De hoofdredacteur van de grote krant De Morgen had het onlangs al in de smiezen: hoe er recent weer horden domme en lasterlijke mensen verbaal het vuur openen op Greta Thunberg. Deze jonge vrouw werd terecht wereldberoemd nadat zij tot verbazing van de wereldgemeenschap van bio-wetenschappers en natuurbeschermers er op een jaar tijd, vooral ook dankzij de inzet van onze Anuna De Wever, erin slaagde twee keer vijf miljoen betogers wereldwijd op de been te krijgen voor Natuurbescherming en Klimaatbeheersing. Een meisje toen nog, maar wel hoogintelligent, IQ is een ondergewaardeerd fenomeen. En met een ‘knack’ voor het in de ogen kijken van de allergrootste gevaren en problemen die de grootste aantallen mensen bedreigen. De reden, of beter de oppervlakkige aanleiding voor de giftige commentaren was dit keer de actie die de Maagd Thunberg (ik kies dit woord om de parallel met de Maagd van Orléans te benadrukken, Jeanne d’Arc, Joan of Arc) vonden de laffe klavierduiveltjes in de boot-actie pro Gaza. Waarmee Greta samen met een groepje andere door de wol geverfde activisten de aandacht van de wereld wilde trekken op de aan de gang zijnde massamoord op de oorspronkelijke Arabisch-Semitische inwoners in Palestina, in het bijzonder in Gaza. Hoge bomen vangen veel wind. Mensen met écht grote uitstraling en invloed storen kennelijk nogal wat middelmatige mensen die de wereld door hun 8 inch dingetje menen te kunnen beschouwen en doorgronden. Mensen met invloed en gezag maken die onbeduidende mensen blijkbaar vooral ongemakkelijk, zodat de jaloezie en de afgunst indikken tot haat en laster, als het gaat om vrouwen, en dan nog om de meest onschuldige vorm, een meisje.
Aan deze recente cyber aanval op het fatsoen, de waarheid en de ethiek moest ik denken toen ik op het profiel van een geleerde met sympathie voor Duitsland een bijzonder simplistisch en hatelijk stukje zag verschijnen op het genoemde sociale medium, waarin een persoon met onder andere Iraanse roots het geëngageerde geniale meisje zwart verfde. Ik schreef een reactie, waarin ik op de diverse wetenschappelijke disciplines wees waarin ik mij universitair heb gevormd, en een aantal echte feiten bracht, een analyse op basis daarvan, van de persoon van Greta Thunberg. Het was nogal laaghartig een persoon aan te vallen voor het feit dat zij Asperger symptomen vertoonde; en ik wees op de Wonde die bij wel meer grote figuren levenslang een Bron is geworden. Zoals veldmaarschalk Montgomery blijkens zijn Memoires het vechten leerde als jongen, in de dagelijkse strijd met bek-vechten tegen een bitse moeder die hem vaak trachtte te kleineren. Hoe Lawrence of Arabia een bekwame strateeg en veldheer werd, die de rivaliserende Arabische stammen strijders wist te bundelen tot het eerste Special Forces-legertje in de strijd tegen de Turken tijdens WO I zijn gevoel voor gevaar en zijn vechtlust leerde als jongen met een bijzonder kille moeder die zich verloor in vroomheid. En in zijn status van natuurlijk kind, kind van de liefde van een nobele vader die een nieuw leven begon met een gezonde dienster in het ouderlijke kasteel van Thomas Edward.
Die tweede moeder ging echter levenslang gebukt onder de last van de statusvermindering die haar liefde het gezin aandeed, en de vrouw ontwikkelde op haar beurt een extreem lichaams-vijandelijke houding, waar de jonge Thomas Edward onder te lijden kreeg: zijn moeder raakte hem niet aan. Hij groeide op en ontwikkelde ook juist vanuit die confrontaties een uitzonderlijke persoonlijkheid. Zelfs in volle oorlog vond hij het ergste dat hem kon overkomen niet de kogels en granaten die hem rond de oren suisden, of vleeswonden, maar het moment dat de hand van een vijand op hem te rusten kwam tijdens man-aan-man gevechten.
Ik bracht in herinnering dat het kind Greta zwaar te lijden had aan de afwezigheid van de moeder, Malena Ernmann, die volkomen werd opgeslorpt door haar carrière als operazangeres in Europa². Hoe deze situatie een soort zware vorm is geweest van deze van zeer veel kinderen en jongeren. Zo blijkt dat in onze eigen populatie, zoals ik in een vorige blog aangaf, een op vijf jongeren al aan zelfverwonding gedaan hebben. Om als afwisseling van de mentale pijn, eens fysieke pijn te ervaren, zoals de psychologische theorie het fenomeen verklaart. Na de joelende instemming op het bericht van de haatspraak volgde al snel een reeks met vooral afkeurende en dom-spottende reacties op mijn bedenkingen. In die context was ik blij bijgaande foto te vinden op het profiel van een goede bekende, de oud-schepen van Mortsel, Paul Van Dijck. Ik schreef er volgende analyse bij.
De “Vlamingen” die zich vaak louter als dusdanig definiëren, vaak met fiere, hardwerkende én vechtlustige voorouders die wellicht juist vanuit die speciale wortels nog altijd niet mee raken richting respect, interesse en zorg voor de Natuur, noch tot normaal-menselijke eerbied voor vrouwen- en kinderlevens, zich blijkbaar blindstarend op politiek engagement van een eng en welbepaald soort, moeten toch weten dat de Kerk en in het bijzonder de integere en zeer ontwikkelde bisschop Bonny, zoals eerder Paus Franciscus zelf, wél een ecologisch bewuste tijdgenoot is. Die zich resoluut uitspreekt tegen de beschadiging van het netwerk van het leven. Het netwerk genaamd Biosfeer dat elke cultuur en elke beschaving draagt in de limiet. En deze kerkleider kant zich tegen het ‘breken’, op dit historische moment, van een compleet volk door de ontremd-agressieve Joodse regering en troepen.
___
² In tempore non suspecto, maanden voor dochter Greta startte met haar staking bij het parlement in Stockholm wereldberoemd werd met haar extreem doordachte standpunt pro toekomst voor de mensheid, schreef de moeder Malena Ernman zelf een boek over de stormen waar het gezin doorheen ging: Ons huis staat in brand. In latere edities legde zij nog sterker de link met de strijd en de resultaten van haar bijzondere dochter.
___
Lees ook vorige blogs over aanverwante onderwerpen
Lawrence, een legendarische militaire held met mystieke trekken
