant IT werkers zijn technici . Zij kunnen software ontwikkelen,  onderhouden en ontwerpen . Dat is hun specialiteit . Maar wanneer zij hier naar België komen, worden zij gevraagd om meer te doen dan dat . Indien zij hier een paar maanden werken, dan zal het management hen reeds vragen of zij bijkomende opdrachten kunnen binnenhalen of niet . Technische werkers worden zo gedwongen om te werken aan de uitbreiding van de business . En zij worden geëvalueerd op basis van deze nieuwe taken die hun totaal vreemd zijn . 

18. Deze migrant IT werkers kunnen bij geen enkele  vakbond om hun rechten te beschermen, ook omdat er geen enkele fatsoenlijke wet is voor deze migrant IT werkers . In feite, deze migrant IT werkers hebben alreeds het akkoord ondertekend, in Indië, dat zij in geen enkele vakbondsactiviteit zullen participeren . Hierdoor zijn zij niet toegestaan om ,toe te treden tot enige vakbond . Indien de offshore-onderneming te weten komt dat een van hun employees toetreed tot een vakbond, dan zal de firma deze employee ogenblikkelijk ontslaan . 

Geplande oorlog tussen lokaal personeel en migranten personeel .

We kunnen de offshore-onderneming niet alleen de schuld geven, omdat zelfs de Belgische onderneming wist van al de hierboven vermelde inhumane politiek van de offshore-onderneming . De Belgische ondernemingen kunnen de hierboven vermelde exploitatie niet rechtstreeks uitvoeren tegen hun lokale employees, omdat deze werknemers beschermd zijn, tenminste een beetje, door Belgische wetten en Belgische vakbonden .

En het is niet alleen een aanval tegen alleen migrant werkers . Het is ook een goed-geplande aanval tegen de lokale Belgische werkers en hun zuur verdiende en lang voor gevochten arbeidsrechten . Met al de hierboven vermelde wreedheid tegen migrant IT werkers worden zij tot moderne slaven herleid en gedwongen te werken zonder enige fundamentele mensenrechten . Dit creëert een druk op de lokale Belgische werkers werkend in dezelfde onderneming zij aan zij met deze slaven migrant IT werkers . Dit is een duidelijke boodschap aan deze lokale werkers van hun Belgisch management dat, als zij niet bereid zijn om hun rechten op te offeren en te werken zoals de migrant IT werkers, zij hun job kunnen verliezen en uit de onderneming worden gegooid . Deze lokale mensen worden indirect bedreigd dat zij vervangen zullen worden door meer migrant IT werkers . Zonder tijdslimiet en met een lager salaris, kan één migrant IT werker bijna 3 tot 4 lokale werknemers vervangen . Dit is een grote directe aanval op werkers, ook op hun rechten en vakbonden .

Dit betekent niet een invasie van migrant IT werkers die alle jobs nemen van lokale Belgische werkers . We zouden moeten begrijpen dat de Belgische ondernemingen en de ondernemingen van het offshore-land hun handen in mekaar slaan om de werkers van beide landen te viseren. vergelijkbaar met corporaties die samenwerken eender welk land zij toe behoren. Het is de plicht van de werkers uit België en de werkers van een offshore-land samen te werken om te vechten tegen de gezamenlijke uitbuiting.