Nadat we gisteren een verplichte rustdag hebben moeten inbouwen, daar Sylvie bijna de ganse dag in bed is moeten blijven wegens ernstige aanval van haar darmproblemen, doen we het vandaag nog maar kalm aan. Op deze mooie, maar weer zeer winderige, dinsdag 14 december 2010, maken we een kleine uitstap naar Kaapstad. Er zijn daar nog wel wat bezienswaardigheden die we nog niet bezocht hebben.
Cape Town, de moeder van alle steden.
Zo wordt de politieke hoofdstad van dit schitterend land genoemd. Eens je goed en wel op de autobaan N2 zit doemt het beroemdste monument van de stad, de regio en mogelijk van het land al snel voor je op. Je kunt er niet naastkijken. De Tafelberg, waar de ganse stad is rondgebouwd, rijst als het ware uit het landschap en staat als een keizer, goedgemutst maar wel oplettend, boven alles. Hij en hij alleen is de heerser over de stad en eist zo goed als alle aandacht op.
Daar we vorig jaar ook reeds een paar keer in Kaapstad geweest zijn willen we nu andere dingen zien.
Castle of Good Hoop.
Dat is ons eerst doelwit. Als echte veroveraars willen we dit fort onverbiddelijk innemen. Na de Enegelsen, Fransen en Nederlanders wordt het hoog tijd dat de Belgen laten zien datr ze dapperste der Galliërs zijn! The Castle of Good Hoop is een vijfhoekig stenen gebouw uit 1666 uit de Nederlands koloniale tijd. Het is echter ontworpen door een Belg, de Brugse ingenieur Simon Stevin. Gek genoeg is er vanaf deze vestiging nooit één schot gelost en het is ook nooit aangevallen. Het kasteel bevat enkele mooie fronten die leiden naar origineel ingerichte kamers. Toch hadden we er iets meer van verwacht. Het leukste was de tentoonstelling van het nieuwjaarscarnaval. We leren er alles over de nieuwjaarsparade die jaarlijks door de stad trekt. Veel glitter en glammer, show, dans en muziek. Best de moeite waard, zo lijkt ons.
Company’s Garden.
Dit wordt ons volgend doelwit. Rond deze mooie stadstuin zijn heel wat mooie gebouwen gevestigd. Via Adderleystreet komen we aan St- George’s Cathredal en het Cultuur Historisch Museum. Via de Central Avenue passeren we Het Tuynhuys, The House of Assembly, The South African National Gallery en het Jewish Museum. Allemaal prachtige gebouwen die echt de moeite zijn om naar te kijken. Via Orange Street willen we de andere kant van het park bezichtigen.
Waar we toch wel wat schrik voor hebben gebeurt nu plots.
We draaien Orange Street in en plots verschijnt er, uit het niets, een jonge kerel. Niets vermoedend spreekt hij ons aan en vraagt of hij wat geld kan krijgen. Beleeft zeg in nee en stap gewoon door. Hij blijft echter aandringen of moet ik zeggen zich opdringen. Zijn toonval wordt een beetje ruwer. Hij trekt aan mijn arm en eist geld om zijn kinderen te voeden. Ik wil echter niet ingaan op zijn toch wel dwingende vraag. De jonge man wordt nu echt agressief dus geef ik hem voorzichtigheidshalve, al het klein geld, dat in mijn broekzak zit. Blijkbaar neemt hij daar geen genoegen mee en vraagt achter papieren geld. Blijkbaar had hij gezien dat er wat geld in het bovenzakje van mijn hemd stak. Een beetje dom van me natuurlijk. Ik blijf echter weigeren en hij dreigt er mee al ons geld af te pakken. Ik tracht hem af te schudden en gelukkig voor ons is er plots rechts een ingang naar de gebouwen van de universiteit. Zonder nadenken gaan we de oprit op en haasten ons uit de voeten. De jonge boef, houdt het daar blijkbaar en gellukkig ons, voor bekeken. Wij beseffen dat we veel geluk hebben gehad. We zijn allebei zeer onder de indruk van wat gebeurd is. Mijn knieeën knikken en mijn hartslag is bijzonder hoog.
We vragen een man, die net in zijn wagen stapt, hoe we uit de universiteitscampus geraken. We vertellen hem wat er gebeurd is. Deze uiterst vriendelijke en bezorgde stafmedewerker van de universiteit laat ons in zijn wagen stappen en voert ons naar veiliger oorden. We danken hem uitbundig en nodigen hem uit samen met ons iets te gaan drinken. Hij heeft jammer genoeg geen tijd maar bedankt ons voor het aanbod.
We zoeken een leuk terras voor een drankje en beslissen om niet langer in deze stad te blijven. Toch gaan we nog even langs de aanpalende Greenmarket Square. Daar staan vele leuke kraampjes waar je allerlei spulletjes kan kopen. We genieten er echter niet meer volop van.
We zoeken de parkingplaats terug op waar de wagen staat. We zijn blij dat we deze nare ervaring achter ons kunnen laten. Voor we terug in Gordons Bay aankomen hebben we eerst nog wel wat file te verwerken. Maar dat nemen we er graag bij.
Morgen.
En morgen…
Morgen gaan we naar het Olifantenbos.
Er zijn echter geen olifanten te zien,
Maar wel iets anders!!!
