Het semiautomatisch wapen van het drama in Alphen aan den Rijn bekleedt in groot formaat een pagina in De Morgen. Naast een foto van de herdenkingsplechtigheid. Bewuste keuze of wansmakelijk inschattingsfoutje. De Morgen tast de grenzen van ‘het kwaliteitsmedium’ graag af.

Door Tomas Bachot, Zonder Graten

Een Smith & Wesson 15-22. Daarmee vuurde een jongeman meermaals  in een Nederlands winkelcentrum. Een drama was het gevolg. De krant De Morgen kon niet weerstaan om het wapen uitgebreid voor te stellen. “De S&W 1522 is een semiautomatisch geweer met een klein .22 kaliber. Een variant van de M&p 15, maar dan goedkoper. Het is geschikt om veel patronen af te vuren zonder te herladen.” Interessante informatie. Zeker als u van Amerikaanse actiefilms houdt.

Kinder Surprise-variant

Tot dusver het ‘nuttige’ deel van het artikel. Of wacht, “de lengte van de loop: 40,6 cm.”  Dat het om een groot wapen gaat laat De Morgen niet misverstaan. Het werd haast uitneembaar voorgesteld aan de lezer. De Kinder Surprise-variant in de schaduw gezet. Mag het wat meer zijn?

De Morgen balanceert op een slap koord. Tussen sensatie en kwaliteit. Uiteindelijk zal een keuze zich opdringen.

De combinatie met een foto van de herdenkingsplechtigheid in het Nederlandse dorp op één pagina is erg ongelukkig. Menselijke verslagenheid naast ongenaakbaar machinaal geweld. Nu, De Morgen bewees eerder dat de pagina-indeling  te wensen overlaat. Al was de advertentie over een inslaande komeet onder een artikel over een dodelijk ongeval door een put in de weg eerder toeval. Reken maar dat de Smith & Wesson 15-22 om een andere motivatiereden op u werd afgevuurd.

Duister tussenstation

Het woord ‘sensatie’ wordt tegenwoordig te pas en te onpas gebruikt. Vaak ontbreekt daarbij enige onderbouwde motivatie. Maar wanneer het ’s morgens zo netjes naast je koffie ligt, kan je moeilijk anders. De Morgen dwaalt af in een duister tussenstation. De vergelijking met zusterkrant Het Laatste Nieuws op vlak van sensatie gaat niet op, daarvoor moet het nog wat meer BV’tjes verslaan.

Daarvoor zouden ook de uitstekende stukken van Douglas De Conick en Yves Desmet moeten verdwijnen. Laatst genoemde schreef trouwens een boeiende analyse, over het drama in Alphen aan de Rijn nog wel. Laat het duidelijk zijn, De Morgen balanceert op een slap koord. Tussen sensatie en kwaliteit. Uiteindelijk zal een keuze zich opdringen.

De Morgen doet erg zijn best om concurrent De Standaard de loef af te steken. Met een semiautomatisch geweer brengt dat eerder hoongelach dan respect op. Benieuwd wat de lezer kan smaken. Aan u de keuze.