Het recente bezoek van de Oekraïense president – wiens mandaat vervallen is – aan het Witte Huis draaide uit op een fiasco voor hem. Hij werd tegengesproken, belachelijk gemaakt en weggestuurd. Lag het aan de man zelf en zijn optreden en standpunten, of was dit een bewust opgezette, vooraf geplande valstrik om hem onderuit te halen?
De onvermoeibare Amerikaanse blogger Simplicius wijdde een uitgebreide blog, zoals steeds rijkelijk gedocumenteerd met citaten en beeldmateriaal, aan het “gesprek” dat in het Witte Huis plaats vond en de achtergronden en toekomstige ontwikkelingen. Eigenlijk kwam Zelenski om samen met Trump een akkoord te ondertekenen over de levering van Oekraïense grondstoffen aan de VS als vergoeding voor de investeringen van de VS in Oekraïne. Maar van zodra Zelenski arriveerde, werd hij agressief en onvriendelijk bejegend door Trump, met een opmerking over zijn kledij. Zelenski was al getipt over kledijproblemen, en had als toegeving niet zijn olijfgroene militaire spullen aangetrokken, maar verscheen in het zwart. Maar niet in pak-en-das!
Je kan hierin een schending van het protocol zien of een provocatie, zoals sommigen doen, maar Zelenski verschijnt altijd alsof hij van het front komt, en het was vanwege Trump zeer ondiplomatisch om daar een opmerking over te maken. Trump was kennelijk al van bij het begin van de ontmoeting op aanvaringskoers.
Tijdens het daaropvolgende gesprek werd de kwestie nog eens opgerakeld met de vraag: “Hebt u eigenlijk wel een pak?” Dat is een manier om een staatsleider te beledigen en van zijn stuk te brengen. Is zoiets ooit aan een staatsleider gevraagd? Uiteindelijk vertrok Zelenski zonder dat er een akkoord ondertekend werd, en zelfs zonder dat hij te eten gevraagd werd.
Simplicius interpreteert de kwestie als een belangrijk punt, namelijk “dat het artificieel geconstrueerde imago van Zelenski niet langer nuttig is, en weggegooid is als een versleten vod. Al de valse bravoure en het olijfgroene kaki – het diende een doel tijdens de voorbije drie jaar, toen Zelenski werd geconstrueerd als een soort John Rambo-Churchill.” En: “deze ‘heilige’ kledij kon nooit eerder in vraag gesteld worden omdat ze het theatrale van alles toonde, de zorgvuldig gemanagede toneelproductie. Nu het spel voorbij is, zonder dat het voordeel heeft opgeleverd, is de ‘act’ verouderd en wordt ons meteen een blik onder het kostuum toegestaan.”
De inmiddels beruchte televisiebeelden van de persconferentie werden gevolgd door mediaberichten over het wegtrekken van VS-steun aan Oekraïne: het Cyber Command van de VS kreeg opdracht alle digitaal offensief tegen Rusland te staken, het State Department stopte alle steun voor de herstelling van het Oekraïense energiesysteem, en er werd gesuggereerd dat Trump overweegt om alle steun aan Oekraïne stop te zetten. De Oekraïense parlementariër Goncharenko becommentarieerde: “Dit is nog maar het begin. Het volgende zal zijn: geen wapens meer en geen informatie van de inlichtingendiensten. We stevenen af op een ramp.”
Zelenski in een hinderlaag gelokt?
Simplicius denkt dan verder na over hoe het verder gaat of kan gaan met Oekraïne. Een dag voor de ontmoeting met Zelenski had Trump nog “zijn onrealistische inschatting van de oorlog” getoond. “Hij verklaarde in een persconferentie niet alleen dat hij zou proberen Oekraïne zoveel land terug te geven als mogelijk is, maar – en dat is een kanjer – dat hij denkt dat Oekraïne wellicht een deel van zijn kustlijn kan terugkrijgen.” Maar misschien was dit maar bedoeld om de pers te jennen, het lijkt onwaarschijnlijk dat Trump zo stom kan zijn, oppert Simplicius!
