De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De geschiedenis herhaalt zich, eerst als tragedie, dan als farce. De jaren 20 en nu

De geschiedenis herhaalt zich, eerst als tragedie, dan als farce. De jaren 20 en nu

Een uitspraak van Marx en Engels. Ze doelen daarmee op Napoleon I, een groot drama, en Napoleon III (regering 1848-1870) een farce. De toestand nu lijkt daarop. De tragedie was de jaren 1920 en 1930 met de opgezweepte haatgevoelens, demonisering, politieke moorden en de economische en sociale crisis. De farce is de jaren nu. Sociale en economische crisis, een halsstarrig austeriteitsbeleid, oproepen tot politieke moord en staatsgreep. Maar ook een farce kan eindigen in een ramp.

woensdag 1 maart 2017 15:49
Spread the love

Karl Marx en Friedrich Engels

In de titel vind je een uitspraak van Marx en Engels. Ze doelen daarmee op Napoleon I, een groot en meeslepend drama, en Napoleon III (regering 1848-1870) een farce. Een knipoog naar Hegel met zijn dialectiek. De toestand nu lijkt daarop.

De tragedie was de jaren 1920 en 1930 met de opgezweepte haatgevoelens, demonisering, politieke moorden en de economische en sociale crisis.

De farce is de jaren nu. Sociale en economische crisis, een halsstarrig austeriteitsbeleid in de EU (cf. Bruning in Duitsland in de jaren 30 met de gekende gevolgen). Demonisering van leiders, Khadafi, Assad, Putin en nu ook Trump. Oproepen tot politieke moord op de president en staatsgreep door gerespecteerde mediafiguren Oproep tot politieke moord. Grootschalige militaire maneuvers in Polen en het Balticum.

Het is een farce in de zin dat het spel matig geacteerd is en vrij geforceerd. Niettemin kan een matig geacteerde farce in een wereldramp eindigen.

De acteurs zijn heel matig. Het zijn intellectuelen, mediafiguren en politici. De Oude Grieken hadden een gezegde: Wie de goden te gronde willen richten, maken ze eerst waanzinnig. Je denkt daaraan als je Joffe, een Duitse topjournalist, uitgever van de gerespecteerde Die Zeit en mediafiguur, op ARD hoort antwoorden op de vraag van een kijker. Die vraagt wat er gedaan kan worden i.v.m. Trump. Joffe daarop: “Moord in het Witte Huis”. Joffe is al dertig jaar kind aan huis in de lobby’s van de NAVO, de Amerikaanse ambassade, de German Marshall Fund (CIA) volgens Ulfkotte die hem als collega gekend heeft  (Zie: ULFKOTTE U., Gekochte journalisten, Blauwe Tijger, 2016). Nu suggereert Joffe “moord” op de president van het land dat hij door dik en dun verdedigd heeft (in de Irak-oorlogen, Libië, Syrië). Je kunt dat niet anders benoemen dan waanzin.

Hij is lang niet de enige. Michael Moore was vroeger een fijn observator bijv. in zijn docu over de wapenlobby Bowling for Columbine (2002). Nu is hij vervallen tot pathologisch twitteren met duistere insinuaties: We zijn nog geen honderd dagen ver. Er kan van alles gebeuren.

Een ander geval is Webster Tarpley. Hij was een scherpzinnige blogger, pionier in de 9/11 Truth. Auteur van ontluisterende biografieën: George Bush. The unauthorised biography (1991), Obama. The postmodern coup (2007). Baanbrekend over Obama. Zijn podcast heet World Crisis Radio (elke zaterdag). In 2016 is hij vervallen tot hysterische Trump-demonisering. Bepaalde handbewegingen van Trump analyseerde hij al als “fascistisch”, Mussolini-achtig. Het dieptepunt waren de roddels van de Britse tabloids over Melania Trump haar verleden, die deze gereputeerde historicus klakkeloos overnam. De overige 3% van de zendtijd ging dan nog niet eens over Hillary Clinton. Over haar had hij nochtans gezegd toen ze minister van buitenlandse zaken was onder Obama: Ze is altijd de grootste oorlogsstoker in de kamer.. om zich te laten gelden.

