La Romana, 20 Febuari 2014

De binnenlandse media black-out in Venezuela wordt vergezeld door een internationale black-out, niet vanwege censuur, maar uit desinteresse en inertie. Het is moeilijk om het gevoel van hulpeloosheid te beschrijven, dat je krijgt als je in de kranten op zoek gaat naar nieuws over Venezuela en je vindt niets. Venezuela verbrandt, nobody cares.

Ik werd zelf wakker gemaakt door George Takei, niet alleen bekend vanwege zijn rol in Star Trek, als Sulu, de stuurman, maar ook vanwege zijn posten op Facebook. En natuurlijk vanwege de Broadway musical ‘Oh My’, maar daar mag u zelf naar zoeken. 

In een van zijn Facebook verhaaltjes verteld George dat ook hij zich zorgen maakt over het gebrek aan verhalen over de gebeurtenissen in Venezuela. Nieuwsprogramma’s hebben het niet over Venezuela en  de internationale kranten schrijven er niet over. 
De kranten die in Venezuela wel schrijven over wat er gebeurt, zijn de kranten en websites die onder controle staan van de regering, zoals venezuelanalysis.com. Daar zijn diverse artikelen te vinden over de ongeregeldheden van de afgelopen week, in het Engels zelfs. De schuld ligt toch echt bij de opstandelingen hoor, wij van de regering doen niks hoor, is de strekking van die artikelen. 

Het probleem voor de echte dag- en weekbladen in Venezuela laat eigenlijk heel goed het probleem zien. Alles begon met Russische toestanden voor de val van de muur, lege schappen in de winkels en supermarkten, vooral opvallend was het gebrek aan toiletpapier. Dat gebrek aan papier maakt het ook moeilijk voor kranten, want waar worden die op afgedrukt?

Nog een dodelijk slachtoffer 

Een Venezolaanse schoonheidskoningin,  studente en demonstrant werd dodelijk in het hoofd geschoten tijdens een politiek protest, het vijfde dodelijke slachtoffer van aanhoudende politieke onrust in het land.  

Genesis Carmona, 22, (Foto; Twitter) was Miss Turismo voor haar staat Carabobo in 2013.  
Woensdagmiddag plaatselijke tijd werd haar dood vastgesteld in het ziekenhuis.  
“Hoe lang gaan we zo nog leven? Hoe lang moeten we deze druk tolereren, terwijl zij ons dood maken?” zei een familielid, dat anoniem wenst te blijven.” Ze hoefde nog maar een semester om af te studeren.” 
 
Dreigen 
 
Nicolas Maduro kan niet anders dan dreigen, hij dreigt zelf een lijst te publiceren met namen van mensen die “destabiliserende boodschappen” versturen via Twitter! 
In zijn dictatoriale waanzin heeft Maduro ook op televisie bekend gemaakt dat hij een decreet heeft uitgevaardigd dat de toegang tot Caracas voor de “fascisten”, dat wil zeggen studenten van de oppositie verbiedt, en dat hij dat gedaan heeft omdat een groep van plan zou zijn Leopoldo López, een leider van de oppositie, te doden om buitenlandse interventie te rechtvaardigen.  
 
Wat Nicolas Maduro niet duidelijk maakt is wat ze zullen doen om dat te gekke bevel op te volgen, dat wordt geen makkelijke klus. 
 
Verklaring 
 
Een verklaring van de studenten schetst hun zicht op de werkelijkheid;

Studenten- en burgerlijke protesten die plaatsvinden in Venezuela, zijn het resultaat van de systematische vernietiging van ons land dat in handen is van een communistisch regime en van de medeplichtigheid van degenen die profiteren van het systeem. Verarming, onzekerheid, tekorten en alle problemen die het land teisteren, worden niet veroorzaakt door de inefficiëntie van de overheid, ze zijn typisch voor deze politieke regimes. De belangrijkste doelstelling is de spirituele ondergang en slavernij van de volkeren. 

Op de Dag van de Jeugd, een glorieuze dag voor alle Venezolaanse studenten, verhogen we het volume van onze protesten en enkele metgezellen gaven er al hun leven voor. Op de dag dat we  het patriottisme van deze jonge mensen gedenken, zijn weer honderden mensen gearresteerd en wordt er gemarteld, het resultaat is de eenwording van de hele natie rond de Vrijheid. In dergelijke historische omstandigheden, roept de verantwoordelijkheid  ons allemaal: we roepen het hele Venezolaanse volk op in de straten te blijven, dat is noodzakelijk om de grondwettelijke orde te herstellen. 

Omdat het de aard is van onze doelstellingen, ziet de Studenten Beweging als eerste doel het aftreden van Nicolas Maduro en zijn hele kabinet. Ook kan onze staat niet verder onder de leiding van het communisme van Castro blijven: Wij eisen de onmiddellijke verwijdering van alle Cubaanse agenten uit onze instellingen.We vragen ook om de vrijlating van alle gedetineerde studenten. 

Ons verzet is legitiem, geen regering heeft het recht om de teugels van het leven van haar onderdanen in de hand te houden. De overheid is gewoon een gedelegeerde van het publiek voor de administratie: niet de baas van de burgers. Wanneer datgene wat wij beschrijven gebeurt met een legitieme regering is onze ongehoorzaamheid gerechtvaardigd, dus zeker met een onwettige regering zoals deze. Het is absoluut onmogelijk om een dialoog aan te gaan met leiders die zich functies die ze niet behoren te hebben, hebben toegeëigend. 

De Studenten Beweging zal instellingen die optreden tegen het leven van burgers niet erkennen. Dat is de reden waarom we dat niet bereid zijn tot een dialoog of tot onderhandelingen over de vrijheid met de communisten, dat zou een verraad van Venezuela en van onszelf als vrije en onafhankelijke wezens betekenen. Daarom is onze oproep gericht aan alle Venezolanen, op het spel staat de toekomst van ons allen.

Samen kunnen we het proces van politiek, economisch, sociaal en cultureel verval waar dit regime ons naar toe geleid heeft, keren. Het is essentieel om te overwinnen, anders zijn wij geen meesters van ons eigen lot. 

Zonder vrijheid, is er niets. 

Bronnen:Ahoravision, Twitter(Foto)