Maar er duiken nog andere problemen op, namelijk “enkele van de eerste aanwijzingen die we hebben dat Trump heel goed simpelweg de Russen zou kunnen toestaan Oekraïne in te nemen, en dan daarna de toestand te bekijken. En in feite brengt dit ons tot de volgende grote gissing: de snelheid van de gebeurtenissen van vandaag lijkt heel sterk te suggereren dat er een gecoördineerde en vooraf geplande ‘hinderlaag’ was, die heel goed vooraf afgesproken zou kunnen zijn tussen de VS en Rusland om het gewenste resultaat te bekomen in een vertoning die ogenschijnlijk uit zichzelf kwam. Het lijkt meer en meer waarschijnlijk dat een geheime handdruk aan de achterdeur dit tussen de twee supermachten realiseerde, waarbij Rusland de VS duidelijk zei Oekraïne onder de bus te gooien, en dat ze dan samen de hele wereldorde zouden herstructureren, en daarbij af te geraken van het wereldwijde complot waar de hele puinhoop uit voortkwam.”
Simplicius citeert een commentator die hij zeer scherpzinnig acht, Will Schryver, die zegt: “Om heel duidelijk te zijn: ik zeg hier ondubbelzinnig dat ik ervan overtuigd ben dat Zelenski opzettelijk in een vooraf geplande en met expertise uitgevoerde hinderlaag gelokt werd. En toen hij zich daar helemaal van bewust werd, is de boze kabouter in mekaar gezakt.
Wat verder met Zelenski?
Dat leidt Simplicius tot een volgende vraag: wat gaat er gebeuren met Zelenski en Oekraïne? Je moet er natuurlijk rekening mee houden dat het bolletje kwikzilver dat Trump is op zijn standpunten kan terugkomen, of dat hij het incident van vandaag gebruikt om berouw en onderdanigheid van Zelenski te bekomen. Misschien niet waarschijnlijk, maar ook weer niet onmogelijk.
Maar dan moeten we de aandacht richten op Europa. Kan dat in zijn eentje, zonder hulp van de VS – en dat is niet alleen geld, maar het kan ook inlichtingen, satellieten, Starlink… betekenen? Van het geld dat de Europese landen aan Oekraïne beloven, zal naar schatting toch maar 20 tot 40 % echt toekomen. Het zal niet volstaan om het tekort aan artilleriegranaten van Oekraïne op te lossen, rekent Simplicius voor.
En dan is er Zelenski: “Na de monumentale vernedering van vandaag moet Zelenski terugkeren naar een Oekraïense staat die het beu is en zo ongeveer genoeg heeft van hem. Er zijn al oproepen geweest voor zijn impeachment, zoals die van zijn tegenstander, de in de gevangenis opgesloten parlementariër Dubinsky, en het is maar natuurlijk dat er gauw nog zullen volgen.”
De vraag is dus of en hoe Zelenski politiek kan overleven. Er is een kleine kans, meent Simplicius, dat een Oekraïens publiek dat zich verraden voelt door de VS, zich achter de ‘martelaar’ Zelenski schaart. Maar zelfs dan zal Zelenski niet in staat zijn voldoende granaten te bekomen en evenmin de cruciale luchtverdediging.
Wat met Oekraïne?
De EU? Die praat over solidariteit, maar is verdeeld. De financiële steun kan de Oekraïense instellingen nog een tijdje draaiend houden, maar verder? “Het enige interessante scenario dat overblijft is de mogelijke benoeming van Zalushny tot president. Hij is nu een “company man” van het VK, en zijn promotie zou betekenen dat het VK de teugels van de Oekraïense projecten in handen neemt.”
Poetin verklaarde zopas nog dat Zelenski lange tijd een nuttige idioot geweest is, die Oekraïne om zeep hielp, maar nu niet meer nuttig is, en dat het tijd is “om iemand anders aan de macht te brengen”. Zalushny, zo becommentarieert Simplicius, zou ook met Russische instemming aan de macht kunnen komen en men zou hem een totale capitulatie van Oekraïne kunnen doen ondertekenen, om zo honderdduizenden mensenlevens te redden.
Maar alles hangt nu af van de VS. Als die werkelijk de financiering van Oekraïne besnoeit, dan gaat het land zijn terminale fase in…
Simplicius, Bloodbath in the Oval Office, 1 maart 2025:
