De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Betoging voor de vrijlating van Gbagbo

Betoging voor de vrijlating van Gbagbo

vrijdag 4 oktober 2013 10:26
Spread the love

Ivoorkust was tot 1999 het stabielste land van West-africa & vrij welstellend als oud-kolonie van Frankrijk was de Franse invloed zeer omni-present. In 1990 worden er voor het eerst democratische verkiezingen gehouden, deze worden gewonnen door toenmalig president/dictator Mr Felix Houphouet-Boigny, die sinds de onafhankelijkheid in 1960 onafgebroken president is, het land kende tot deze datum een eenpartijstelsel.

Mede door de inzet van de ‘eeuwige’ opposant, de socialist Mr Laurent Gbagbo (deze wordt vele malen in hechtenis geplaatst voor z’n ideeen/strijd & leefde enkele jaren in ballingschap in Frankrijk) word het meerpartijstelsel aanvaard in 1990. (Gbagbo wordt 2de tijdens de verkiezingen met een ruime achterstand)

In 1993 overlijd Felix Houphouet-Boigny & wordt de parlementsvoorzitter Henri Konan Bedie zijn opvolger, dit staat zo geschreven in de grondwet, toenmalig 1ste minister Alassane Dramane Ouattara wou dit omzeilen & zelf president worden, maar dit is niet gelukt (bron: boek van Henri Konan Bedie: “les chemins de ma vie”).

In 1995 worden de 2de verkiezingen in de geschiedenis van het land georganiseerd, Mr Henri Konan Bedie stelt zich kandidaat, de kandidatuur van Laurent Gbagbo wordt geweigerd, wegens te laat ingediend, welke word gecontesteerd, ook voormalig 1ste minister Alassane Dramane Ouattara wordt geweigerd, wegens twijfelachtige nationaliteit. Bedie wint de verkiezingen.

In 1999 (op kerstavond) word Mr Henri Konan Bedie, opzijgeschoven via een militaire staatsgreep, enkele weken voorheen verklaarde Alassane Dramane Ouattara dat hij het land onbestuurbaar zal maken (bron: “le patriote” ivoriaanse krant van diezelfde Ouattara)

Toenmalig Generaal Robert Gueï neemt de macht over met de belofte om eerlijke verkiezingen te organiseren. Deze worden in 2000 georganiseerd op een manier om de Generaal in het zadel te houden. Mr Bedie mag niet participeren & Mr Ouattara, word tot ieders verbazing ook geweigerd, wegens dezelfde twijfelachtige nationaliteit.

De verkiezingsstrijd gaat tussen Generaal Gueï & Laurent Gbagbo als enige “zwaargewichten”. Mr Gbagbo wint deze riant & Generaal Gueï aanvaard dit in eerste instantie niet, welke een volksopstand heeft veroorzaakt. Gbagbo word enkele weken later officieel toch als president beedigt. Het land maakt in 2001 & 2002 een economische groei (bron: OESO / OECD).

in 2002 breekt er een rebellie uit met als doel Mr Gbagbo af te zetten, deze mislukt & de rebellen worden naar het noorden gedreven, waardoor het land zich in twee splitst. (hierbij komt Generaal Gueï om het leven)

De Afrikaanse Unie wil hierin in tussenkomen, maar wordt teruggefloten door het Frankrijk van Chirac (bron: Mr Bramdeo, ambassadeur van de Afrikaanse unie in Brussel, => we hebben hem ontmoet op manifiesta & hij heeft dit voor onze camera bevestigd).

Frankrijk voert dan een politiek om de rebellen te integreren in de Ivoriaanse politiek, welke niet van een leien dakje loopt. Deze rebellen willen Alassane Dramane Ouattara aan de macht krijgen (als oud-werknemer van het IMF & persoonlijke vriend van Sarkozy – Sarkozy zegent het huwelijk van Ouattara in 1990 in als burgemeester, worden de rebellen/ouattara onofficieel gesteund door frankrijk – beste voorbeeld dat ouattara achter deze rebellie zat is dat 80% van de rebellen nu in de actuele regering & legertop zit)

Na vele jaren van politieke onrust & eenheidsregeringen worden er in 2010 verkiezingen gehouden (helaas waren de voorwaarden niet vervuld, want volgens de vele politieke akkoorden, moesten de rebellen eerst ontwapenen – verschillende bronnen: VN, politieke akkoord Accra, Thabo Mbeki).

