De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De moeilijke periode voor West-Europa op vlak van migratie

De moeilijke periode voor West-Europa op vlak van migratie

maandag 24 oktober 2016 14:06
Spread the love

Een ontruiming van een vluchtelingen-migranten kamp is geen fraai beeld. Maar deze is wel noodzakelijk. Het ongezonde leven in het kamp, de overlast voor omwonende, het liep uit de hand, er moest ingegrepen worden. Europa en het asielbeleid, een moeilijk evenwicht.

Evolutietheorie
Ik ben voor een wereld zonder grenzen. Dat is immers het enige humane beleid dat kan gevoerd worden op het vlak van asiel en migratie.Ik ben tegen grenzen, niet alleen uit solidariteit maar ook uit puur egoïsme. Ik heb een hekel aan reisvisum aanvragen. Elke reiziger heeft wel al te maken gehad met problemen met douaneambtenaars omdat er een stempel ontbrak of gewoon omdat men corrupt is. Maar open grenzen, daarvoor zullen we nog even geduld moeten hebben…

De mens evolueert en op een dag zullen er geen grenzen meer zijn. Nog niet zo lang geleden leefden we in stammen met elk een territorium en riskeerde je te worden vermoord wanneer je al dan niet per ongeluk een ander territorium betrad. Een interessant boek daarover is ‘de wereld tot gisteren’ van Jared Diamond. We evolueren dus alvast in een goede richting in vergelijking met toen. 

De wereld is zich in sneltempo aan het vermengen en dat is mooi zo. De kans dat de kinderen die nu geboren worden een partner kiezen met een recente migratieachtergrond of ontmoeten op een buitenlands(e) stage, reis of Erasmusjaar is vele malen groter dan enkele generaties eerder. Op een dag zullen alle mensen mulatten zijn. Daar evolueren we met zekerheid naartoe, een wereld zonder grenzen, zonder ‘rassen’. 

Dubbele snelheid

Momenteel zitten we echter, wat West-Europa betreft, in een moeilijke periode op vlak van migratie. Het gaat voor een deel van de mensen te snel. We evolueren eigenlijk grofweg gesteld op twee niveaus. Dat van de progressieve jonge stedeling die reeds gewend is aan de multiculturele samenleving en dat van de conservatieve oudere plattelandsbewoner die er nog aan moet wennen of de realiteit maar moeilijk kan aanvaarden. Die oudere generatie autochtonen groeide hier op in een monotoon blank Vlaanderen in dorpen waar iedereen iedereen kende. Er was voorspoed, groeiende welvaart en West-Europa was zowat de rijkste regio ter wereld. 

De eerste golf migranten woonden vooral in de stad. Je kon er dus nog aan ontsnappen als je dat wou. Logischerwijs gaan nu ook meer en meer mensen met een recente migratieachtergrond zich vestigen buiten de stad. Een deel van de Vlamingen komt nu pas in aanraking met multiculturaliteit. Dat is voor sommigen confronterend. 

We moeten vooral verbinden en duidelijk maken dat er plaats is voor Vlaamse cultuur in een multiculturele samenleving. Niemand moet vrezen de eigen cultuur te verliezen. Wanneer de meer conservatieve Vlaming dat goed beseft zal die zich ongetwijfeld meer open stellen naar andere culturen toe. Wanneer andere culturen zich aanvaard en welkom voelen zal  men zich van daaruit ook meer open stellen naar anderen toe. 

We moeten vaststellen dat de vermenging tussen ‘autochtoon’ en mensen met een recente migratieachtergrond trager loopt dan door progressieven gehoopt. Het zijn zeker niet alleen conservatieve blanke Vlamingen die zich niet open stellen, ook binnen andere culturen zijn sommigen te veel op zichzelf teruggetrokken. Ook de soms verschillende omgang man-vrouw en kijk op holebi’s maakt het moeilijker dan progressief Vlaanderen wel zou willen. Een goede barometer is het aantal gemengde koppels. Die zijn er minder tussen Vlamingen met Vlaamse ouders en Vlamingen met Turkse of Noord-Afrikaanse ouders en bijvoorbeeld meer Vlaams/Belgisch-Congolees. 

Bovenop die soms moeilijke vermenging kloppen er nog dagelijks mensen aan deur van West-Europa.

Dubbele houding naar vluchtelingen en migranten toe

Europa geeft vluchtelingen niet het recht te reizen maar als je dan toch tot hier bent ‘gesukkeld’ heb je wel het recht om asiel aan te vragen. Je bent immers in het vrije Europa. Dat is een bedenkelijke dubbele houding. De miserie die we niet direct zien, de soms gevaarlijke, dure reis via mensensmokkelaars, dat laat ons koud. De miserie voor onze deur, daar proberen we een humaan antwoord op te bieden. Dat antwoord, het recht om asiel aan te vragen, is vaak een lange onzekere tijd wachten om dan toch geweigerd te worden. Een verspilde tijd. Gedurende die tijd mogen asielzoekers niet werken en moeten zij worden onderhouden door de belastingbetaler. De dubbele houding geeft ook als gevolg dat vooral jonge mannen asiel aanvragen. Zij wagen zich wel de illegale reis in tegenstelling tot ouderen, vrouwen, kinderen. Zo was in België 70% van de asielaanvragers in 2015 een man ( en ongeveer 15% kinderen, 15% vrouwen). In Duitsland is twee op de drie van het miljoen vluchtelingen dat het land aanvaarde mannelijk. 92% van de niet begeleide minderjarige vluchtelingen zijn jongens. Kijk naar de vluchtelingenkampen in de oorlogsgebieden en hun buurlanden en je ziet vrouwen, mannen, kinderen, ouderen, kijk naar Calais, naar de asielcentra in West-Europa en je zien vooral jonge mannen. De oplossing is simpel; asiel aanvragen door je hier aan te melden is zinloos. Europa werkt samen met de VN-vluchtelingenorganisatie, lokale NGO’s en de overheden van landen die veel mensen opvangen om die mensen rechtstreeks per vliegtuig te laten overkomen. Dit is niet ongastvrij of on- humaan, je kan op die manier even veel of nog meer mensen opvangen dan momenteel.

take down
the paywall
steun ons nu!