België in de VN-veiligheidsraad: misplaatste aprilgrap
België heeft niets te zoeken in de VN-Veiligheidsraad, het heeft er dan ook niets verloren. Tenzij verloren eer meetelt. De Belgische minister van Buitenlandse zaken en een aantal diplomaten zullen er ongetwijfeld van dromen om in 2019 opnieuw voor 2 jaar niet-permanent lid van de UNO-Veiligheidsraad te kunnen zijn. Uit eerlijke schaamte moeten we de secretaris-generaal van de UNO, Mr. Guterres, vragen om enige consequentie aan de dag te leggen en te voorkomen dat België zich kandidaat kan stellen wegens schaamteloos opportunisme. België in de VN-Veiligheidsraad zou dus een slechte combinatie zijn. Een relatie die op voorhand gedoemd is…
Slechte kandidaat
België was nl. één van de landen die het UNO-verdrag tegen kernwapens niet ondertekende in september 2017 en dat tot op heden niet gedaan heeft. De reden daarvoor was het lidmaatschap van de NAVO. Het zou België juist sieren om vanuit en binnen de NAVO te ijveren voor een alternatieve strategie. De laatste jaren heeft de NAVO al enkele kansen gemist om te werken aan een veiliger wereld. Dit is diplomatisch, wollig taalgebruik om niet te moeten spreken van blunders: Libië, Syrië, Oekraïne, … Met de Harmeldoctrine in het achterhoofd zou België kunnen ijveren voor een alternatieve, inclusieve benadering. Naast een militaire aanpak zal er dan ook veel meer aandacht moeten zijn voor een politieke én economische benadering. De vrede winnen impliceert meer dan een oorlog winnen ! En dat zou veel meer impact hebben dan 2 % van het BNP aan het NAVO-budget besteden.
Nog een argument tegen de kandidatuur van België is dat het geen proficiat over de lippen kreeg toen de organisatie die ijvert voor de verwijdering van kernwapens, Ican, in 2017 de Nobelprijs voor de vrede won. Dat is nochtans de core business van de VN-Veiligheidsraad…
Bovendien hebben de Belgische regering en het Belgische koningshuis tot op heden geen excuses over de lippen gekregen ten opzichte van het Congolese volk voor de schendingen van de mensenrechten ten tijde van het koloniaal bestuur over Kongo.
Koning Filip hield in 2017 nochtans een moedige nieuwjaarstoespraak n.a.v. de Brexit en de verkiezing van president Trump in de VS die hij tegengesteld noemde aan hun eigen traditie van openheid en vrijgevigheid’. Uit het slot van zijn toespraak: “We zullen er wel in slagen door duidelijk en naar waarheid te durven zeggen waar het op staat, en door samen concrete daden te stellen als antwoord op de uitdagingen van ons land en die van de rest van de wereld”. En dan kan hij meteen de historische blunder van koning Boudewijn recht zetten die uitgerekend bij de feestelijke onafhankelijkheidsverklaring verwees naar het genie van Leopold II…
In het Belgisch parlement is er in februari 2017 wel een resolutievoorstel ingediend om werk te maken van wetenschappelijk onderzoek dat toelaat een gefundeerde visie te ontwikkelen i.v.m. ons koloniaal verleden. En dat is positief, maar het zou geen alibi mogen zijn om principieel al excuses te formuleren ten aanzien van het Congolese volk. En hopelijk bekijkt men ook de financiële kant van de koloniale exploitatie om tot een redelijke herstelbetaling te komen.
Ook de Belgische bedrijfswereld zwijgt hierover oorverdovend. Het zou Umicore, als opvolger van Union Minière, en de overnemers van de Generale Maatschappij sieren om over de brug te komen met een geste. Niet zozeer om consumenten of aandeelhouders te paaien, maar uit eerlijke schaamte. Zo veel knappe koppen moeten wel een zinvol gebaar kunnen bedenken, zou je zo denken.
Tot overmaat van ramp steunde België ook de kandidatuur van Saoedie-Arabië voor de nieuwe Mensenrechtenraad van de UNO. Waarschijnlijk heeft dit niets te maken met principes, maar moet dit gezien worden in het kader van de Belgische ambities om een zitje te krijgen in de VN-Veiligheidsraad. Een koehandel in de meest commerciële betekenis van het woord.
Ook buitenlandse excuses
Voor de volledigheid voegen we nog een oproep toe aan de Arabische Liga voor een initiatief n.a.v. het aandeel van Arabische slavenhandelaars in de slavenhandel in zwart-Afrika tijdens de 17de – 19de eeuw. Misschien kan hun voorbeeld inspirerend werken voor de Belgische regering en koningshuis.
Evenals een oproep aan de Chinese regering om niet dezelfde fout te maken als de Belgische leiders bij de exploitatie van de Congolese grondstoffen, die in de eerste plaats toch de Congolese bevolking ten goede zou moeten komen. Als ervaringsdeskundige kan België hier wel met gezag spreken.
