Beste Mensen,
Ik kan hier vanavond niks nieuws komen vertellen, niks dat jullie nog niet weten of dat nog niet is gezegd of zal gezegd worden door anderen. Het is trouwens bijzonder frustrerend te moeten constateren dat ik hier sommige mensen terug zie, die net als ik, al meer dan twintig jaar op dezelfde nagel kloppen. En bovendien doen we dat meestal voor een publiek zoals jullie, dat niet eens moet worden overtuigd.
Zwijgen is geen optie
Maar zwijgen is nooit een optie geweest en is dat nù zéker niet. We denken vaak dat we weinig kunnen doen en we steken ons te dikwijls weg achter het zinnetje “het is zo’n complexe situatie” – dat is het nù niet! De situatie is tragisch simpel en samen te vatten in één zinnetje: dagelijks worden in Gaza en de Westbank gemiddeld honderd mensen vermoord! HONDERD waarvan een groot deel kinderen en vrouwen die ofwel aan flarden worden geschoten in tentenkampen en ruïnes of opzettelijk worden uitgehongerd.
Voor mij persoonlijk gaat het op dit ogenblik niet eens om “één of twee staten”, het gaat erom hoe we de genocide in Gaza en de Bezette Gebieden kunnen stoppen. Nu en metéén! Want het is duidelijk dat dit onder druk van buitenaf zal moeten gebeuren. Dat Netanyahu zich gedwongen voelt door de Internationale Gemeenschap om humanitaire hulp toe te laten, betekent dat die druk van buitenaf EINDELIJK een heel klein beetje effect heeft. Die moeten we dus opvoeren.
- Door onze verkozenen onder druk te zetten méér te doen dan een resolutie aan te nemen. Die resolutie is trouwens een lege doos, een wollige aanbeveling die op zich om geen enkele concrete actie vraagt. Als zelfs Joods Actueel, een zionistisch maandblad bij monde van Guido Joris die resolutie omschrijft als “veel geblaat maar weinig wol”, dan zegt dat wel héél veel!
- Gelukkig verandert de situatie ondertussen snel en worden er toch al concrete acties gepland. Laat ons individueel en collectief onze volksvertegenwoordigers blijven aanschrijven en lastig vallen om
– het Associatieverdrag met Israël op te schorten
– de wapenleveringen aan Israël die via België verlopen stop te zetten.
– en de uitspraken van het International Court of Justice te respecteren én uit te voeren.
- Laat ons steun betuigen aan zij die wél acties ondernemen en hun stem laten horen: studenten – individuele actievoerders & collectieven – politici zoals Caroline Gennez – maar wat mij betreft ook aan Joodse individuen en organisaties hier en in Israël die oppositie proberen te voeren. Ik ben blij dat Een Andere Joodse Stem hier vanavond is.
- Ik herhaal tot in den treure mijn eeuwige vraag aan de collega’s uit de podiumkunsten om te beginnen hier in Gent: we kunnen toch méér doen dan enkel debatten en benefieten organiseren? Kom uit jullie safe spaces en maak samen een krachtig statement: steun de (academische en culturele) boycot tegen Israël openlijk en duidelijk. Het is een burgerbeweging die nu pas zijn effect laat zien omdat ze steeds breder wordt gedragen.
BDS
Ik nodig de mensen van 404/Vooruit en
° Opera Ballet Vlaanderen
° NTGent
° Kopergieterij
° Campo
° Minard
° De Centrale
° LOD
° Muziekcentrum De Bijloke
° De Vieze Gasten
° Ontroerend Goed
° KASK drama
° en al die anderen uit het Gents Kunstenoverleg
uit om het voorbeeld van Victoria de Luxe en laGeste te volgen en BDS te onderschrijven. Zet jullie bijeen en laat 3 minuten politieke moed zien!
Aan OXFAM wil ik vragen niet enkel de BV’s te laten spreken in het filmpje Speak up for Palestine. Laat élke ondertekenaar van de open brief zien. Dat zijn er ondertussen al bijna 80.000. Dat is een cijfer dat doet denken aan de schattingen van het aantal dodelijke slachtoffers in GAZA en de Westbank. Laat ons dan die film in loop afspelen … bijvoorbeeld al zeker in de lobby’s van élke theaterzaal.
INDIGNEZ-VOUS zei Stéphane Hessel al in 2010 – hij was toen 93! – : WEES (EN BLIJF) VERONTWAARDIGD en … AGEER! Méér dan ooit!
Lees hier alle speeches van de avond.
