De winter is goed en wel aangekomen in Zuid Afrika en in McGregor. We ontwaken bij temperaturen van 4 graden en als we buiten komen om onze fiets uit de garage te halen zien we vorst op de bladeren van de bloemen en het gras.
Winter in Zuid Afrika:
Met muts en handschoenen aan fietsen we naar school. De zon, die natuurlijk zoveel later opkomt en lager aan de hemel staat, warmt de dag wel op tot zo’n 15 graden. Sommige dagen lager en andere dagen hoger. We hebben ook vroeger en meer dan gewoonlijk wat regen verwelkomt. Dit wordt door de meeste dorpelingen verwelkomt want elk beetje water voor de tuin is welkom. Voor diegenen die in krotjes wonen is de regen helemaal niet welkom. De townships zijn dikwijls opgetrokken op land die laag ligt en die vlug water verzadigd raakt. Een paar jaar terug moesten een honderdtal dorpelingen die in schaks wonen geëvacueerd worden naar de dorpshall waar ze minstens een week verbleven. Er moest voeding en dekens bij elkaar gezocht worden om die mensen op te vangen. Zo’n regen veroorzaakt ook kortsluiting in de gebrekkige en illegale elektriciteitsvoorzieningen in de shacks. En dit leidt dan tot brand. Masiphumele, een township in Kaapstad waar ook een Waldorf kleuterklasje is, werd onlangs getroffen door zo’n brand. Hele families verliezen dan al hun schamele bezittingen…. en ze zijn natuurlijk niet verzekerd. Als het gebeurt in een organisatie waarmee je nauwe banden hebt kun je het niet zo makkelijk naast je neerleggen.
Einde van het schooljaar:
Juni is voor mij een maand die wat spanning teweeg brengt. Tegen het einde van de maand, die tevens het einde van een schoolkwartaal is, moet ik een nieuwsbrief samengesteld hebben en al de sponsorshipsbrieven van de kinderen die gesteund worden door mensen uit Amerika, Engeland, Duitsland, Zweden, Noorwegen, Engeland, Zwitserland, Nederland en natuurlijk ook België bij elkaar krijgen om dan het tweejaarlijkse pakket samen te stellen en op te sturen. Het vergt een op punt staande administratie en de samenwerking van de leerkrachten om de bedankingskaartjes, -tekeningen of -briefjes op tijd binnen te krijgen.
De leerkrachten zijn dikwijls zo bezig met onderwijzen dat ik ze er vaak moet aan herinneren. Met de middelbareschoolstudenten werkt het anders. Ik laat hen een contract ondertekenen waarbij ze akkoord gaan om de verantwoordelijkheid te nemen om een bedanking tegen een bepaalde datum klaar te hebben. Wie zijn contract niet naleeft loopt de kans zijn sponsorship te verliezen. Eens de bedankingskaarten binnen zijn moet ik de omslagen schrijven en de bedanking, de bijgaande brief, een kopie van het rapport en een nieuwsbrief erin stoppen.
Om de nieuwsbrief samen te stellen werk ik gewoonlijk met een bepaald thema waarrond de leerkrachten een artikel kunnen schrijven. Ik moet ook denken aan wat er in het voorbije halfjaar gebeurde dat de moeite loont om vermeld te worden. En natuurlijk is een nieuwsbrief er ook om iedereen te bedanken die op een of andere manier, plaatselijk, nationaal of internationaal bijdraagt tot het verder bestaan en functioneren van de school. Ik probeer de nieuwsbrief interessant samen te stellen met foto’s en wat visuele interessante voorstellingen. Lang niet iedereen leest zo’n nieuwsbrief en hoe interessanter het voorgesteld is hoe meer kans bestaat dat iemand het doorkijkt en doorleest. En omdat er zoveel ondersteuning uit België en Nederland maak ik ook een Nederlandse vertaling.