En tot slot een oproep aan de Congolese leiders om hun verantwoordelijkheid op te nemen om het lot van de Congolese bevolking te verbeteren en niet dat van zichzelf. Uiteindelijk is Congo al langer onafhankelijk (58 jaar) dan dat het een Belgische kolonie geweest is (54 jaar, als we de 23 jaar privé-kolonie van de Belgische koning Leopold II buiten beschouwing laten…). Ook de nadelen en problemen van het neokolonialisme na 1960 van Belgische bedrijven en financiële groepen willen we niet minimaliseren.
Moraal van het verhaal
Eerlijkheidshalve moeten we toegeven dat er slechtere kandidaten zijn dan België voor een plaatsje in de UNO-Veiligheidsraad. En minister van ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo heeft de laatste maanden al moeite gedaan om de Congolese regering onder druk te zetten om de democratische rechten en de economische positie van het Congolese volk te verbeteren.
Eigenlijk willen we dus zeggen dat België met meer gezag in de VN-Veiligheidsraad zou zetelen als ze alsnog versneld werk maakt van de 2 vermelde minpunten: de ondertekening van het UNO-verdrag tegen kernwapens en de excuses aan de Congolese bevolking. Daarvoor zal veel politieke durf en staatsmanschap nodig zijn, maar ook meer druk van de Belgische publieke opinie…
En dan kan de Belgische UNO-ambassadeur werk maken van de 10 geboden voor presidenten of premiers van UNO-lidstaten (opgesteld met laatstejaars van het Sint-Maarteninstituut te Aalst):
BOVENAL BEMIN UW VOLK / GRONDWET. Gans uw volk, alle bevolkingsgroepen! Als staatshoofd/premier ben je de eerste dienaar van uw volk of land. Het omgekeerde gebeurt nog te vaak: staatshoofden die menen dat het land, zijn natuurlijke rijkdommen en,of het volk ter hunner beschikking staat.
BELOOF NIET IJDEL, POLARISEER, NOCH CENSUREER. Loze verkiezingsbeloften keren toch als een boemerang terug in uw gezicht… Polarisatie kan op korte termijn leiden tot stemmengewin, maar op (middel)lange termijn is het nefast voor de samenleving.
HEILIG STEEDS HET ALGEMEEN BELANG / DE MENSENRECHTEN. De Human Development Index (HDI) is hierbij een goede graadmeter, korte termijn gewin een slechte… Het algemeen belang is niet gelijk aan het belang van banken of beurzen, MNO’s of CEO’s. Sommige mensenrechten zijn misschien Westers geïnspireerd, maar geen enkele mens wordt graag gemarteld of uitgebuit.
MEERDERHEID én MINDERHEID ZULT GE EREN. De divide et impera-politiek is dus uit den boze ! Zelfs als polariseren u meer stemmen zou opleveren bij uw eigen achterban! De Catalaanse separatisten en de Spaanse premier bevinden zich hier in het gezelschap van de Turkse premier Erdogan, de Amerikaanse president Trump, …
DOOD NIET, GEEF GEEN ERGERNIS. Wees dus diplomatisch in plaats van tegenstanders te schofferen. Arrogantie en intelligentie rijmen niet zo goed… Veel doden vallen nu door migratie. Eigenlijk zou dit mundiaal moeten opgelost worden. Als dit niet lukt dan is dit een blaam van formaat voor alle leiders (politieke, economische en religieuze).
DOE NOOIT WAT ONDEMOCRATISCH / CORRUPT IS. Bijv. het veranderen van de grondwet om langer dan voorzien aan de macht te kunnen blijven. Het geeft ook de indruk dat in uw partij maar één capabele politicus zit, wat niet direct een compliment is voor uw partij, noch voor uzelf…
VLUCHT HET TURBOKAPITALISME EN UITBUITEN. Dat is schadelijk voor mens en milieu. Bovendien is te veel ongelijkheid niet goed voor uw land op middellange termijn.
OOK HET FAKE NEWS en ’t ESCALEREN. Wat is anders het verschil met extremistische fundamentalisten die enkel geloven in hun eigen groot gelijk, hun orthodoxe inzichten en waarheden?
WEES STEEDS EMPATISCH ZOALS HET MOET. Ga steeds na of er geen beter alternatief bestaat: geloof TINA nooit ! Ook de EU moet hier misschien eens in eigen boezem kijken… Sommige economisten lijken meer op sekteleiders met mantra’s die meer kwaad dan goed doen.
EN BEGEER NOOIT DE ZELFVERRIJKING OF IEMAND ANDERS GOED. Ook te lage grondstofprijzen voor Derde Wereldlanden vallen hier onder. En belastingontwijking door MNO’s al even zeer. Wat voor de proletariërs gold in de 19de eeuw, gaat nu ook op voor ontwikkelingslanden. Maar blijkbaar is dit nog niet doorgedrongen tot de ‘captains of industry’…