Het lijkt erop dat een aantal intellectuelen en mediafiguren door de waanzin geslagen zijn. Stof voor een farce. Het doet denken aan de middeleeuwse prenten over de hoofdzonden: bijv. de “filosoof” die als een hond gehurkt zit voor een lichtekooi. Een grove farce.

Zo’n grove farce was de Veiligheidsconferentie in München in de derde week van februari 2017. Dit is volgens hun website de grootste conferentie in zijn soort en die grijpt plaats in München sinds 1963. Die bijeenkomst is volledig door de NAVO gepatroneerd en is the place to be na Davos voor politieke leiders, strategen en globalisten zoals Soros, Gates. De conferentie paper heette Post West, Post Truth, Post Order.

Denk niet dat de Westerse elite en hun satellieten postmodern geworden is en alles gaat relativeren, waaronder ook zijn eigen groot verhaal. Juist het omgekeerde. De paper spreekt van “illiberale regimes” (Hongarije?, Polen?, Rusland? …) en het gevaar van “populisme“. Er is een beschouwing daarover van de theoloog en therapeut Jézéquel Veiligheidsconferentie.

De EU geeft het EU-volk een onvoldoende, ze zijn ondankbaar, wagen het soms om “nationalistisch” of nog erger “populistisch” te stemmen. Bertold Brecht parafraserend, wil de EU desnoods “het volk ontbinden en een ander kiezen“. Dat is niet ver gezocht. Schultz, top-eurocraat, vroegere EP-voorzitter en nu lijsttrekker van de SPD wil de nieuwe migranten spoedig het stemrecht voor de Duitse verkiezingen geven Stemrecht voor nieuwe immigranten. Zo krijg je op vrij korte termijn een nieuw en dankbaarder (kies)volk.

Obama zorgde ook voor nieuw volk toen hij “niet gedocumenteerde burgers” aanraadde om te gaan stemmen. De inschrijvingsbureaus stonden niet in verbinding met de belasting- en immigratiediensten. Dat was geen “verkiezingsfraude“, aldus de grondwetspecialist Obama. Zie bijv. dit interview Obama roept niet gedocumenteerde immigranten op om te gaan stemmen.. Voor wie die niet gedocumenteerden gestemd hebben, is duidelijk.

De paper van de Veiligheidsconferentie ziet nog een ander risico, het “revisionistische” Rusland. Revisionisme is bijv. wanneer je de holocaust in twijfel trekt. Daar bestaan wetten voor. Je wordt door de rechtbank veroordeeld en uitgesloten uit de wetenschappelijke wereld, het onderwijs, de media enz. Wat is dat gevaarlijke revisionisme van Rusland? Rusland vindt dat de unipolaire Westerse Nieuwe Wereldorde (NWO), zo benoemd door Bush in 1991, nu voorbij is. Lavrov heeft dat ook gezegd in München. IJzige stilte. Revisionisme! Hiermee verheft de neoliberale globalistische NWO zich tot een godsdienst, maar dan een zonder transcendentie, zonder rustdagen of genadejaren, met voortdurende offers en zonder enige kans op verlossing. De NWO herzien is een ketterij, een thought crime. München, een Orwelliaanse farce.



Good cop, bad cop

Wie is de Good Cop / Bad Cop in de huidige farce? Dit is de naam van een psychologische techniek maar ook van een kaartspel. Je bent agent in een corrupte wijk en moet vinden wie er aan jouw kant staat en daarbij de wapens buit maken. Daarmee kun je de tegenstrever(s) onschadelijk maken en dan ben je meteen de Good Cop.  Wie zijn de Good Cops/ Bad Cops in ons bestel? In ons bestel heb je “sociaal links” (vakbonders enz.), “humanitair links” of neoprogressief, “ethisch rechts” en dan “zakelijk rechts” of “neoconservatief“. De neo’s zijn in feite globalisten, sociaal links en ethisch rechts niet. De progressieven vinden dat ze aan de goede kant staan, ze zijn het politieke bewuste deel van de bevolking. Retroactief klopt dat voor de jaren 20, 30 en 40. Roosevelt heeft zijn New Deal kunnen doorzetten dankzij een brede coalitie van politiek bewuste krachten, vakbonden, huurdersverenigingen, artiesten, sociaal geëngageerde ondernemers, kerken. De katholiek De Gaulle heeft samen met de Conseil National de la Résistance (1945) de basis gelegd voor de moderne sociale zekerheid, de overheidscontrole op de energie- en bankensector en genoot de steun van een heel brede coalitie.

 

De neoprogressieven vinden dat ze nu weer het voortouw nemen met de wereldwijde acties tegen Trump. Denk aan de Women’s March met miljoenen manifestanten op 21 januari. De blogger Tarpley spreekt van een “waterscheiding” in de recente Amerikaanse geschiedenis, een “politisering”, m.a.w. een sprong in politiek bewustzijn van brede lagen van de bevolking. Alleen nog wat ordewoorden vinden zodat deze beweging “massatractie” kan ontwikkelen.

Women’s March



Vrouwenmars

Sorry, dit is zelfbedrog. De Mars gebruikt als symbool het roze “pussy” hoofddeksel. Dat verwijst naar de schuine grap van Trump, in 2005 toevallig opgenomen door een live microfoon bij de social talk die voorafgaat aan een tv-show. Hij toonde  een gebrek aan respect tegenover vrouwen en de manifestanten eisen respect. Tijdens de bombardementen in verschillende landen onder Bush en Obama zijn tienduizenden vrouwen en kinderen gedood. Over respect voor die slachtoffers ging het niet. Maar in feite is het “pussy”-symbool gewoon een copy paste van de acties van Pussy Riot (Femen in het Frans), een punkactiegroep door de speculant en filantroop Soros gesubsidieerd  Soros en Pussy Riot om “regime change” in Rusland te bewerken vanaf de jaren 2002. Ze zijn bekend van o.a. een punksessie in een Moskouse kathedraal. Door een reeks NGO’s zijn ze verbonden met de CIA Pussy Riot en CIA

 



Hirsi Ali

Het getuigt niet van politiek bewustzijn en originaliteit als de organisatoren van de mars de tot op de draad versleten Pussy Riot formule recycleren. Dan is er nog de kritiek van Ayaan Hirsi Ali. Ze is een Somalische activist die in 1991 naar Nederland gevlucht is. Als kind heeft ze genitale verminking ondergaan. Nu woont ze in de VS. Ze vindt dat de mars de universele vrouwenrechten niet vooruithelpt Ayaan Hirsi Ali over de mars en de vrouwenrechten De Amerikaanse moslim Linda Sarsour is een van de grote organisatoren en is een voorstander van de invoering van de sharia. Ze staat dicht bij Hamas. De mars verwijt juist Trump de klok achteruit te zetten. Sarsour heeft Hirsi Ali al in 2011 op Twitter hard aangepakt over hun meningsverschillen over rechten en in veel vulgairdere taal dan Trump.

 

De mars had geen duidelijk programma. De color revolutions (Servië, Georgië, Oekraïne..), de Arabische Lentes, de Indignados, Occupy Wall Street … hadden dat ook niet. Fixatie op personen (“Die moet weg!”) en vage eisen (“Einde aan de corruptie!”). Dat wil niet zeggen dat er geen legitieme verontwaardiging was. Die hadden de massabewegingen in de jaren 20 ook maar dat is niet voldoende. Een politiek programma is nodig, zeker met de deregulering van Trump. Een mogelijk programma:

– Obama Care was een te zwaar pakket op maat van supergrote verzekeraars. Maar je kunt een uitbreiding van het bestaande pakket (Medicaid, wat nu voor ouderen bestaat) eisen.

– 2/3 van de Amerikanen hebben geen enkele reserve, ze leven van paycheck naar paycheck. Studentenleningen met variabele rente zijn wurgend. Eis studentenleningen tegen 0% voor te schieten door de Federal Reserve. Grote banken lenen daar wel tegen praktisch 0%.

– Hoe dat alles financieren, ook de broodnodige infrastructuurwerken? Eis een Wall Street Sales Tax. Een heffing van 1% op alle transacties. Als bankklant betaal je ook commissie zelfs voor de kleinste verrichting. Waarom zij niet?

Die eisenbundel bestaat bijv. bij de Tax Wall Street Party. Toch kunnen de neoprogressieve actievoerders daar niet toe komen. De jarenlange identiteitspolitiek in de scholen en universiteiten heeft hen in getto’s opgedeeld en ze kunnen geen algemene prioriteiten meer stellen. Anders stel je toch een of andere deelgroep achter. Elke deelstrijd is “nevengeschikt” (Thomas Decreus van De Wereld Morgen) aan alle andere: antiseksisme, anti-islamofobie, antiracisme.. De sociale strijd is maar één aspect ook al is het de strijd om de levensvoorwaarden van de 99% zelf, of je nu LGBT+ of CIS bent, moslim of niet. Geen rangorde van doelen meer en dus ook geen algemene strategie. Enkel nog tactieken.

De neoprogressieven zijn niet de good cop in de huidige farce. Hun politiek bewustzijn is laag, hun strategie onbestaande en de analyse van hun intellectuelen en mediafiguren kaduuk. Ze doen denken aan de vlottende massa’s van de jaren 1920, nu eens deze richting uit dan weer de andere, naar gelang van de deelstrijd van het moment.



Black Bloc

Er is meer. Massabewegingen zijn niet denkbaar zonder omkaderende knokploegen en herrieschoppers, vaak door NGO’s betaald. In Oekraïne (2013-2014) was het de bruinhemden van de Pravy Sektor. Die beroepen zich op de fascist en Nazi-bewonderaar Bandera. In de VS is het de Black Bloc. Die noemen zich antifa’s. Fascisten en antifascisme worden verwisselbaar!

 

Een artikel van Moon of Alabama Black Bloc voor regime change van 2014 verheldert. NGO’s gelinkt met de CIA financierden Black Blocs in Libië, Syrië en Oekraïne. In de Portugese versie vind je foto’s van de uitrusting en “uniformen” gehaald uit de handleidingen, met Arabische en Oekraïense tekst, naar keuze… In de VS zag je ze in Seattle (1999) en nu onder Trump hebben ze hun grote doorbraak. De antifa’s met de fascistische methodes. Wat een farce! De link met de CIA is niet ver, Trump wordt gedestabiliseerd door lekken in zijn eigen Witte Huis even zeer als op straatniveau.

Antonio Gramsci

Er is nog een parallel met de jaren 20 en 30.  De Italiaanse marxist Gramsci zei dat de zaken maar zouden veranderen als de progressieven de “culturele hegemonie” van de burgerij en de rechtse krachten zouden doorbreken. Dat is in de jaren 60 en 70 volop gebeurd. De neoprogressieven hebben sindsdien in de austeriteits-EU de sociale staat zien slopen maar troosten zich met de hun resterende “culturele hegemonie”, het humanitaire discours waaraan de grote media, de EU en ook de neoconservatieven zo graag lippendienst bewijzen. We bombarderen Servië, Libië om “humanitaire redenen”, om de mensenrechten. Pussy Riot moet kunnen, je ontbloten in een kerk is vrije meningsuiting, een mensenrecht. Wat zijn de Russische autoriteiten achterlijk op dat gebied.

Nu echter voelen de neoprogressieven dat de culturele hegemonie hen ontglipt. Alternatieve nieuwsgaring en sites schieten op. Het ethisch rechtse en patriottische Infowars in de VS haalde in de verkiezingstijd tot 85 miljoen hits per week. Hun journalist Paul Watson bereikt met zijn YouTube kanaal miljoenen 11- tot 20-jarigen (40% van de bezoekers). Ongehoord! De neoprogressieven (en neoconservatieven) spreken dan ook van “fake news” terwijl de grote media zelf de grote “fakers” zijn (berichtgeving over Syrië enz.). In hun bestaansangst roepen de neo’s dan op tot censuur. De neoprogressieve multimiljardairs van Google, Facebook.. (bij de top-8 van de wereld volgens Oxfam) zien dat zitten. Ze weten hoe je dat aanpakt in China. Ze zitten zo vaak samen met de Chinezen. De EU zette hen trouwens voor het blok in januari: fake news sites oplijsten!

Verwacht dus massale censuur. Frankrijk heeft nu al een via de PS gestemde wet die “samenzweringstheorieën” verspreiden via het net en publicaties strafbaar stelt. Die wet is zo ruim dat die zelfs voor kritiek op de officiële theorieën (bijv. over 9/11) gebruikt kan worden. Volgens Matt Drudge van drudgereport.com lagen de plannen klaar vanaf 2015. Met Hillary Clinton zouden ze achter Infowars, Breitbart .. aan gaan. Massale internetcensuur zoals de boekverbrandingen in de jaren 30. Nu zijn het de neoprogressieven die smeken om die “regulering” van het net. Wat een farce!

Eenzelfde farce, de Russenhaat. Zestig jaar geleden waren de rechtse McCarthyisten in de VS de communistenjagers, de “Ruski”-jagers, nu vooral de Democraten en de neoconservatieven. Volgens peilingen hebben jonge conservatieven in de VS een veel positiever beeld over Rusland dan hun neoprogressieve leeftijdsgenoten, de “liberals”.

De geschiedenis herhaalt zich, eerst als tragedie, nu als farce. De good cop van de jaren 20 ontpopt zich nu als de bad cop. De neoprogressieven (en neocons) roepen op tot internetcensuur, voeren een heksenjacht, beschuldigen de anderen ervan fake news te zijn. Hun vlottende massabewegingen missen duidelijke prioriteiten maar destabiliseren regimes en hele landen. Daarvoor hebben ze bruin- of zwarthemden. Ze verliezen snel hun culturele hegemonie (media..) die ze nog hadden van de jaren 60 en 70. Dat maakt hun intellectuelen en mediafiguren dolzinnig. Genoeg stof voor een farce met middelmatige acteurs.

Maar een farce kan in een ramp eindigen. Trump poogt te overdonderen maar lijkt niet in controle te zijn. Hij wordt voortdurend gedestabiliseerd door mollen en lekken in de eigen administratie en diepe staat. De VS zal in de komende jaren meer met zichzelf bezig zijn dan ooit. Voor de rest van de wereld niet per se slecht nieuws. Maar destabilisering kan op burgeroorlog uitlopen. Het land is meer verdeeld dan ooit sinds 1850.

Dan zijn er nog de criminele netwerken in de inlichtingendiensten. Volgens Zero Hedge zijn er 8 Russische topdiplomaten gestorven de laatste twee maanden dood diplomaten. Enkelen vermoord, anderen een natuurlijke (?) dood gestorven. In de kerstvakantie is een Russisch vliegtuig met een koor aan boord gecrasht. Maken de netwerken duidelijk: “We komen achter jullie aan. Pas op je tellen.“? Op 21 december had Kirby, de woordvoerder van buitenlandse zaken er al op gezinspeeld Kirby over “niet conventionele” straf . Rusland zal extra worden gestraft en met andere dan “conventionele” middelen (m.a.w. andere dan diplomatieke of militaire middelen). Een uiterst gevaarlijke situatie.

Een ding is duidelijk. De maskers zijn af, het carnaval is voorbij. Het neoliberale globalistische systeem is in een heel zware misschien terminale crisis (EU, de internationale organisaties, de financiële economie..). Trump is niet de redder van het globalisme maar eerder een symptoom van de crisis. Mensen reageren ontkennend, soms hysterisch in een eerste terminale fase zoals we weten van de psychiater Elisabeth Kuebler-Ross. Is het dan wijs van religieuze leiders om de globalisten aan te halen? Globalisme is een globaal machtsproject, een Toren van Babel om het met de Bijbel of de Koran (soera 28, 38) te zeggen. Christus zei: “Laat de doden de doden begraven.”

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!