Maandag morgen word ik wakker met pijnlijke voeten en benen. Moe van drie dagen door Antwerpen te zwerven. Met 800.000 in de ban van twee poppen van ‘Royal De Luxe’. Iedereen hielp iedereen in zijn zoektocht en deelde samen met de reuzen, bergen warme emoties. ‘t Stad was van A en van A en … van ons! 

De radio had gemeld dat er een geiser was ontstaan op de gedempte zuiderdokken

Een geiser tussen de Vlaamse en Waalse kaai, is dit een verwijzing van ‘Royal de Luxe‘ naar de communautaire politiek? Het opspuitende water doet me ook denken aan een oliebron. Voeren we straks oorlog om water? Ik denk te veel. Na enkele minuten ben ik aan de praat met een voorbijganger die foto’s komt nemen.

Waar alles plaats vindt wordt geheim gehouden. We weten enkel dat de Kleine Reuzin morgen vroeg om 10:00u op het Sint-Jansplein gaat ontwaken. Als we de avond ervoor een kijkje nemen is men alles nog volop aan het voorbereiden. Haar step staat eral met ernaast een grote valies op een pallet.

‘s Morgens even voor 10:00u ben ik eigenlijk al te laat. De Kleine Reuzin is nog wel niet wakker maar het plein is volgelopen. Velen zijn met de fiets gekomen. De poppenspelers komen toe met een vrachtwagen. Een reuzin, zelfs al is ze maar klein bedien je niet zomaar.

Dit is alles wat ik kan zien van het gebeuren op het plein

Op elke verhoging staan mensen en ik heb geen schouders waarop ik kan zitten.

Wat beweegt ze elegant

De Kleine Reuzin zoekt in Antwerpen-Noord naar haar oom. Als ze stapt is het gemakkelijk om dicht bij haar te komen.

Een hele hofhouding omringt haar in mooie donkerrode pakken. Ze trekken aan de touwen en bewegen zo alles van oogleden tot voeten. De Reuzin is steeds in beweging. Zelfs als ze ‘s nachts slaapt gaat haar mond af en toe open om te ademen.

De lakeien vegen de Sint-Gummarusstraat waar ze door rijdt

 Alle bedieningen zijn duidelijk te zien. Niets is verborgen. Toch zie je na korte tijd al die touwen niet meer en gaat de reuzin leven.

Als Als de reuzin terug gaat stappen is het hard werken voor de lakeien

 Een aantal vrijwilligers houdt de mensen op een veilige afstand. Zonder hen is de tocht niet mogelijk.

Toevallige voorbijgangers zijn verrast door het schouwspel

Het wordt drukker en iedereen die kan kruipt ergens op om ze beter te kunnen zien.

De Kleine Reuzin vertedert ieders hart

Honderd meter verder geeft een technisch defect aan een tractor, een oponthoud. Ik heb voorlopig genoeg gezien en ga op zoek naar de duiker.

Die zou tegen 14:00u uit de Kattendijkdok komen. ‘t Stad staat op zijn kop. Terwijl het hier nog een heel eindje van de dok is, loopt het verkeer vast. Sommigen trachten er schijnbaar met de wagen te geraken.

Dan zijn er natuurlijk de voetgangers en de fietsers. Vandaag is de stad van hen. Iedereen is opvallend tolerant. Zelfs al wringen de fietsers zich door stilstaande groepen iedereen blijft kalm en rustig. Het is wonderlijk hoe twee overmaatse poppen een stad veranderen.

Meer dan een half uur te vroeg en toch weer te laat. Als ik op mijn tippen sta kan ik de duiker juist zien als hij langzaam uit het water wordt gehesen. Door de veiligheidsdiensten in ‘t oog te houden, is het duidelijk dat de duiker langs de kade gaat stappen.  

De Duiker op weg naar het Bonapartedok

Nadat ik deze foto nam, draait de Duiker zich naar mij en kijk me recht in de ogen. Ik glimlach hem bemoedigend toe. Zonder het te beseffen ga ik helemaal in het sprookje op.

