Inleiding
Al sinds de eerste dag dat ze aan de macht kwamen, stellen onze huidige regeringen, gedreven door de N-VA, letterlijk alles in het werk om de gewone burger leeg te persen als een citroen ten voordele van het grootkapitaal. Is deze burger bovendien cultureel geïnteresseerd of doet hij/zij zelf aan cultuur, dan is geen moeite de verschillende regeringen in ons land te veel om hem/haar het bloed vanonder de nagels te pesten. Al wat zweemt naar cultuur wordt immers in de mate van het mogelijke zijn subsidies ontnomen. Nochtans doet het verhaal de ronde dat Winston Churchill, toch ook een conservatief en voorganger van een van Bart De Wevers grote voorbeelden Margaret Thatcher (*), ooit gevraagd werd om de uitgaven voor cultuur te verminderen ten voordele van de oorlogsuitgaven, maar dat hij daarop antwoordde met de vraag “Waar vechten we dan nog voor?”
Doch dit terzijde [update/fact check: het verhaal, hoe mooi ook, blijkt trouwens niet te kloppen]. Het ergste is het voor de N-VA blijkbaar wanneer die burger enigszins mondig en/of kritisch en/of geëngageerd is op om het even welk vlak, zoals milieu/klimaat, een rechtvaardig of op zijn minst eerlijk beleid of zelfs iets als een ethisch verantwoorde manier van leven of aan politiek doen. Dergelijke engagementen proberen onze regeringen namelijk te allen prijze te dwarsbomen. Rechtvaardigheid? Ethiek? Scrupules? De N-VA lijkt er nooit van gehoord te hebben.
Men maakt daarbij handig gebruik van een heel arsenaal aan technieken die in het derde rijk niet zouden misstaan hebben of er zelfs ook gebruikt werden, zoals het scheppen van een angstklimaat (1) en het stimuleren van een algehele verzuring en verkilling van de maatschappij onder het motto ‘divide et impera’. De 1% heerst meer dan ooit, en dat heeft ze in België in de eerste plaats te danken aan de N-VA. De Vlaamse en federale regeringen zijn daarbij niet meer dan machiavellistische instrumenten in de handen van een partij die werkelijk nergens voor terugdeinst. Democratie? Burgerrechten? Een beetje menselijkheid, desnoods? Wie geen (of niet genoeg) geld heeft kan ernaar fluiten.
De Open VLD loopt net als de MR gretig mee in het ongebreidelde neoconservatieve ultraliberalisme van de N-VA, met als gevolg een totaal onverantwoord beleid op zowat alle vlakken. De enige milderende factor is de aanwezigheid in de regeringen van CD&V, een partij die ik godbetert ooit nog ‘de overbodigste partij van Vlaanderen’ heb genoemd (bij deze: sorry CD&V!). Helaas is hun tegengas slechts een druppel reeds kokend zeewater op een gloeiendhete aardplaat.
Kern
Middels het beleid van de door haar gedomineerde regeringen haalt de N-VA c.s. het geld weg bij hen die het echt niet kunnen missen, om het vervolgens te gaan uitdelen aan hen die het absoluut niet nodig hebben (2). Dat er daardoor zo goed als zeker mensen of zelfs hele gezinnen over de armoedegrens geduwd worden, zal deze regeringen worst wezen – een worst die de modale Vlaming maar al te goed zou kunnen gebruiken om zijn kinderen te voeden. De partijbonzen van de N-VA, Open VLD en in mindere mate CD&V denken immers dat de modale Vlaming ‘twee of meer huizen bezit’ (3) en beseffen dus bijlange niet dat het water velen van de gewone werkmensen integendeel aan de lippen staat. Of ze doen alsof ze het niet beseffen, omdat het hen in wezen geen lor kan schelen als er mensen verhongeren.
U vindt dat ik overdrijf? Wel, ik wou dat u gelijk had. Bewijzen, vraagt u? De voorbeelden van dergelijke maatregelen zijn legio. Armen, werkenden en uitkeringstrekkers zijn telkens opnieuw het slachtoffer, terwijl de (grote) bedrijven, grootverdieners en andere rijken daarentegen elke keer weer buiten schot blijven (4). Ik noem hier als voorbeeld slechts de tax shift (5), waarbij (onder meer) de elektriciteitsprijs voor de gewone burgers drastisch verhoogd werd middels een hele reeks ingrepen (verhoging btw van 6 naar 21%; afschaffing van de minimumhoeveelheid gratis stroom voor mensen die geen elektriciteit kunnen betalen; Turteltaks van 100 euro per aansluiting op het stroomnet, behalve voor grote bedrijven). Vervolgens kondigde de regering doodleuk aan dat ze voor het berekenen van de belastingen en de index wel zou doen alsof we nog steeds maar 6% btw op elektriciteit betalen, waarmee ze in feite dus een verdoken tweede indexsprong doorvoerde (6).
Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg was, kondigden premier Michel en federaal minister voor Energie Marghem zopas aan dat er een akkoord is bereikt met Electrabel over de nucleaire rente (7), en dat die de komende jaren met 150 miljoen euro beduidend lager zal liggen dan het overigens al veel te lage bedrag van 500 miljoen euro dat de voorbije jaren gehanteerd werd (ik meen me te herinneren dat dat in de jaren daarvoor 700 miljoen euro was).
