Kopervreters
Reactie op :https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2015/02/27/jonge-minister-oude-reflexen

Beste Colette Braekman,
Gruwelen om het slijk der aarde? Dat is een noodzakelijk kwaad. Daarin schuilt iets dat we niet willen zien. Of is zó het vanzelfsprekend dat noodzakelijk kwaad?  Vergeef me, mijn antwoord op uw opiniestuk ‘Jonge minister, oude reflexen’ is een van vele heftige reacties uit Brussel, edoch niet voor gevoelige kijkers. De bijgevoegde beelden ondergraven de uitspraken van onze pruisisch blauwe excellenties. Ze dienen als antwoord op de censuur en anti-propaganda, daarvan hebben onze hoogwaardigheidsbekleders toen en nu wel kaas van gegeten.
In 1893 werd in het Belgisch parlement een vraag gesteld hoe het mogelijk was dat er 1307 uitgerookte handen werden verzameld. De conservatieve politicus Woeste, verdediger van Leopold II, ontkende met klem. Tot 1908 zal het duren eer Leopold II zijne Congo overlaat aan la Belgique á papa. De helft van de Congolese bevolking werd in dit tijdskader weggemaaid, de schattingen lopen in de miljoenen. Dit ligt ook aan ziektes die de blanke binnenbracht in het koninklijke kroondomein, maar evenzeer aan de gruwelijke gevolgen van de gebruikelijke industriële graaicultuur.Tussen 1999 en 2015 vielen minstens evenveel miljoenen slachtoffers in Congo. De geschiedenis herhaalt zich, de tragedie in Congo is het meest verzwegen conflict op deze aardkloot. Hoe hypocriet zijn die pummels van excellenties dan? Het bloed stroomt waar het niet gaan kan.
De eerste foto (bron: http://www.adsad.org) is genomen in de gevangenis Malaka in Kinschasa 2011. Erger dan Guantánamo. Je ziet een aantal uitgemergelde gevangenen, de blik in de ogen van de gevangenen herinneren aan de afbeeldingen van de Shoah. Dat is in onze perceptie wat ongewoon want Shoah beelden staan in zwart-wit gegrift in het collectief visueel geheugen. De Malaka afbeelding toont een tweede aspect dat we niet gewoon zijn om in verband te brengen met de Shoah: mannen van het zwarte ras. Hoezo de willekeur in de justitie in Congo kan niet langer getolereerd worden?
Het tweede beeld (bron: http://www.afriquemonde.org/index1.php?id=4044) is afkomstig uit het oosten, plaats van opname is niet bekend. De vrouw heeft geen oren, lippen en neus meer. Die zijn er afgesneden door haar verkrachters nadat ze was aangerand. Soms worden spijkers of takjes bij de vrouw ingebracht, soms worden ledematen afgehakt, soms worden ze levend verbrand. De kunst bestaat erin om het slachtoffer zo toe te takelen dat ze in leven blijven en er te laten uitzien als een levende dode.Dergelijke praktijken zijn dagelijkse kost. Ze creëren een schrikbewind in het rijkste (op basis van minerale rijkdom en niet de manier waarop deze verdeelt wordt) land ter wereld. Door de destabilering is er de-facto geen staat, het sublieme belastingparadijs. Het slijk der aarde komt cynisch terecht bij de producenten van onze consumptiegoederen.
De methodes van de Satyricongolaise Koli Jean Bofane kunnen ons inspireren. Hij flirt met de gruwel en daarmee decontextualiseert hij de gruwel. Zo wordt duidelijk waarvoor deze dient. Het antwoord is even simplistisch als de methode, the economy stupid. (*)
Waar de taal zwijgt, spreekt het beeld. Afronden met een beeld lijkt gepast. Bijgevoegde schildering (het gaat om een detail) is getiteld ‘les mangeurs du Cuivre’ en kwam tot stand na het onderzoek in het kader van het festival ‘Troubles’. (**) Dit onderzoek kaderde binnen een concept van de Weense theatermaakster Claudia Bosse en werd gepresenteerd in de Gallerie d’Ixelles , april 2013. (***)
Bovenaan bevinden zich 4 personages in een trapeziumvormige en phophorescerende achtergrond. Dat zijn de zogenaamde kopervreters, jongelui die in de bovengrondse mijnen zwoegen. Het groene vlak eronder staat voor de Katangeese ondergrond.  Een mogelijke betekenis van groen is de hoop. In het vlak zijn speleologisch figuren aangebracht, ook ondergronds draait het op volle toeren inzake delven van grondstoffen. De figuren zijn aan elkaar geketend, het gebruikte pigment ijzeroxide.De kleurstoffen in voorliggend doek zijn mineralen (cobalten, cadmium, koper, ijzer, alleminium, lood) en kennen vele toepassingen in de oorlogsindustrie. Zowel wat de inhoud van het beeld als de technische facetten zijn veel relaties tot elkaar. Daarmee verbergen ze eerder de betekenis als ze te onthullen. Het is vooral in die relaties, tussen de zin en de geen-zin, dat het mysterie van het leven zich onthult.
Genegen groet
Maud Bolstein

Ps: Binnen afzienbare tijd stuur ik een nieuw beeld dat handelt over de renovatie van het museum voor Midden Afrika en de relatie met het verloren bronzen hand.
 (*)http://www.theafricareport.com/Society-and-Culture/author-profile-in-koli-jean-bofane-witchs-brew.htmlhttp://evelyneguzy.be/WordPress3/?page_id=1198
(**)https://www.facebook.com/austrocult.be/posts/451383181607617
(***)http://www.halles.be/fr/completeprogram/546/