N.a.v. de Catalaanse kwestie valt het me op dat politici die hierbij met veel tamtam spreken over democratie en mensenrechten toevallig(?) veelal behoren tot de categorie ‘vermomde duivels“.
Enerzijds wakkeren ze conflicten aan (spanningen tussen autochtonen en allochtonen, tussen rijk en arm, tussen gezond en ziek, conservatieven en progressieven, tussen algemeen gevormd en technisch geschoold,..) en anderzijds laten ze voortdurend horen dat ze zo bekommerd zijn om het respect voor de orde en wetten (samen opkomen voor de mooie welvaart die onze voorouders creëerden, voor de traditie, voor de rust en de eenheid,….)
Deze politici beschikken vaak over én macht binnen het establishment (postjes veroveren en daarbij de eigen portefeuille vullen) én invloed binnen kringen die blindelings scoren inzake resolute veranderingen (omver gooien van historische structuren, machtsverhoudingen en welzijnsinzichten).
Ze beseffen dat verwarring de ideale voedingsbodem is om de toekomst naar hun hand te zetten: wie niet meer mee kan, haakt af, wie zich gemakkelijk laat misleiden, vult de rangen van de eigen kiezers, wie tegenstand biedt, kan gecounterd worden door vlug op het andere been te springen, wie te lastig wordt, snoer je de mond op basis van dé veiligheid.
Naar de verkiezingen van 2018 en 2019 toe is het belangrijk om
1.deze duivels te ont-masker-en (= aantonen hoe ze telkens met een dubbele tong praten),
2. zich niet voortdurend te laten meetronen (= hun twitterberichtjes , betaald met geld van de brave Vlaming via partijdotaties, laten voorbij waaien als eendagsvliegen),
3.het eigen programma centraal te stellen (= de mensen beluisteren en de accenten die een oprecht deugddoende toekomst waarborgen in de verf zetten)
4. de moed te tonen waar je de grenzen trekt (= doelstellingen gewetensvol toetsen aan rechtvaardigheid en respect, algemeen welzijn her en nu maar ook morgen en planetair vooropstellen)
5. een taal te spreken die begrijpbaar en verbindend is (= fatsoenlijk klinkend, openhartig en gevoelvol, duidelijk en toekomstgericht)
Besluit:
we leven in een jachtige wereld waarin de haviken, getooid met veren van de vredesduif, de burgers stelselmatig misleiden.
Ze tonen nu eens de stok van de bedreiging, dan reiken ze een smakelijke wortel aan. In een hels tempo bieden ze al maar tegenstrijdiger info aan tot velen gek worden..om dan als redders de nieuwe orde in te voeren. Dit nieuwe programma houdt echter in: nog meer rijkdom, macht en eer voor de kopgroep ten koste van de gemeenschap en van onze planeet.
Laten we het hoofd koel houden en de handen in elkaar slaan om samen te bouwen aan een eerlijke toekomstdroom!
