Vorig jaar was ik geschokt door de uitlatingen van C. Rousseau in zijn stamcafé. Maar nadat hij zich verontschuldigde, dacht ik dat het een eenmalige vergissing was. Racistische, seksistische en extreem onverdraagzame uitspraken, maar misschien toch gewoon een misstap. Nu, na het lezen van de Vlaamse en federale regeerakkoorden, weet ik wel beter. De zogenaamde ‘uitschuivers’ zijn omgevormd tot concreet beleid.
Het regeerakkoord staat vol met seksistische en racistische maatregelen. En als klap op de vuurpijl komen er voorstellen om de ondermijning van onze democratie, die onder de vorige regering al begonnen was, verder te zetten. Zo zouden sommige rechters tijdelijk benoemd worden, waardoor ze afhankelijk worden van politici om hun contract te verlengen. Dit doet denken aan de situatie in Polen en Hongarije.
Daarnaast worden er maatregelen genomen tegen vakbonden en het middenveld, met als doel protesten zoveel mogelijk te onderdrukken. Dit beleid doet sterk denken aan wat we in andere landen met autoritaire regimes zien.
Ik geef een paar voorbeelden maar er zijn er tientallen:
- De stopzetting van de werkloosheidsuitkeringen na 2 jaar lijkt een normale neoliberale maatregel van een rechtse regering maar ook Rousseau zag dit voor de verkiezingen reeds zitten. Vrouwen en migranten zijn in deze cijfers zwaar oververtegenwoordigd. De maatregel is dus ook specifiek tegen vrouwen en migranten gericht.
- In de handel werken ongeveer 500.000 werknemers, overwegend laagbetaalde vrouwen in een deeltijds contract. Wat doet Arizona? Versoepeling van de openingsuren, meer uren voor studenten, meer mogelijkheden voor flexibele banen, makkelijker en goedkoper nachtwerk, annualisering van de arbeidsduur, meer minimale arbeidsduur, meer en goedkopere overuren, flexi-jobs in overvloed… Dus werkende vrouwen in armoede gevolgd door gepensioneerde vrouwen in armoede.
- Het asielbeleid is ronduit racistisch en naar analogie met de neofascistische Nederlandse regering ‘het strengste asielbeleid’ ooit (volgens Theo Francken)
Dirk Verhofstadt heeft gelijk als hij zegt dat we terug in de jaren ’30 zitten, en Jef Maes (ABVV) heeft gelijk wanneer hij zegt dat deze regering de slechtste is voor werknemers in 100 jaar.
Het is verbijsterend dat Rousseau er in zo’n korte tijd in is geslaagd de Vlaamse sociaaldemocratie te transformeren naar een vorm van nationaalsocialisme, zonder noemenswaardig protest van de partijtop. In Vlaanderen zijn er nu nog maar twee linkse partijen over: Groen en PVDA. Vooruit is inmiddels verschoven naar neoliberaal nationalistisch rechts, een verzwakte versie van het Vlaams Belang (VB) en de N-VA. De enige die hiervan geniet, is Marc Elchardus. Ondanks het feit dat zijn pensioen tot de hoogste 5% van het land behoort, wordt daar geen afbraak aan gedaan. Ook professor de Grauwe merkte al op dat de rijken (waaronder hijzelf) gespaard blijven.
De grootste slachtoffers van dit beleid zijn migranten en asielzoekers, vrouwen, laagbetaalden en mensen die sociale zekerheid willen i.p.v. sociale onzekerheid die deze regering in petto heeft. Miljonairs, miljardairs en ondernemers kunnen rustig slapen, want die worden slapend rijk. Bedrijven, die volgens de Nationale Bank van België al 450% meer subsidies ontvangen dan het Europees gemiddelde, krijgen er nog meer miljarden bij – zonder enige tegenprestatie.
