Met meer dan 15.000 waren we vandaag in de straten van Brussel. Van verplegers over opvoeders tot arbeiders uit de beschutte werkplaatsen. Uit Vlaanderen, Wallonië en Brussel.

De centrale slogan was “kies voor zorg en welzijn” en de voornaamste bedoeling was om de verschillende regeringen in dit land aan te zetten om werk te maken van onderhandelingen met de sector over nieuwe akkoorden. De loon- en arbeidsvoorwaarden van het personeel uit de sector wordt immers vastgelegd in vijfjarenakkoorden met de overheid.

Een krachtig signaal toch, dachten we. Een signaal ook dat werd opgepikt door de Vlaamse regering die na 4 maanden windstilte eindelijk wil onderhandelen.

15.000 enthousiaste en strijdbare betogers en dan wil je, als je twee weken dag en nacht gewerkt hebt aan de organisatie van diezelfde betoging, naar huis gaan en op het journaal van onze openbare zender, VRT, betaald met het belastingsgeld van onder andere die 15.000 werknemers uit de non-profit, wel eens zien welke indrukken de aanwezige reporter eraan overhield.

Blijkbaar leef ik in een andere wereld dan die waarop de hoofdredacteur van het VRT-journaal rondloopt. Tenminste, ik hoop het want anders is er een fundamenteel probleem met onze openbare omroep.

Ik verklaar me nader. Het was wachten op minuut 22, ik herhaal tweeëntwintig, in het zevenuurjournaal vooraleer de betoging van vandaag in een item van 2 minuten werd afgehaspeld. Op zich ook geen probleem natuurlijk als de wereld vandaag had stilgestaan, of er echt belangrijke dingen waren gebeurd. Bijvoorbeeld 20.000 betogers in Brussel? Iemand?

Nop, niks van dat alles. Wat kwam er dan wel allemaal aan belangrijker nieuws in die 22 minuten:

• de persconferentie met Bart De Wever (“wow die man spreekt zes talen en wil België wel splitsen maar niet direct ofzo”)
• Marianne Thyssen die een Waalse werkgeversvertegenwoordiger opzoekt
• een dronken doodrijder die 6 maanden voorwaardelijk krijgt
• de verkeersdoden in België (die Walen rijden toch echt wel gevaarlijker dan wij brave Vlamingen)
• chauffeurs van bedrijfswagens die er op gewezen werden dat ze hun hogesnelheidsboetes toch zelf moeten betalen. Ik herhaal: bedrijfswagens. boetes. zelf. betalen.

En dan na minuut 22: 2 minuten 15.000 betogers in Brussel die aandacht vragen voor zorg en welzijn. Ik vraag mij af hoe een hoofdredacteur zo’n nieuwsselectie kan maken. Dat heeft toch absoluut niets van doen met objectiviteit of zelfs maar journalistieke professionaliteit. Een reactie dringt zich op. Ideeën iemand?