Amnesty International (AI) heeft een rapport gemaakt over 88 gevallen van marteling van Syrische gevangenen. Van AI zijn we degelijke rapporten gewoon over gebeurtenissen wereldwijd. Maar deze keer heeft de gerespecteerde organisatie in alle haast onvoldoende de nodige bronnen gecontroleerd en zijn onafhankelijke positie bewaard.
Eerst krijgen we een inleiding op de gebeurtenissen in het land van de afgelopen maanden. Een introductie met de mythe van vreedzame betogers die regelrecht afkomstig is van de Syrische oppositie en Moslimbroeders.
Geen woord over de 700 gedode Syrische veiligheidsagenten, geen letter over criminele bendes, geen zin over aanvallen door terroristen tegen burgers, staatsambtenaren en hun eigendommen. En natuurlijk ook geen ernstige studie wie de sluipschutters zijn en de gangsters die door het buitenland gefinancierd en bewapend worden met machinegeweren, explosieven en nachtkijkers. Geen woord over de doodseskaders van de Syrische oppositie of het verhaal van Malek Ahmad Sulaiman.
Dan de 88 gevallen van marteling. In een meerderheid van de zaken kent de organisatie niet eens bij benadering de leeftijd. Volgens informatie van de Syrische oppositie wordt de leeftijd van de anderen geschat tussen de 13 en 72 jaar. In slechts enkele van de gevallen is er informatie bekend over de aanhouding. En in slechts één geval kan men een link leggen met de shabiha, de Syrische veiligheidsdienst die volgens de Syrische oppositie verantwoordelijk is voor “duizenden arrestaties en ruim 2.200 doden”.
In dat geval moeten we ons ernstig afvragen wat de Syrische oppositie en de Moslimbroeders ons al maanden op de mouw proberen te spellen in verband met de gebeurtenissen in Syrië. Als slechts in één geval – na vijf maanden onderzoek – men een link kan leggen met de Syrische veiligheidsdienst, dan duidt dit erop dat er andere daders actief Syrische burgers en legerofficieren doden. Criminele bendes dus, zoals vele Syrische inwoners en de Syrische overheid aantoonden. Maar onze westerse media kopieert liever de propaganda de Syrische oppositie, hoe doorzichtig die ook is.
Als je leest “sinds de protesten werden er honderden, misschien wel duizenden opgesloten”. Tja, dan kunnen het evengoed tientallen of misschien wel tienduizenden Syriërs zijn. Zo kan iedereen een rapport maken met natte vingers en veel fantasie.
Zelfs de VRT en andere media geven toe: Berichten checken of “driedubbel checken” is niet echt mogelijk als het gaat over Syrië, waar vrije nieuwsgaring momenteel onmogelijk is, zoals wij ook herhaaldelijk vermelden in onze berichtgeving. En dus schrijven en broadcasten ze maar op met het risico op vele fouten.
Amnesty International verwijst ook naar videomateriaal van gemartelde lichamen. Videomateriaal waarvoor activisten van Barada-TV Amerikaanse subsidie krijgen. Dezelfde bronnen die ons eerder al leugens op de mouw spelden. Denken we maar aan hun leugens rond “dessertie in het Syrische leger”, “beschietingen van op zee op de stad Lattakia en een Palestijns vluchtelingenkamp“, “Gay Girl in Damascus“, “massabetogingen” die nooit plaatsvonden, videobeelden geschoten in een ander land, valse getuigenverklaringen, foute berichtgeving door Aljazeera en Al-Arabiya, enz.
En dezelfde mensen en propagandamedia komen nu met deze verhalen van folteringen en video’s. Zelfs als de martelingen gebeurden is het onduidelijk door wie en in welke context. Amnesty verzwijgt dat ondermeer in Jisr al-Shughour 120 Syrische veiligheidsagenten werden gedood, hun lichamen in stukken gesneden en in een lokale rivier gegooid. Een fenomeen dat ook elders afspeelde wanneer criminele bendes het leger in een hinderlaag lokte. Amnesty International moet opkomen voor de rechten van alle mensen: of het nu gaat om activisten, burgers of mensen die voor de overheid werken en werden gedood en/of gemarteld.
Hamzeh Alkhateeb komt ook weer eens voor de pinnen, maar het echte verhaal natuurlijk niet.
Laat ons duidelijk zijn: alle vormen van mishandeling en buitengerechtelijke executies zijn onaanvaardbaar. Maar als Amnesty International onafhankelijk is, dan hoort het de misdaden tegen alle Syriërs te onderzoeken. Zowel tegen gedetineerden, burgers, veiligheidsagenten, militairen, activisten als zowel pro– en anti-Assad betogers en zich niet eenzijdig baseren op informatie van de Moslimbroeders en de Syrische oppositie die eigen redenen hebben om het bestuur in Damascus te demoniseren met foute informatie.
Syrië heeft als taak om alle vermeende misdaden te onderzoeken en daarvoor alle medewerking te verlenen aan instanties terzake, VN-onderzoekers en internationale mensenrechtenorganisaties. Maar daarnaast hebben de buurlanden ook de verdomde plicht om hun grenzen af te sluiten voor de massale bewapening aan criminele bendes en oppositieleden om de chaos en instabiliteit in Syrië in stand te houden.
Amnesty International heeft met zijn Syrië-rapport een unieke kans laten liggen en dat is zeer betreurenswaardig voor een organisatie waarvan men objectieve rapporten verwacht. Druk van geldschieters is nooit een goede reden om snel-snel met een rapport voor de pinnen te komen. De publieke opinie heeft nood aan correcte informatie en niet het overpennen van hoe de Syrische oppositie de gebeurtenissen wil zien om straks zelf aan de macht te komen.
VIDEO: Skeptical on Syria: ‘Media reports framed & manipulated’
# Meer informatie over Syrië kan U terugvinden op: http://mediawerkgroepsyrie.wordpress.com