In de eerste ronde wint Gbagbo met 38% van de stemmen, Ouattara (die eindelijk na zoveel jaren mag meedoen) word 2de met 32% & Bedie wordt 3de met 25% (deze contesteerd dit, maar wordt door de VN-inspecteur overhaalt om het te aanvaarden – in de wandelgangen wordt gefluisterd dat de resultaten Bedie – Ouattara zijn omgewisseld…bronnen: enkel oppositie tegen ouattara).

Bedie roept op om in de 2de ronde te stemmen voor Ouattara (de vroegere vijanden zijn vrienden geworden…), deze oproep wordt niet opgevolgd, want vele van de partij van Bedie roepen op tot een boycot). 

De uitslag van de 2de ronde is dramatisch, de protocollen worden totaal niet gerespecteerd, de voorzitter van de kiescommissie (een ouattara-aanhanger) wordt meegenomen door de franse ambassadeur (Mr Simon) naar het hoofdkwartier van Alassane Ouattara om daar een uitslag te melden aan de franse media (de ivoriaanse media is niet aanwezig).

Een journaliste van “France 24” sprak van bizarre taferelen… een dag later was ze vervangen door een collega… France 24 had zelfs al 2 dagen ervoor (toen dat ze nog volop aan het tellen waren) een soortgelijke uitslag in de media gebracht. 

Deze uitslag gaf Ouattara als overwinnaar met +- 54%, Gbagbo 46%. Het grondwettelijk hof daarentegen, gaf Gbagbo als overwinnaar met +-52% & ouattara +- 47%. Het land heeft dus een moment 2 presidenten, Gbagbo wordt afgeschilderd door de meeste media als een dictator die niet zijn macht wil afgeven. Gbagbo heeft meerdere malen een oproep gedaan in de media om de stemmen te hertellen.

Feit: Ivoorkust heeft 19 regio’s, 10 worden er gewonnen door Gbagbo, 9 door Ouattara, 7 van die 9 bevinden zich in rebellen-gebied, waar Ouattara tussen de 97% & 99% haalt (democratisch?). Regio’s waar in de 1ste Ronde Gbagbo 30% haalde, haalde ie nu 0 (nul) %…

Na maanden van vruchteloos onderhandelen, start het rebellenleger van Ouattara een offensief(maart/april 2011), het reguliere leger trekt zich terug naar Abidjan & levert daar slag, de rebellen leiden verliezen & Frankrijk geeft hun militaire steun aan deze rebellen.

Een resolutie, om de burgerbevolking te beschermen, op de VN veiligheidsraad word goedgekeurd en alle afweergeschut van het leger wordt vernietigd (niet van de rebellen…)

De Residentie van Gbagbo wordt dagenlang gebombardeerd & op 11 april wordt Gbagbo gearresteerd door het franse leger (bron: Mr Gbagbo op het ICC – de fransen ontkenden dit…) en overgeleverd aan de milities van Ouattara.

Na maanden van eenzame opsluiting zonder proces in het noorden van het land, word Gbagbo getransfereerd naar het internationaal strafhof van Den Haag, waar hij tot op vandaag wacht op een eventueel proces (na 1.5 jaar zijn er nog steeds geen bewijzen gevonden & is het zoeken naar bewijzen verlengd met 6 maanden – de aanklager heeft zelfs als aanklacht een artikel van een krant van ouattara gewoonweg gekopieerd (bron: nu.nl, various), volgende dinsdag 9/10 is er een nieuwe gesloten zitting)

Betoog zaterdag mee voor de vrijlating van Gbagbo

Gbagbo was de vroegere president van Ivoorkust en zit nu in de cel in Den Haag in afwachting van een mogelijk proces voor het internationaal Strafhof . Wat heeft deze man misdaan ?

Tijdens zijn presidentschap van 2000 tot 2010 kwam hij op voor de ontwikkeling van Ivoorkust tegen de Franse koloniale belangen in . Frankrijk wilde hem weg, maar pogingen tot staatsgreep een rebellie kenden geen succes. In 2010 hadden er verkiezingen plaats waar de Franse media als eerste aankondigden dat hun man Ouatarra de verkiezingen had gewonnen , tegen de uitspraak van het grondwettelijk hof in dat Gbagbo als overwinnaar aanduidde . Deze laatste drong aan op hertelling maar Frankrijk kwam uiteindelijk militair tussen om Gbagbo af te zetten .

Het was het begin van een reeks nieuwe interventies van het Franse imperialisme. Denken we maar aan de militaire tussenkomst in Libië en de aandrang waarmee ze ook in Syrië willen bombarderen .

De betoging van zaterdag 5 oktober start om 15 uur op het Sint-Jansplein

take down
the paywall
steun ons nu!