De manier waarop gazetten als De Standaard en De Morgen berichten over het bezoek van Zelenski aan Europa toont hoe gedegenereerd deze media zijn. Zij maken ongegeneerd reclame voor Zelenski en voor het EU-beleid en zijn propagandakanalen in plaats van de kritische media die theoretisch in een democratie verwacht worden. Visueel werd Zelenski getoond als de knuffelbeer van de Europese politici: gezoend, omarmd, omhelsd op de voorpagina van De Standaard van 10 februari, en tussen een stralende Ursula von der Leyen en een verrukte Charles Michel op de voorpagina van De Morgen van 10 februari. Alle drie met de handen op elkaar, één en al broederschap. Het bijschrift van De Standaard stileert Zelenski tot de evenknie van Julius Caesar: “Zelenski kwam, zag en maakte indruk.” Met als enige relativering: “Of hij ook gezegevierd heeft bij zijn bezoek aan Europa, zal later moeten blijken.”
Inhoudelijk reageert De Standaard volkomen onkritisch op de toch wel bizarre boodschap van de Oekraïense president: “In Brussel maakte president Zelenski nogmaals duidelijk dat Oekraïne vecht voor de Europese waarden en vrijheden. Daarom is het belangrijk dat Europa sneller beslist over alle mogelijke steun, inclusief gevechtsvliegtuigen.” (p.6) En de morgen titelt op de voorpagina met de slogan van Zelenski: “We verdedigen ons, we verdedigen jullie”.
De president van een corrupt, van fascisme doortrokken en minderheden discriminerend land moet als voorvechter van “de” Europese waarden en vrijheden gelden? Alsof Rusland een bedreiging daarvoor is? Er is geen enkele reden of aanwijzing om dat te denken. Poetin heeft een ander maatschappijbeeld dan de meeste Europese landen, en drukt zijn autoritaire visie door in eigen land, maar hij is geen missionaris en komt ons niet vertellen hoe het hier moet. En nog minder is hij in staat of geïnteresseerd om Europa te veroveren en te reorganiseren. Hij wil in Rusland de zaken naar zijn hand zetten en onder controle houden, maar met Europa wil hij vooral zaken doen. Het stemt vrolijk (en hoopvol) dat temidden van het gedaas tegen Rusland allerlei Europese bedrijven rustig hun business met Rusland voortzetten. Met Rusland valt goed samen te werken op economisch gebied, en Europa en Rusland moeten niet in elkaars binnenpolitiek willen ingrijpen.
Ronduit beledigend voor de lezer is de manier waarop onze gazetten meegaan in het verzinsel dat de oorlog draait om waarden. Er zijn nu toch wel genoeg analyses en achtergrondartikels verschenen die duidelijk gemaakt hebben dat het om een geostrategisch probleem gaat, en dat deze oorlog een onderdeel van de machtsstrategie van de VS is, gevolgd door hun Europese vazallen van de NAVO en de EU. (Tenslotte was von der Leyen defensieminister in Duitsland, en die NAVO-madam zit nu aan de top van de EU, wat hoogst bedenkelijk is.) Die analyses en artikels hebben ook onthuld dat het volkomen duidelijk was voor de politieke vaklui dat een NAVO-lidmaatschap van Oekraïne een casus belli was voor Rusland, dat dat land zou moeten reageren tegen de bedreiging die vanuit Oekraïne gecreëerd zou worden. Er is bewust aangestuurd op deze oorlog. En zijn bedoeling is Rusland zoveel mogelijk te verzwakken en liefst ook een regimewisseling uit te lokken. Zodat de VS de handen vrij hebben om tegen China te strijden. En Europa zichzelf verzwakt en uitput, want al te sterke bondgenoten hoeven de VS nu ook weer niet.
Dat de gazetten in alle ernst de goed uitgekiende, maar onzinnige boodschap van Zelenski meedelen als feitelijk juist en te waarderen, spot met de intelligentie van de lezer en evenzeer met de rol van kranten in een democratisch staatsbestel.
