Sinds 9 juli strijden de arbeiders in de fabriek van Audi Brussel tegen een geplande herstructurering waarbij al 371 werkers hun baan zijn verloren en meer dan 3.000 werkloos kunnen worden tegen het einde van het jaar! Volgens de woordvoerders van Audi komt dit door de dalende vraag in de Q8 elektrische auto en de stijgende “loonkosten” [1] die de concurrentiemogelijkheden van de fabriek zouden verlagen, maar wat zijn de klassenbelangen die zich verschuilen achter de woorden van de kapitalisten en de burgerlijke economen?

Wie koopt er elektrische auto’s?

De Audi Q8 wordt op de website van Audi beschreven als een “Luxury SUV” met een startprijs van ongeveer €80.000 die tot wel over €150.000 kan gaan, onbetaalbaar dus voor de gemiddelde werker die daarbovenop nog de stijgende kosten voor woning, voedsel etc. moet betalen. Het is daarom niet verrassend dat de Q8 geen kopers meer kan vinden in tegenstelling tot het jaar 2021, waarin het bedrijf meer dan 5,5 miljard maakte met een winstmarge van 10,4%! Maar zijn de lonen niet gelijk geïndexeerd? Nee! De toenemende inflatie en de afbraak van de sociale zekerheid hebben de reële lonen en de koopkracht van de werkers verlaagd. De werkers moeten meer sparen, en kunnen minder kopen. En de oplossing van de burgerlijke politici? Meer werken voor minder loon! 

Een race…tot de bodem

De kapitalist, die zoveel mogelijk winst wil maken, probeert de prijzen van hun eigen altijd zo hoog mogelijk te houden, en de productiekosten (inclusief “loonkosten”) altijd zo laag mogelijk te houden. De kapitalist krijgt hun eigen producten niet verkocht, er ontstaat overproductie. Dit is de centrale tegenstelling van het kapitalistisch systeem die economische crisis onvermijdelijk maakt. Tegelijk wordt de technologie, de machines, grondstoffen etc. – die worden ingezet tijdens productie – steeds duurder en meer ingewikkeld, en vereisen daarom meer investering van de kapitalist, waardoor de productiekosten stijgen.

Dus naarmate het aandeel van vast kapitaal toeneemt in verhouding tot de loonkosten, dalen ook de winsten van de kapitalist, waardoor de onvermijdelijke economische crisissen ieder jaar frequenter worden. Uit de meest recente jaarrekening van Audi Brussel uit 2023, zien we dat alhoewel de bedrijfswinst met 60 miljoen euro is gestegen in vergelijking met het vorige boekjaar, de bedrijfskosten zijn gestegen tot ongeveer 5,9 miljard euro. De loonkosten, daarentegen, bedragen gezamenlijk minder dan 4 miljoen euro, met de uitbetaling aan de aandeelhouders meegerekend.

Daarnaast zijn de schulden van het bedrijf toegenomen tot 514 miljoen euro, meer dan dubbel dan in het vorige boekjaar! En de kapitalist, die onmogelijk de investeringen in vast kapitaal kan verlagen, moet noodzakelijk de lonen, de arbeidsvoordelen, de belasting etc. verlagen of bankroet riskeren.

De burgerlijke overheid, het wapen van de kapitalist, probeert bedrijven te helpen met subsidies en belastingvoordelen (betaald met het belastinggeld van de werker) – Audi Brussel kreeg over 6 jaar meer dan 157,7 miljoen euro aan overheidssubsidies – maar dit vergroot ook de overheidsschulden, wat leidt tot besparingen en een algemene verdieping van de crisis. De economische crisis van het kapitalisme beperkt zich niet alleen tot Audi Brussel, maar tot heel België (Van Hool, Belga, Thales, CNH etc.). Alleen verenigd kunnen de werkers, de werklozen, en de studenten strijden én overwinnen.

Volgens de burgerlijke economen dient de markt de behoeften van de mens, maar het dient alleen de behoeften van kapitaal! Waarom is een product dat collectief wordt geproduceerd door miljoenen mensen, ook niet het collectief bezit van de hele samenleving, in plaats van het privébezit van een paar personen? Is het logisch dat er auto’s worden produceert die niemand kan kopen.  Is het rationeel dat er duizenden werkers op straat worden gegooid, wanneer de burgerlijke media spreekt van een “arbeidstekort”? 

Nee!

De oplossing is een maatschappij waar de werkers in bezit zijn van de productiemiddelen. Een economie waar planmatig wordt geproduceerd voor de behoeftes van de mens, en waar het collectief product van alle werkers, het collectief bezit is van de samenleving: het Socialisme-Communisme!

Notes

1. Dat deel van de waarde die wordt geproduceerd door de arbeider en die terug door de arbeider wordt toegeëigend in de vorm van hun loon.
2. Bijvoorbeeld bossen, fabrieken, mijnen, machines etc.