Ruim 20 jaar interesseer ik mij aan afval, het verkleinen van de afvalberg, de konsekwenties van een keuze voor consumptie en een consumptiemaatschappij.  Gedurende mijn invaliditeitsperiode sprong ik regelmatig bij als vrijwilliger wanneer zich daar de gelegenheid toe voordeed.  Als vrijwilliger en niet als betaalde kracht omdat ik om gezondheidsredenen geen regelmatige arbeid meer aankan.  Zo gaf ik voorlichtingslesjes aan kinderen in de lagere schoolleeftijd rond het gebruik van de PMDzak bij de introductie ervan.  Ik werkte als vrijwilliger om assistentie te verlenen in de opstartfase van een van de eerste kringloopcentra.  Ik volgde de opleiding van compostmeester en ik pas heel graag alle geleerde principes toe in mijn eigen leven.  Ik deel ze ook graag met anderen.  Het principe dat ik daar laat spelen, is het principe van woorden wekken, voorbeelden strekken.  Het is een principe dat ook zijn nut bewijst in elke opvoedingssituatie.
Ook inzake armoede en herverdeling is mijn kijk eerder utopisch en idealistisch.  Arbeid is naast inkomensverstrekkend ook een dienst die je bewijst aan de samenleving, een manier om een zinvolle invulling te geven aan je bestaan.  De waarheid vandaag in het hier en het nu, valt me tegenwoordig meer dan eens dik tegen.  Toch kan ik niet anders dan vasthouden aan wat ik voor mezelf als positief en waardevol zie.  De aanhouder wint.