Daarbij werd zedig verzwegen dat de kerncentrales waarover het gaat niet nodig zijn om onze bevoorrading te verzekeren (8) én bovendien al lang afgeschreven zijn, zodat Electrabel bijna de gehele omzet in eigen zak kan (en nu ook mag) steken. Dit akkoord kondigde men dan nota bene ook nog eens aan tijdens de klimaattop van Parijs, waar België bovendien zonder intern klimaatakkoord naartoe trok. Als de cynismemeter al niet op de maan lag, hij zou bij deze tot op Mars springen.
De N-VA doet dus net het omgekeerde van wat ze beweert. Zelfs als ze daarvoor tegen de Europese Unie moet ingaan in een duidelijk onwelriekende zaak van concurrentievervalsing door onterechte staatssteun via geheime deals van bedrijven met de fiscus, blijft deze partij nog mordicus de kant van het grootkapitaal kiezen (9). Volgens Mathias Bienstman, beleidscoördinator van de Bond Beter Leefmilieu, is een en ander te verklaren door de invloed van de Antwerpse petrochemiesector (10).
Ondertussen is de N-VA echter, hetzij onbedoeld, hetzij bewust gepland, verzand geraakt in net datzelfde moeras dat volgens haar eigen discours van de voorbije jaren juist de andere partijen in haar greep hield en dan ook dringend opgekuist diende te worden. De N-VA doet immers niet alleen een stuk erger aan zakkenvullerij, nepotisme en allround wanbeleid dan om het even welke andere partij dat nu of in het verleden gedaan heeft. Ze doet dat daarenboven onbeschaamd open en bloot en deinst er zelfs niet voor terug om met haar maatregelen het gros van haar eigen kiesvee midscheeps te treffen.
Let op mijn woorden: tussen een jaar en zes maanden voor de verkiezingen van 2019 zal dat veranderen, zal de N-VA proberen haar ‘maagdelijke’ status te herwinnen door te beginnen zich als een ‘sociale partij’ te profileren en zal ze de negatieve effecten van haar onrechtvaardige en onverantwoorde 1%-beleid beginnen te minimaliseren en af te wentelen op de andere regeringspartijen. Hoe lang nog blijft ze hiermee wegkomen? Of, om dan maar eens een christendemocraat te citeren: “Wie gelooft die mensen eigenlijk nog?”
Conclusie
De N-VA is op alle vlakken de schaamte reeds lang en ver voorbij. We hebben hier immers te doen met een partij die dankzij het succes van haar zeer particulier ingevulde opvatting van het concept van ‘de Grote Leider’ op hallucinante wijze geslaagd is in wat het VB (Vlaams Blok/Vlaams Belang) jarenlang vruchteloos geprobeerd heeft, namelijk een neofascistoïde programma salonfähig maken.
Het VB werd daarbij op beslissende wijze gehinderd door het cordon sanitaire. De N-VA daarentegen is er bijna ongemerkt in geslaagd door zich in den beginne net vóór dat cordon sanitaire uit te spreken, zich op die manier in eerste instantie democratisch te legitimeren, en vervolgens dankzij een incrementele strategie op sluipende wijze haar gif te injecteren in onze samenleving.
Van de benaming ‘Negativistisch-Vlamische Abrißpartei’ is dan ook geen letter overdreven.
_______________________________________________________________
Bronnen
Cartoon: Lectrr
(*) Zijn andere grote voorbeelden zijn Theodore Dalrymple en, zo bleek recent, ook de eerste Romeinse keizer Augustus. Zie http://www.knack.be/nieuws/mensen/wat-heeft-de-wever-toch-met-keizer-augustus-dat-is-zelfs-geen-klein-beetje-gezond/article-longread-630957.html?utm_campaign=Echobox&utm_medium=social&utm_source=Facebook
(1) Hierbij wordt handig gebruik gemaakt van de momenteel bestaande terreurdreiging, die ter verantwoording van vanalles en nog wat wordt ingeroepen. Zie ter illustratie heel recent bijvoorbeeld http://www.standaard.be/cnt/dmf20151201_01999158
eerst gevolgd door http://www.standaard.be/cnt/dmf20151202_02000662
(3) http://www.knack.be/nieuws/belgie/factcheck-heeft-de-modale-vlaming-echt-twee-of-meer-huizen/article-analyse-586891.html. Knack baseert zich voor dit artikel op informatie en cijfers uit een blogpost van De Ivoren Toren, dat zichzelf een ‘academische groepsblog’ noemt. Die blogpost is terug te vinden op http://www.ivorentoren.be/2015/07/13/heeft-de-modale-vlaming-twee-of-meer-huizen/#more-362
en http://www.standaard.be/cnt/dmf20151202_02000764
(8) http://www.standaard.be/cnt/dmf20151202_02000690
(9) http://www.standaard.be/cnt/dmf20151202_02002049
en http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/politiek/1.2513687
Verdere illustratieve lectuur
* http://www.demorgen.be/economie/oeso-belastingdruk-op-burgers-neemt-toe-b7a9af92/
Mogelijkheid tot actie
http://www.petitie.be/petitie/motie-van-wantrouwen-tegen-federale-regering-belgie
