De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De “barbaarse” kant van het offerfeest
Voedsel, Islam, Opinie, Offerfeest, Voedingsindustrie, Dierenrechten, Dierenleed -

De “barbaarse” kant van het offerfeest

vrijdag 11 oktober 2013 19:34
Spread the love

Elk jaar opnieuw leidt het Islamitisch offerfeest tot tal van discussies. “Moet verdoving verplicht worden?” “Is dit een traditie die geen plaats heeft in een moderne maatschappij?” Maar hoort dit wel de kern van het debat te zijn? Wat is het “barbaarse” dat deze dieren moeten ondergaan? En wie zijn de “barbaren”?

Je ligt rustig te soezen in een wei, genietend van die perfecte warmte van een mooi nazomer-zonnetje. Plots, zonder dat je het zag aankomen, snijdt iemand je de keel over op minder dan vijf seconden ben je dood.

of

Je wordt door twee mannen uit je huis gesleurd en tegen je wil in een auto geduwd waar al drie andere slachtoffers zitten. Vervolgens wordt je met tien anderen in een cel van twee op twee meter gegooid waarin je amper plaats hebt om te bewegen. Op de achtergrond hoor je angstige kreten en lachende stemmen. Dan word je uit die cel gehaald en naar een kamer geleid waar een deel van de vloer doordrenkt is met bloed. In de hoek is een man in een bebloede witte schort het vorige slachtoffer aan het villen terwijl de andere zijn mes nog snel even bijslijpt. Vervolgens word je verdoofd en vijf seconden later ben je dood.

De eerste optie is volgens de islamitische richtlijnen: als je een dier slacht moet dit altijd gebeuren met een minimum aan fysiek en psychisch lijden en met respect voor het dier. Altijd, niet enkel bij het offerfeest. Het tweede fragment is hoe de huidige vleesindustrie dagelijks met dieren omgaat en hoe de overheid en de maatschappij moslims aanraadt om met hun offerdieren om te gaan. Een scene die gemakkelijk zou kunnen overgenomen zijn uit films als Saw of Hostel, wordt gepromoot als minder barbaars omdat er verdoving in het spel is. De psychische kant van het lijden wordt volledig genegeerd en de fysieke gevolgen van de industrialisering van de voedselproductie op mens en dier lijken niet eens aan de orde. En net dat is de barbaarse kant waaronder ook de overgrote meerderheid van de dieren die op het offerfeest geslacht worden lijden.

Is dit een bewuste demonisering van moslims? Soms misschien, maar meestal niet. Het discours is ondertussen jammer genoeg zo ingeburgerd dat de meerderheid er zich niet eens van bewust is dat de aandacht voor het slachten tijdens het offerfeest buitenproportioneel en demoniserend is. Het probleem zit dus veel dieper. Het zit hem in het feit dat steeds meer mensen hier geen vraagtekens meer bij plaatsen. Elk jaar opnieuw komt de discussie over al dan niet verdoven duidelijk in de media en gaat ze deel uitmaken van het publiek debat. Ondertussen ging de prestigieuze World Food Price naar één van de bedrijfsleiders van Monsanto. Een bedrijf dat verantwoordelijk is voor ernstige schade aan de biodiversiteit en dat via patenten arme boeren dwingt elk jaar hun veel duurdere zaden te kopen die geen hogere opbrengst opleveren. Verantwoordelijk voor dierlijk en menselijk leed op een lange termijn. Waarom krijgt dit zoveel minder aandacht terwijl de impact zoveel groter is?

Daarnaast veroorzaakt ook de grote vraag naar vlees dierenleed. Dit zorgt er niet enkel voor dat steeds meer dieren in kleine ruimtes moeten leven en zelden of nooit buiten mogen komen. Het veroorzaakt ook een toename van methaan in de atmosfeer, een broeikasgas dat ongeveer 23 keer schadelijker is dan CO2 en mee de klimaatsverandering veroorzaakt die impact heeft op de leefomgeving van mensen en dieren wereldwijd. Tenslotte heeft de productie van dierenvoer een negatief effect op de diversiteit in geteelde gewassen en dus ook de biodiversiteit algemeen.

Waar het dus echt fout loopt is dat we deze gelegenheid en de jaarlijkse debatten errond niet aangrijpen om ook onze dagelijkse gewoonten en leefwereld in vraag te stellen. Om eens kritisch naar onze “moderne” maatschappij te kijken en ons af te vragen of modernisering en verlichting wel altijd hand in hand gaan. Het grootste leed dat die schapen ondergaan, wordt immers niet veroorzaakt door een jaarlijkse islamitische traditie maar door de industrialisering van de dagelijkse voedselproductie.

take down
the paywall
steun ons nu!