Er staat een massa mensen hem aan het Bonapartedok op te wachten. Hij vindt er zijn hand terug. ‘s Avonds gaat hij richting Sint-Jansplein.

Om de Duiker te doen stappen is heel wat mankracht nodig

 Om een stap te doen springen ze met twee aan een touw naar beneden. Daarna springen er weer twee anderen voor het andere been. Na hun sprong schuiven ze achteraan weer aan. Enkele seconden later springen ze weer. Het is heel hard werken een reus te doen stappen.

De politie is uw vriend. De organisatie van het geheel is fenomenaal. Iedereen werkt samen. Vrijwilligers met politie, brandweer, Rood Kruis…. Alles gebeurt rustig en vriendelijk. Zo is het feest voor iedereen.

De Duiker slaapt op het Sint-Jansplein. Zijn hand heeft hij gevonden, zijn nichtje niet

 De Kleine Reuzin slaapt op de gedempte Zuiderdokken. Ze hebben elkaar met één dag gemist.  

Tot laat in de avond kan je ijsjes kopen

Zaterdag middag vinden we de Kleine Reuzin op de Meir terug.

Ze slaapt zo rustig

 De Duiker rust op de kade, je hoort hem zwaar ademen.  

Hij lijkt zo kwetsbaar als hij slaapt

 Om 16:00u worden ze beiden wakker en gaan verder op zoek naar elkaar.

[

De mensen zijn Lilliputters geworden

De Duiker is dan ook heel groot.

Waar zou hij zijn schoenen kopen?

Op het Sint-Jansplein komen ze elkaar dan eindelijk tegen. Er staat weer zoveel volk dat ik niets kan zien. Tot de Kleine Reuzin een vreugdedans in de lucht maakt.  

Rechts onderaan zie je zelfs iemand op de nok van het dak zitten om het toch maar te kunnen meemaken

Van dat moment blijven ze samen.

Ze vallen samen in slaap

De mensen blijven tot laat in de avond kijken  

Aan de grootte van de helm zie je weer hoe groot de Duiker is

Zondag slapen de reuzen uit tot 11:00u en gaan dan gezamenlijk naar Park Spoor Noord.  

De Kleine Reuzin in haar boot, achter een kanon en twee megagrote cymbalen

Je hoort ze van ver aankomen. De cymbalen worden bediend doordat een man met een touw van de wagen springt waardoor de cymbalen tegen elkaar slaan.

De cymbalen klinken luid, het kanon maakt echt lawaai. Het schiet papier snippers en kaartjes die mensen, die met de Red Star lijn naar Amerika waren gegaan, naar het thuisfront stuurden. Zo is heel het verhaal van de reuzen verweven met de geschiedenis van de stad. Zo doet de hand denken aan de hand die Brabo in de Schelde wierp. Anderen zien er dan weer (H)Antwerpen in.

Slierten mist en opspattend water

Ik spring te laat weg en  ben nat.  

De commandobrug van de Duiker

Het geheel blijft verbazen ik schiet op deze drie dagen 8 zwart/wit en een kleurfilm. Voor mij is dat heel veel. Het moeilijkste is het kiezen want ik heb zo veel prachtige beelden.

Stel je voor je heb juist je ontbijt binnen en dan komen die reuzen voorbij

Dit is echt feest, zonder commerciële opdringerigheid. Op Park Spoor Noord is het picknick met zelf meegebrachte bokes. Je drinkt wat je bij hebt of koopt iets.  

De reuzen kijken naar de mensen op Park Spoor Noord. Regelmatig kruisen hun blikken

Aan Kattendijkdok is er nog een afscheids plechtigheid met weer een massa volk. Het is een prachtig weekend geweest waar we nog lang gaan over spreken. Voor degenen die meer willen! Er staat hier een prachtige tekst.