Op zondagmiddag 23 januari 2011 hield CD&V Oostende haar nieuwjaarsreceptie in Huize Astrid. Schepen Hilde Veulemans was enthousiast op het podium, over Frank Jongbloet die veel goed werk heeft gedaan in het OCMW en er nu weg is. Zij was ook enthousiast over Toerisme Oostende dat nu een gemeentelijk agentschap is, maar veel te danken heeft aan Dries Vermeesch. De stad investeert alweer dit jaar, onder andere in straten, en in renovatie (Koninklijke en Venetiaanse Gaanderijen, Kiosk op het Wapenplein). De schulden vallen nogal mee, we zitten in het midden van de centrumsteden. Het Kursaal is geen leuke erfenis – het faillissement van de Ostend Queen viel daar zwaar, en de hoge renovatiekosten (48 miljoen euro, waar 24 miljoen voorzien was). Dit jaar worden de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 reeds voorbereid. Maar dat zal lukken, de partij is aan het verjongen.
Freija Dasseville zorgde voor de muziek tussenin.
Het was een tijdje wachten op de gastspreker, maar intussen kwam ook Bart Plasschaert op het podium. Hij zette Frank Jongbloet extra in de verf, en deed dat aan de hand van een passende vergelijking met de sport. Jongbloet kreeg dan ook een sportbon.
Oostends CD&V-voorzitter Cyriac Borloo kon uiteindelijk de nationale voorzitter inleiden (de gastspreker). Hij zette eerst nog op een rijtje dat de CD&V de nachtopvang in Oostende verwezenlijkte, en dat enkel en alleen door de CD&V er nog een Vismijn is in Oostende… Het parkeerbeleid ligt nog op de maag, maar daar zijn ze aan bezig. En ze zullen ook constructief meewerken aan het wonen in Oostende – meer bepaald opdat er betaalbaar wonen voor gezinnen kan zijn.
Nationaal CD&V-voorzitter Wouter Beke zag onvervulde verlangens en gevoelens in 2010. Ook wereldwijd werd één en ander ondergaan, denk maar aan Haïti. Een euro ook die onder druk kwam te staan, maar dat gelukkig overleefde. Het vertrouwen is ook een stukje aangetast door wat in de kerk is gebeurd. Daar werd door sommigen geraakt aan wat net fundamenteel is: solidariteit, opkomen voor de zwakken, respect en verantwoordelijkheid.
De verkiezingen in 2010 waren hypercommunautair. Dat ook zorgde voor veel wantrouwen.
Dus moet het vertrouwen hersteld worden, en dus is CD&V met een duidelijk engagement naar de onderhandelingstafel getrokken. De agenda was en is duidelijk: de octopusnota (in 2004 akkoord met de Vlaamse partijen). Er moeten meer bevoegdheden en sterkere verantwoordelijkheid komen voor de deelstaten. De sociale zekerheid en de pensioenen moeten immers betaalbaar blijven. Wij hebben geen ‘plan B’. het land heeft nood aan stabiliteit, aan een federale regering die de mensen geeft wat ze vroegen.
Dus wordt 2011 het jaar van het vertrouwen in de mate waarop wij aan politiek doen. Er zullen duidelijke keuzes gemaakt moeten worden, ook opdat de begroting in evenwicht is.
Tijdens de ‘paarse jaren’ werd de begroting ineengebricoleerd, en werd er minder gedaan dan wat aan het parlement werd gezegd. Nu doen wij het in Vlaanderen anders, zo zei het ook de SERV (Sociaal-economische Raad voor Vlaanderen). Er werd meer bespaard dan wat aan het parlement werd gezegd. Dat gebeurde niet door grote verklaringen, maar wel door een goed beleid te voeren. Wij gaan onze verantwoordelijkheid niet uit de weg.
Als de N-VA de splitsing van de RVA op tafel legt, vinden wij dat niet wijs en niet verstandig. Dat was niet afgesproken. Dus zeggen wij dan: neen.
We zijn voor een verdraagzaam Vlaanderen, dus zet de partijen niet op tegen elkaar. We zijn ook een verstandig Vlaanderen: geleidelijke hervormingen.
Vlaanderen staat nu waar het nu staat, dankzij de voorbije decennia met christendemocraten.
We hebben ook nu de beste mensen en het beste programma.
We gaan niet voor blinde principes, maar wel voor het belang van de mensen. We sluiten niet uit, maar verbinden. Dat is een unieke combinatie. We kunnen de Vlaamse volkspartij van de toekomst zijn en blijven.
Er was vertwijfeling na de verkiezingen, maar intussen is er een duidelijke hernieuwde betrokkenheid. Het vertrouwen in onze partij is er terug, dat was merkbaar aan de 20% extra leden die meestemden in de voorbije voorzittersverkiezingen.