De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Dag van de Belgische bedrijven in Suzhon: een chocoladen tandwiel (11 april)

Dag van de Belgische bedrijven in Suzhon: een chocoladen tandwiel (11 april)

Ze zijn met niet veel, de Belgische bedrijven in China. En ze zijn dikwijls niet groot. Maar ze doen hier in China toch mooie zaken. In twee van die bedrijven, gevestigd in Suzhon, werden we vandaag ontvangen: Picanol en IG Watteeuw. En niet enkel door het management, maar ook door de plaatselijke vakbond. Jan Callaert, nationaal secretaris ACV-CSC Metea en lid van de ACV-delegatie in China, brengt verslag uit.

vrijdag 11 april 2014 19:19
Spread the love

Vandaag stonden twee bedrijfsbezoeken op het programma waar onze
delegatie naar uitkeek: het metaal/textielbedrijf Picanol en de chocolaterie
Callebaut. Bij dit laatste bedrijf kregen wij gisteren een koud/warme douche. Een koude douche omdat de bedrijfsleiding vanuit hun
ivoren toren besliste alleen de Belgische vakbondsdelegatie te willen ontvangen
en niet de Chinese vakbondsdelegatie van ACFTU. Ultieme pogingen van collega
Pia Stalpaert ten spijt  bleef de hogere
directie het been stijf houden (zie hierover de eerdere bijdrage van Pia
Stalpaerten Yves Giets op de Chinablog). Aangezien solidariteit hoog in het
vaandel staat van het ACV, hebben wij dan maar zelf het bezoek afgeblazen: de
twee vakbondsdelegaties of geen enkele! Een 
warme douche echter ook, omdat de hogere directie van de Callebautgroep
van oordeel is dat zij de Chinese vakbond in geen geval binnen het bedrijf wil
aangezien die alleen maar moeilijk doen. Als wij ooit al zouden getwijfeld
hebben aan de syndicale strijdkracht van onze collega’s uit China, dan werd
hier het bewijs geleverd van het tegendeel. Bedankt Callebaut ons dit inzicht
te willen verschaffen!

Dan maar naar Picanol, een kleiner Belgisch bedrijf in China (300
werknemers) waar wij mochten proeven van de typische West-Vlaamse gastvrijheid.
Bedrijfsleider Johan Colombier loodste ons perfect doorheen de geschiedenis en
bedrijfsvisie van Picanol, in een Engels dat voor ons Nederlandstaligen beter
te verstaan was dan het r-loze Engels van onze Chinese collega’s. Picanol
produceert sedert 1994 platweefgetouwen in China ter aanvulling van het gamma
dat in België wordt geproduceerd voor export naar China. Ondertussen werden
reeds 300.000 weefgetouwen in China geproduceerd, wat staat voor een dagelijkse
productie van één kledingstuk voor 40 miljoen mensen.

Als vakbondsvertegenwoordigers konden wij het natuurlijk niet
laten om heel wat vragen te stellen rond het sociaal overleg op bedrijfsvlak.
Deze kelk liet Johan Colombier aan zich voorbijgaan.  Hij 
gaf het woord aan de plaatselijke vakbondsvertegenwoordiger. Het is
blijkbaar de visie van het Picanolmanagement om het bedrijf wel aan te sturen,
maar het sociaal overleg en de dagdagelijkse leiding over te laten aan de
Chinezen zelf. Ondanks het feit dat het hier om een KMO naar Chinese normen
gaat, bestaat er wel degelijk een verkozen vakbondsafvaardiging binnen het
bedrijf, bestaande uit een vijftal werknemers. Structurele vergaderingen zijn
niet voorzien, maar op vraag staat het management open voor sociaal overleg. De
rol van de vakbond bestaat erin om een sociaal klimaat te creëren binnen het
bedrijf waar de werknemers zich goed in voelen, gaande van een verantwoorde
verloning, over aandacht voor veiligheid en gezondheid, tot tussenkomst bij
individuele of collectieve problemen.

Ondanks het feit dat onze Chinese collega’s heel wat inspanning
doen blijft het toch een werk van lange adem, temeer daar het drukkingsmiddel
bij uitstek, de bedrijfsstakingn bij wet verboden is. Wanneer wij iets dieper
ingingen op de loon- en arbeidsvoorwaarden was onze conclusie dat het beeld dat
wij in Europa hebben over China en de uitbuiting van de werknemers, zeker voor
dit soort bedrijven waar er sociaal overleg is, niet klopt. De lonen bij
Picanol liggen 10% hoger dan in de bedrijven uit de omgeving en zijn het dubbel
van het nationaal minimumloon. Een metaalarbeider verdient hier tussen de 350
en 470 euro netto per maand, een inkomen dat dankzij de vakbond de laatste 10
jaar minstens verdubbeld is. Een werknemer die een vast contract heeft kan niet
ontslagen worden tenzij er een akkoord is en tenzij er een flinke vergoeding
wordt betaald, bijvoorbeeld een arbeider met 15 jaar dienst ontvangt 7 jaar
loon bij ontslag. Hier kunnen wij in Belgie alleen maar van dromen, zelfs na het
eengemaakt statuut. Het bedrijf en de vakbond staan ook in voor de opleiding en
training van de werknemers.

In plaats van de chocolade van Callebaut na de middag, werden wij
uitgenodigd door Jan Vereecken, bedrijfsleider van tandwielenproducent IG Watteeuw
voor een bedrijfsbezoek en inside-informatie over het leven van de werknemers
in China. Watteeuw produceert tandwielen en tandwielkasten voor de Chinese
productie van trams en hoge snelheidstreinen. Hier kregen wij een gelijkaardig
verhaal als bij Picanol wat het sociaal overleg betreft.

En ook al blijven wij met heel wat vragen zitten over het sociaal
verhaal of – wat Callebaut betreft – het gebrek daaraan, toch konden wij ons
bezoek aan Belgische bedrijven in China afsluiten met een stalen tandwiel voor
het management van Callebaut, om de tanden op stuk te bijten, en een een
chocoladen tandwiel voor Johan Colombier van Picanol, voor Jan Vereecken van IG
Watteeuw en voor onze collega’s van de plaatselijke vakbond,  om het komende weekend van te genieten.

Jan Callaert

take down
the paywall
steun ons nu!