Dat de Europese Commissie dat effectief heeft gesteund (de Bolkenstein-richtlijn is een prachtige illustratie). En ik heb nochtans al serieus gezocht naar rationele elementen. We proberen een iets of wat eerlijke wereld te creëren, het verschil tussen rijk en arm te temperen, de lasten in de wereld iets of wat gelijk te verdelen. En dan zo een systeem …

Het is een verhaal dat in eerste instantie heel mooi klinkt, meer concurrentie, lagere prijzen voor de consument, enz.
Maar dan stel ik me de vraag, is het niet aan de politiek om verder te kijken dan haar neus lang is?

We laten de politiek niet meer regeren, het is gewoon de economie. De helft van de politiekers is niets meer of minder dan marionetten van de economie. Leve het individualisme!!
 

The “American dream” wordt altijd de hemel ingeprezen. Waarbij wel wordt vergeten (lees: doelbewust genegeerd) dat het verschil tussen de rijken en de armen bijna nergens zo groot is, dat, als we over het groepje rijken praten, we babbelen over hooguit één procent van de bevolking (als
het al zoveel is), dat de concurrentie bikkelhard is (de psychologische truc van houdt één ezel een wortel voor, en de rest zal wel volgen), dat je niet meer werkt om te leven maar leeft om te werken,
als je ziek bent je een zaak voor hebt en de meesten over de grote plas twee banen hebben. En ik kan waarschijnlijk nog voorbeelden aanhalen, maar ik kan er niet direct opkomen iedereen wordt er beter van (op korte termijn).

Toch een fantastisch verhaal? “The American way”. Een fantastisch verhaal (je mag enkel niet te veel denken aan de gevolgen)
Nu staat er in de Morgen een artikel van 18 december in over O’LEARY. Het model van lage kosten. Of de positieve woorden over dat model sarcasme zijn, daar ben ik nog niet uit. Ik hoop het echt wel. Met zijn model van heel goedkoop vliegen haalt hij ten eerste onze sociale verworvenheden er onderuit. Elk lid van de crew past zich aan aan de Ierse looneisen. Dat is ook al schandalig, maar tot daar aan toe.

Maar dat hij ook de klimaatwetgeving er gaat onderuit halen door uit alle landen weg te trekken die een klimaattax heffen, dat gaat wel ver. En de Europese landen doen dan nog mee met dat spelletje. In plek van allemaal aan één zeil te trekken. “EENDRACHT MAAKT
MACHT”. Die woorden zijn hier wel erg ironisch. En het ergste van al. Hij heeft nog de aire om te zeggen dat hij geen standbeeld hoeft.

In mijn cursus duurzaamheid (Artevelde hogeschool) heb ik een zinnetje gelezen dat me altijd zal bijblijven. Rondrijden in een 4×4, korte afstanden met het vliegtuig, allemaal fantastisch, allemaal heel goed voor ons ego. Alleen, we moeten godverdomme eens nadenken over de gevolgen. De
beschikbare olie raakt op, als toeristen kunnen we met onze rijkdom gaan pronken aan de andere kant van de planeet, door de verspilling van de olie vervuilen we de boel, we zorgen ervoor dat de klimaatproblematiek nog urgenter wordt, moet ik nog verder gaan? Als we met Europa inzake de klimaatproblematiek een pioniersrol willen vervullen zijn we echt wel
goed bezig, ‘t mag gezegd!