De Amerikanen hebben in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties het voorstel voor een Ceasefire dat Secretaris Generaal Guttieres persoonlijk had voorgesteld, weggestemd.  Als we er van uitgaan dat ze dit niet doen louter  om de Amerikaanse Joden en Israël te steunen, dan kom je uit bij militaire objectieven.  De strijders van Hamas mogen de kans niet krijgen zich te hergroeperen of te ontsnappen. Zoveel mogelijk van deze soldaten moeten gedood raken.

De militaire logica en -wereld is vaak een harde wereld. Een zeer mannelijke wereld. Een universum met slechts een minimum aan compassie. Een wereldje waar succes en overwinning soms samenvallen met het aantal dode vijanden. Dode mensen.

Op sociale media zijn er ontwikkelde personen die in die logica helemaal mee zijn. Nadat kennissen de dood vonden bij Hamas-aanvallen.

Persoonlijk vind ik het vreemd dat de VS of het huidige regime in Israël kunnen geloven dat je de weerstand van een onrechtvaardig behandeld volk kunt “wegnemen” – ooit was er een militaire staatsleider die het woord “uitgommen” liefhad – door haar meest militante mannen (allemaal) te doden.

Bij onze studie van geschiedenis wezen docenten erop dat je je een volk nooit militair kunt de baas worden. Met de Vietnam oorlog als grote voorbeeld.

Het lijkt er werkelijk op dat (een deel van!) de Joodse natie – gevormd  na het hoopvolle einde van WO II- door een kronkel in de massapsychologie de genocide die op Joden werd begaan in die jaren, nu (onbewust maar met grote drive) wil “herhalen” op een ander volk.

De behandeling – met strenge pascontrole en check points en muren in de voorgaande decennia, om de sluipende landroof niet te vergeten, het ondermijnen van de leefomstandigheden, het neerhalen van (door België betaalde) elektrische infrastructuur, scholen enzovoort – deed ook al denken aan de uitsluiting van Joden onder het toenmalige Duitse regime.

Wat een uitzichtloze, heilloze, perfide, compassie-loze gedragslijnen.

Als daar maar geen wereldbrand van komt.