Climaxi analyseerde de samenvatting van het Vlaams regeerakkoord en vindt daar bitter weinig concrete maatregelen terug die een omslag rond ecologie en klimaatverandering moeten bewerkstelligen. Die omslag is dringend nodig, vermits de Europese Unie België en zijn deelstaten voor de zomer nog liet weten dat er nieuwe én concrete plannen moeten komen voor het einde van dit jaar. Als er geen concretere plannen komen, wil Climaxi klacht neerleggen bij de Europese Unie.

Climaxi had verwacht daar iets van terug te vinden in de samenvatting van het regeerakkoord. Wat daar in te lezen is blijft evenwel vrij tot zéér vaag en er wordt niet berekend hoe we de tekorten van het verleden moeten recht zetten. Bovendien lezen we nergens iets over het klimaatneutraal worden van Vlaanderen tegen 2050, dat regelmatig voorop gesteld werd . Men heeft het nu over 80 % klimaatneutraal en volgt daarmee dan wel de Europese norm. Hoe dat gaat gebeuren laat men in het midden. Wel wordt reeds gekozen voor technologische innovatie: ”Door de nadruk te leggen op technologische innovatie (carbon capture, waterstof,…) kunnen onze bedrijven en kennisinstellingen veel doen, zonder onze economische groei, de concurrentiepositie van onze ondernemingen en onze maatschappelijke welvaart te fnuiken.”

Het eenzijdig vast houden aan technologie zorgde al voor kritisch opmerkingen bij bijvoorbeeld 400 vooraanstaande ingenieurs die in mei ll. in een open brief stelden: “Als de situatie vandaag de dag zo somber is, komt dit nochtans niet door een gebrek aan belangrijke technologische ontwikkelingen, die de energie-efficiëntie hebben verhoogd en de vervuiling in alle stadia van de levenscyclus van een product hebben verminderd.”

Ook Climaxi denkt dat we er met vasthouden aan gelijk welke economische groei niet gaan komen. In sommige sectoren zullen investeringen nodig zijn, in andere zal de groei moeten omgebogen worden. Zonder herverdeling blijft een belangrijk procent van onze bevolking verstoken van onze zogezegde maatschappelijke welvaart. We merken geen enkel engagement naar het verduurzamen van die groei door bindende product- en lozingsnormen waarbij de economische processen zelf onder handen genomen worden: waarom geen bindende normen voor lucht? Waarom geen productnormen die de verrommeling van onze goederen moeten tegengaan? Men zou kunnen minimumgaranties opleggen bijvoorbeeld, die er voor zorgen dat niet alles aan een razendsnel tempo op het stort belandt.

Energie

De samenvatting heeft het ook over energie: “We trekken daarbij voluit de kaart van de energie-efficiëntie en verdubbelen wind- en zonne-energie tegen 2030. Verstandiger omgaan met energie tempert ook onze energiefactuur” Ook hier worden geen trajecten vastgelegd die daar moeten voor zorgen. Men blijft bij een vertaling van Europese nomen maar vergeet dat we hier nu al een achterstand hebben.

Open ruimte

Het hoofdstuk rond open ruimte is mogelijk nog zwakker. De betonstop verdwijnt maar men stelt vast dat “We kunnen ons niet permitteren alle ruimte die er nog is, vol te bouwen.” Dit is een povere en achterhaalde vaststelling die geen enkele garantie biedt. Nochtans weet iedereen dat een compacte ruimtelijke ordening de voorwaarde zal zijn voor het welslagen en financieren van oplossingen voor het vervoersprobleem.

Mobiliteit

De regering wil investeren in verschillende vervoersmiddelen en “met een gegarandeerde dienstverlening, extra aanbod en meer stiptheid zorgen we voor een betrouwbaar openbaar vervoer.” Dat vervoer ligt compleet in de prak: stations gaan dicht, lijnen worden bedreigd, bussen raken verzeild in files. De Lijn vroeg van deze regering in zijn verkiezingsmemorandum een ernstige inspanning: “Er is een groeiscenario nodig waarbij het gebruik van bus en tram in Vlaanderen op termijn stijgt met 50%. De Lijn stuurt bij de volgende regering daarom aan op meer werkingsmiddelen en een investering in de kwaliteitsverbetering van het openbaar vervoer waaronder verregaande doorstromingsmaatregelen. Ruimtelijke verdichting ziet zij als een noodzakelijke randvoorwaarde om basisbereikbaarheid te realiseren.” De regeringsnota zegt andermaal wat De Lijn moet doen, maar niet welke centen daar tegenover staan.

Climaxi is blij met de verdubbeling van de investeringen in fietspaden maar wenst dit ook in een timing terug te vinden. Toch blijft men ook investeren in Koning Auto: “Maar evengoed blijven we zwaar investeren in weginfrastructuur, naast de alternatieven voor de wagen.” En dat de burger daar soms wat tegenspraak in biedt, dat moet verdwijnen: “Bij grote infrastructuurprojecten willen we ervoor zorgen dat het algemeen belang primeert. Het kan niet dat louter particuliere belangen infrastructuurwerken buitenproportioneel lang tegenhouden.” Als projecten lang duren, dan is dat meestal omdat de overheid tegen zijn eigen wetten handelt en de burgers gelijk krijgen, denkt Climaxi. Meen veegt hier beter voor de eigen stoep.

Bosuitbreiding voorziet deze regering wel: “Tegen 2030 moet er 10.000 hectare bos bijkomen. Daarenboven moet er 20.000 bijkomende hectare natuur onder effectief natuurbeheer komen.”  Men neme het ons niet kwalijk, maar de ervaringen met de vorige, identiek samengestelde Vlaamse Regering zijn op dit vlak niet positief.

Verder vinden we niets rond armoede en sociale herverdeling. Voor Climaxi werkt het klimaatverhaal alleen als iedereen meekan. Heel wat mensen met een laag loon kunnen zich niet bezig houden met een gezondere of ecologischer levensstijl. Zij zijn elke maand bezig met het einde van de maand te halen.

Indien de Vlaamse Regering, zoals ze in haar inleiding zegt “met alle inwoners samen aan dit verhaal wil schrijven” zal ze binnen een paar dagen toch met andere pap moeten naar buiten komen.

Filip De Bodt

vzw Climaxi