Dat mooie resultaat was destijds, zo betoogt Müller, de beloning voor een politiek van goede verstandhouding met Rusland, die begon in de jaren zestig en in 1969 met de eerste sociaaldemocratische bondskanselier, Willy Brandt, consequent werd doorgevoerd. Sleutelbegrippen waren toen “ontspanning”, “vredespolitiek” en “maatregelen om vertrouwen te creëren”. Duitsland en Rusland moesten goede buren zijn.

De huidige leiding van de SPD heeft dat allemaal over boord gegooid en nu gaat het om bewapening, afschrikking, militaire macht. Een totale omkering, en een  totaal verraad. Als illustratie citeert Müller (die in 1972 nog de campagne van Willy Brandt voor het kanselierschap leidde) de woorden van co-voorzitter Klingbeil van de SPD in een interview op de televisiezender ARD, die daarin Sara Wagenknecht van de nieuwe, oppositionele linkse partij Bündnis Sarah Wagenknecht (BSW) op de korrel nam: “De vredescampagne van Sahra Wagenknecht betekent (…) Wij geven Oekraïne op. Wij zeggen tegen Poetin dat hij mag doen wat hij wil. En mijn diepste overtuiging is: als Poetin niet gestopt wordt (…) dan doet hij voort. Polen is bedreigd, de Baltische staten, Georgië (…) Wie weet hoe ver de grootmachtfantasieën van Poetin reiken.”

Müller becommentarieert: “Deze uitspraken bevatten mateloze overdrijving, zelfs vervalsing. Vanzelfsprekend laat Klingbeil de complexiteit van de militaire interventie van Rusland in Oost-Oekraïne weg. Hij schrijft Rusland imperialistische bedoelingen toe, de wil om Polen te veroveren, de Baltische staten enz. Voor deze beweringen bestaat er geen enkel bewijs. En Klingbeil personaliseert het allemaal. Poetin – dat is een slechte kerel. Zo’n SPD-voorzitter die zich geen geschiedenis herinnert moet je de eigen geschiedenis voor ogen brengen (…)”

En Müller verwijst naar de beelden van Vladimir Poetin toen hij op 25 september 2001 sprak in het Duitse parlement, en staande ovaties kreeg van de aanwezigen, waaronder ook de christendemocratische CDU/CSU en de sociaaldemocratische Bondspresident Johannes Rau. En hij vervolgt:  “Dat is nu 23 jaar geleden. De grote kans om een vredesruimte te creëren van Wladiwostok tot Lissabon, zoals Poetin destijds voorstelde, is door het Westen verspeeld. Het Westen is de confrontatie begonnen, bijvoorbeeld in Oekraïne met de opbouw van agressie tegen Rusland, via een investering van 5 miljard dollar door de VS. Het Westen heeft Rusland van de gemeenschappelijke veiligheidspolitiek uitgesloten, niet omgekeerd.”

En, zo besluit, Müller, het kiespubliek presenteert nu de SPD de rekening voor het verraad aan een van de belangrijke delen van haar politiek…