Fondsen werven:
Tussendoor blijf ik ook het gewone werk doen. Als fondsenwerver moet ik op zoek blijven gaan naar alternatieve bronnen van inkomen. Ik heb in de laatste twee weken heel wat websites verkend. Iedere organisatie die fondsen inzamelt voor ‘het goede doel’ heeft zijn eigen visie, zijn geografische afbakening, zijn bepaalde doelgroep of bepaalde thema’s. De Zuid-Afrikaanse bedrijven worden er toe aangemoedigd om aan ‘Corporate Social Investment’ (CSI) te doen. Investeren in de ‘sociale sfeer’ van dit land. Dit blijkt meestal beperkt te blijven tot een specifieke gemeenschap waar een bedrijf gevestigd is en tot wat de werknemers van het bedrijf bij elkaar brengen voor een specifiek project. Ik bedacht dat ik moet nagaan met welke bedrijven we als school zaken doen.
Door over deze websites te gaan kom ik allerlei zaken te weten die bruikbaar zijn voor de school en/of de studenten. Zo bijvoorbeeld kwam ik op een website die financiële ondersteuning geeft aan studenten die hun eerste jaar universiteit willen beginnen. Meestal is het zo dat je in je eerste jaar moet slagen vooraleer je in aanmerking voor een beurs kunt komen. Zo’n informatie geef ik door aan Marija die lerares LifeOrientation is. Zij bereidt de studenten voor op leven na school – arbeid, curriculum vitae schrijven, interview, studierichtingen, aanvraag formulieren, beschikbare beurzen, enz. De meeste van onze studenten hebben geen internet dus kunnen ze dergelijke informatie alleen op school krijgen. Ik kwam ook op het website van een nieuw tijdschrift ‘ZAdifference’.
Ik vond het meteen interessant want de bedoeling van het tijdschrift is om alle mensen in Zuid-Afrika op de hoogte te brengen van wat er beschikbaar is om hen te helpen hun leven verder te ontplooien. Ze erkennen dat de meesten Zuid-Afrikanen geen internet hebben en dus ook niet weten welke hulpbronnen er zijn. Het is uiteindelijk de bedoeling om de Zuid-Afrikanen ertoe aan te zetten om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor hun leven en toekomst en niet af te hangen van ‘de regering’ of ‘de andere’. Het tijdschrift geeft ook een gedifferentieerd beeld over de situatie in Zuid-Afrika vb. er leven ook blanken in krotjes in townships. Een ander website die mijn aandacht trok is ‘www.leadsa.co.za’. Op dit nieuwe website las ik onder meer een lijst van ‘verantwoordelijkheden’. Ja, we hebben rechten maar die rechten komen ook met verantwoordelijkheden. Ik drukte de lijst uit en gaf die ook aan Marija om in haar lessen te gebruiken. Als laatste wil ik ook een website vernoemen waar je aan een ‘nationaal waarden onderzoek’ kunt deelnemen. Je moet aantikken welke waarden je in je persoonlijke leven nastreeft; welke waarden worden in Zuid-Afrika op dit ogenblik nagestreeft en welke 10 waarden denk je dat Zuid-Afrika als land moet nastreven. Ook dit gaf ik door aan onze middelbare school.
Wacky Wine Festival:
En dan wil ik nog het Wacky Wine Festival vermelden die dit weekend plaatsvond. Gezien we hier in een wijnstreek wonen vindt dit festival jaarlijks plaats. Je kunt voor 8 euro bij de verschillende wijnboeren langsgaan om hun wijn te proeven. Er is entertainment, stalletjes en eten te koop. De bedoeling is natuurlijk om je wijn te promoten en te verkopen. Met de school hadden we een uitstalling van wat kunstwerken en een tafel met kinderactiviteiten (schilderen, tekenen, gezelschapsspelen, gezichten schilderen). De hostelstudenten kwamen om de beurt dienst doen en op zaterdagnamiddag zong het hostelkoor voor de aanwezige bezoekers. Het was nooit heel druk maar toch een gezellige sfeer. De hostelstudenten hingen wat rond maar kregen een vrije beurt op de mechanische stier wat ze wel leuk vonden. Als school moeten we van elke gelegenheid gebruik maken ons bekend te stellen.
Tekst: Katleen Verschoore
