Jonathan Cook heeft het over Tony Greensteins onthulling van een flagrante weglating in een nieuwe biografie van Rudolf Vrba, de eerste Jood die uit Auschwitz ontsnapte en die een felle criticus van de zionistische beweging was.

Jonathan Cook, 28 augustus 2024.

De columnist van The Guardian moet het verhaal van de eerste Jood die Auschwitz ontvluchtte verdraaien omdat een waarheidsgetrouwe biografie van Rudolf Vrba de heimelijke samenwerking van de zionistische beweging met de nazi’s zou blootleggen. Afb: Jonathan Cook

Tony Greenstein biedt een vernietigend inzicht van hoe Guardian-columnist Jonathan Freedland de historische waarheid verdraait in zijn biografie van Rudolf Vrba, de eerste Jood die uit Auschwitz ontsnapte.

Je zou je kunnen afvragen waarom Vrba’s ongelooflijke verhaal decennialang onaangeroerd is gebleven, wetende hoezeer Hollywood wel staat te springen om Holocaustfilms te kunnen produceren.

Greenstein legt het uit. Vrba’s pogingen om begin 1944 andere Joden te waarschuwen voor het lot dat hen te wachten stond in de naziconcentratiekampen werden verraden door de Europese leiders van de zionistische beweging, die hem het zwijgen oplegden.

Die beweging was bereid om honderdduizenden Joden te offeren in ruil voor de hulp van de Nazi’s bij het in veiligheid brengen van de Zionistische elite uit Europa naar Palestina. Daar was de Zionistische beweging al ver gevorderd in haar voorbereidingen om de inheemse Palestijnen te verdrijven en een zelfverklaarde Joodse staat te bouwen op de ruïnes van hun thuisland.

De houding van de Zionisten weerspiegelde die van de grondlegger van de beweging, Theodor Herzl:

“De antisemieten zullen onze meest betrouwbare vrienden worden, de antisemitische landen onze bondgenoten.”

Vrba was enorm kritisch over de Zionistische beweging vanwege de collaboratie met de Nazi’s, en had geen greintje sympathie voor de Joodse staat die zij creëerden.

In 1961 publiceerde The Daily Herald een fragment uit Vrba’s memoires, geciteerd door Greenstein, waarin hij schreef:

“Ik ben een Jood. Ondanks dat, en zelfs daarom, beschuldig ik bepaalde Joodse leiders van een van de gruwelijkste daden van de oorlog. Deze kleine groep verraders wist wat er met hun broeders in Hitlers gaskamers gebeurde en zij kochten hun eigen leven af met de prijs van stilte … Ik kon de Hongaarse zionistische leiders drie weken vooraf waarschuwen dat [Adolf] Eichmann [belangrijkste architect van de Holocaust] van plan was om een ​​miljoen van hun Joden naar zijn gaskamers te sturen … [Rezso] Kasztner [leider van de Hongaarse zionistische beweging] stapte daarop naar Eichmann en vertelde hem: ‘Ik weet van je plannen; spaar een aantal Joden van mijn keuze en ik zal mijn mond houden.’”

“Vrba was enorm kritisch over de Zionistische beweging vanwege de collaboratie met de Nazi’s, en had geen greintje sympathie voor de Joodse staat die zij creëerden.”

Kasztners verraad van die Joden, dat hen veroordeelde tot de nazi-gaskamers, werd later gerechtvaardigd door de Israëlische procureur-generaal, Haim Cohen, in de volgende bewoordingen:

“Hij had het recht om een ​​deal te sluiten met de nazi’s om een ​​paar honderd te redden en het recht om de miljoenen niet te waarschuwen… Dat was zijn plicht… Het is altijd onze zionistische traditie geweest om de enkelingen uit de massa’s te selecteren bij het regelen van de immigratie naar Palestina… Moeten we verraders worden genoemd?”

Het is op die basis dat het Israëlische Holocaustmuseum Yad Vashem het verbazingwekkende verhaal van Vrba effectief uit zijn zalen heeft geweerd, en waarom Israëlische schoolkinderen nooit iets over Vrba leren. Het is vermoedelijk ook de reden waarom Hollywood nooit het meest Hollywood-achtige verhaal uit de Holocaust heeft opgepikt.

Het verhaal van de antizionist Vrba legt bloot dat de ideologische fundamenten van Israël volledig gelijklopend zijn met de lelijke Europese etnische nationalismen die culmineerden in het nazisme. Zijn verhaal verklaart hoe Israël altijd in staat was tot, en thans overgaat tot het plegen van, een genocide in Gaza.

Wanneer ideologie belangrijker wordt dan menselijk leven, dan worden mensen — zelfs degenen die je beschouwt als behorend tot de eigen groep — wegwerpobjecten. Ze worden gedegradeerd tot pionnen in een wreed spel van machtspolitiek.

