De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Duitsland Gidsland? De krimpende middenklasse !

Duitsland Gidsland? De krimpende middenklasse !

zaterdag 15 december 2018 12:47
Spread the love

Het Duitse model als slechte voorbeeld ?




Men wekt wel eens de indruk dat Duitsland het “Walhalla” is, de motor van de Europese economie en grootste economische mogendheid. Het bij uitstek “voorbeeldige land”, zoals Vlaamse politici te pas en onpas in de mond nemen, doet het misschien wel niet zo goed als men laat uitschijnen.
Sinds de wende (val van de muur) in 1989, nu iets meer dan 25 jaar geleden, ziet men een significante inkrimping van de middenklasse ontstaan, ondanks de permanente economische groei. Waar in 1989 nog 62 % tot de middenklasse werd gerekend, ziet men tot 2013 deze inkomensklasse krimpen tot 54 % van de bevolking. Ondanks permanente economische groei (met uitzondering van 2008, het jaar van de bankencrisis) krimpt de middenklasse met 8 %.
 
Vooral jongeren zijn het slachtoffer : 
Gaat men bij de groep van jonge actieve bevolking (tussen 18 en 35 jaar oud kijken), die tot de middenklasse behoren, en tussen 17.000 euro en 50.000 euro jaarlijks verdient, ziet men in de periode 1989-2013 zelf een inkrimping met –17 %. 

“Dat enkel economische groei tot behoud en uitbouw van “onze” welvaart kan bijdragen, blijkt aan de hand van het Duitse voorbeeld een grote mythe te zijn.”

 
Deze cijfers worden nog dramatischer als men ze houdt tegen het licht van de tewerkstellingsgraad en de armoedecijfers in Duitsland. Ondanks de permanente economische groei en dalende werkloosheid (tot bijna 5% de afgelopen 10 jaar) ziet men de armoede toenemen in Duitsland tot 15,5 %. Ondanks het jaarlijkse stijgende BBP, ziet men dus de Duitser in zijn totaliteit verarmen. Meer nog, 7% van de Duitse actieve bevolking, mensen die dus werken, vallen onder de armoedegrens voor werkenden. Hieraan zijn de 1-eurojobs en Hartz-4 uitkeringen (beperking van de werkloosheidssteun in tijd en gebruik van “leefloon”) natuurlijk niet vreemd. Meer mensen werken, verdienen minder en hebben meer kans op structurele armoede, ondanks het permanent stijgend bruto binnenlands product.Wat men dus vanuit neo-liberale hoek de mensen tracht wijs te maken, dat enkel economische groei tot behoud en uitbouw van “onze” welvaart kunnen bijdragen, blijkt aan de hand van het Duitse, voorbeeld een grote mythe te zijn.
 
 
Ook de algemene verarming stijgt in Duitsland : 
De verarming van de Duitse bevolking ondanks economische groei, stijgend BBP en kleinere werkloosheid, blijken geen garantie te zijn voor voorspoed en vooruitgang. Een grotere groep mensen werkt harder, werkt langer en voor een lager inkomen, dat in het voordeel van een kleinere bovengroep. Als je dan weet dat momenteel Duitsland er aan denkt de pensioenleeftijd op 70 jaar te brengen, een idee van CDU Minister Schaüble, dan weet je het wel. Net die Minister die Griekenland samen met de Europese Troijka in een wurggreep houdt. 
Het kapitalistische en economische model, zoals het nu wordt beleden, heeft zijn grenzen bereikt. Dat mag duidelijk zijn als je kijkt naar dit beschreven voorbeeld Duitsland. Tijd voor een echte ommezwaai, tijd een einde te stellen aan de grote mythes die enkel de rijken rijker maken en de armen armer.
 
Gerry Van de Moortel

take down
the paywall
steun ons nu!