David Ben Gurion, de grondlegger van Israël, gaf in december 1938 uiting aan precies dit sentiment, toen de nazipogroms tegen Joden in Duitsland woedden:

“Als ik wist dat het mogelijk was om alle kinderen van Duitsland te redden door ze naar Engeland te transporteren, of slechts de helft door ze over te brengen naar het Land van Israël, dan zou ik voor het laatste kiezen, want voor ons ligt niet alleen het aantal van deze kinderen, maar ook de historische afrekening van het volk van Israël.”

Freedlands taak in zijn boek “The Escape Artist” was om zich Vrba’s verhaal toe te eigenen, de antizionistische boodschap eruit te fileren en het te integreren in het nu dominante zionistische verhaal dat zorgvuldig is opgebouwd na de Tweede Wereldoorlog.

Daarom heeft de biografie prijzen gekregen en is ze bedolven onder een eindeloze stroom lovende kritieken van de gebruikelijke verdachten. Vrba’s levensverhaal is nu ongetwijfeld klaargestoomd voor een Hollywood-make-over – een die, als het zover komt, Freedland zeker geen windeieren zal leggen.

“Freedlands taak in zijn boek “The Escape Artist” was om zich Vrba’s verhaal toe te eigenen, de antizionistische boodschap eruit te fileren en het te integreren in het nu dominante zionistische verhaal dat zorgvuldig is opgebouwd na de Tweede Wereldoorlog.”

Dankzij zijn inspanningen is de dreiging die uitgaat van het ware verhaal van Vrba geneutraliseerd. Dat komt overeen met het bredere lot van antizionistische Joden: hun bestaan ​​wordt ofwel genegeerd ofwel weggezuiverd om in overeenstemming te zijn met een zelfzuchtige zionistische interpretatie van de geschiedenis.

Dat proces gaat tot op de dag van vandaag door:

De vele antizionistische Joden die Jeremy Corbyn steunden, werden genegeerd of uit de Labour Party gezet omdat ze het valse antisemitismeverhaal ondermijnden dat Freedland en vele anderen promootten om van een leider af te komen die oprecht het recht van het Palestijnse volk op een eigen staat steunde.

En de vele antizionistische Joden die deelnemen aan de protestmarsen tegen de genocide in Gaza worden buiten beeld gehouden omdat ze de pogingen van de gevestigde media om die marsen af ​​te schilderen als antisemitisch, logenstraffen.

Merk op dat Israëlische leiders zoals premier Benjamin Netanyahu nauwe allianties hebben gesloten, in lijn met de aanbevelingen van Herzl, met openlijk antisemitische staten zoals het Hongarije van Viktor Orban. Ze hebben de traditie voortgezet die Kasztner begon, die zichzelf en zijn zionistische vrienden redde door honderdduizenden Hongaarse joden te offeren.

Merk ook op dat Israëlische regeringen al tientallen jaren onverbiddelijk opschuiven naar rechts, tot het punt dat topministers als Bezalel Smotrich zichzelf zelfs openlijk tot “joodse fascisten” uitroepen.

Niettemin verschilt hun zionistische ideologie weinig van hun zogenaamd “gematigde” voorgangers. Het grootste verschil is dat ze geen excuses aanbieden voor hun joodse suprematisme en hun minachting voor het Palestijnse leven openlijk uitbazuinen.

Het zionisme komt thans gewoon uit de kast waar het gedeeltelijk in gedwongen was door de retorische behoefte om een ​​morele basis voor zijn daden te claimen en door een bezorgdheid om het westerse publiek te sussen.

Het is niet de zelfverklaarde fascist Smotrich die een genocide pleegt in Gaza. Het zijn wel de Israëlische generaals en het burgerleger.

Greenstein publiceerde onlangs een belangrijk boek, “Zionism During the Holocaust”, dat uitgebreid ingaat op de samenwerking van de nazi’s met degenen die hielpen Israël te stichten. Ik raad iedereen aan om het op te zoeken.

Jonathan Cook is een bekroonde Britse journalist. Hij woonde 20 jaar in Nazareth, Israël. In 2021 keerde hij terug naar het Verenigd Koninkrijk. Hij is de auteur van drie boeken over het Israëlisch-Palestijnse conflict: Blood and Religion: The Unmasking of the Jewish State (2006), Israel and the Clash of Civilisations: Iraq, Iran and the Plan to Remake the Middle East (2008) en Disappearing Palestine: Israel’s Experiments in Human Despair (2008).
Als u zijn artikelen waardeert, overweeg dan om uw financiële steun aan te bieden.

Dit artikel is afkomstig van de blog van de auteur, Jonathan Cook.net: Jonathan Freedland rewrites history to hide an ugly truth about Israel