De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Arbeidsmarkt, Discriminatie, Integratie -

Adecco anders bekeken: op weg naar een klassenjustitie?

zaterdag 18 juni 2011 21:05
Spread the love

Iedereen kent de ‘zaak Adecco’ ondertussen wel. Het interim agentschap is kort geleden schuldig bevonden aan racistische praktijken. Op vraag van hun klanten (bedrijven met vacatures) stuurden ze enkel kandidaten door van Belgische herkomst, de zogenaamde BBB’s (Blanc, Bleu, Belge). Minder is er geweten over de straf die aan Adecco opgelegd werd: ze werden veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van 25.000 euro aan SOS racisme en één symbolische euro aan het ABVV. De uitleg voor deze relatief lage strafmaat? Het gaat om feiten van 10 jaar geleden (justitie, je weet wel…) en het is niet echt de ‘fout’ van Adecco, maar van de bedrijven die dergelijke vragen of eisen stelden.
De zaak Adecco anders bekeken
Laten we deze zaak nu even in het kader van een ander debat plaatsen: het werkgelegenheidsdebat. Elke dag wordt er van gemiddeld 20 werklozen de uitkering geschorst omdat ze niet voldoende kunnen bewijzen dat ze actief naar een arbeidsplaats zoeken. Ze gaan te weinig in op vacatures en worden dus als ‘werkonwillig’ bestempeld. Werklozen die een uitkering krijgen maar eigenlijk geen werk zoeken, maken misbruik van het systeem en moeten gestraft worden.
Maar wie ondergraaft het systeem eigenlijk? Wie is er verantwoordelijk voor dat 40% van de Molenbeekse jongeren niet aan werk geraakt? Zeker, een groep jongeren staat ongetwijfeld niet te springen voor een job, maar velen vinden gewoon geen passend werk. En daar komt de zaak Adecco weer in de kijker. Als bedrijven hun vacatures enkel laten invullen door de zogenaamde BBB’s, dan blijven er enkel kruimels over voor de niet-BBB’s. Kruimels in de vorm van slecht, onderbetaald, vuil werk. Geen wonder dat je als werkloze allochtoon niet staat te springen bij elke plaats die je aangeboden krijgt, geen wonder dat je ‘langdurig’ werkloos wordt, en geen wonder dat je op zoek gaat naar zwart werk om je inkomen te verhogen en te vechten tegen de verveling. Discriminatie op de arbeidsmarkt zorgt ervoor dat gewone werklozen geen passende job vinden en dus langdurig werkloos worden. En als ze, zoals iedereen zou doen, weigeren om gelijk welk werk aan gelijk welke voorwaarden aan te nemen, dan krijgen ze de stempel ‘werkonwillig’ en ‘profiteur’.
Klassenjustitie?
Discriminerende bedrijven ondergraven dus structureel het werkloosheidssysteem door een hele bevolkingsgroep tot ‘profiteren’ te dwingen en door het uithollen van het arbeidsmarktpotentieel van de stedelijke, allochtone jeugd. Ze werken daarbij de gebrekkige integratie van allochtonen in de hand en zorgen zo voor een enorme druk op ons sociaal systeem. Gelukkig bestaan er middenveldorganisaties die in staat zijn om lange, slopende procedures aan te gaan om dit flagrante racisme te bestraffen. De uitspraak liet tien jaar op zich wachten en de strafmaat is al bij al relatief beperkt.
Werklozen, daarentegen, worden actief gecontroleerd door een overheidsinstelling (de RVA) in hun zoektocht naar werk. Indien ze niet voldoen aan de eisen worden ze direct gestraft door een gedeeltelijke of volledige intrekking van hun werkloosheidsuitkering.
Het is duidelijk dat we hier helemaal niet over evenwichtig beleid kunnen spreken. De ‘kleine garnaal’ die weliswaar misbruik maakt van het systeem wordt hard gecontroleerd en snel gestraft door de overheidsadministratie. Degenen die langdurige werkloosheid bij allochtonen veroorzaken door systematisch te discrimineren, degenen die het systeem daardoor structureel ondergraven en uithollen worden helemaal niet actief opgespoord, noch worden ze hard gestraft. Ze gaan zo goed als vrijuit!
Discriminatie snoeihard aanpakken
Willen we onze sociale zekerheid eer aandoen, dan moeten we op beide fronten hard optreden. Zoals het activeringsysteem profitariaat wil afraden door goed te controleren en snel te straffen, moeten we hetzelfde doen bij de bedrijven: een scherp opsporingsbeleid en harde straffen tegen discriminatie. Net zoals werklozen door een overheidinstelling worden gecontroleerd in hun zoektocht naar werk, moet diezelfde overheid discriminerende bedrijven actief opsporen en snel straffen. De instrumenten die hier gebruikt kunnen worden zijn relatief bekend: praktijktesten, betere regelgeving, scherpere inspectie van de interim-kantoren en het straffen van bedrijven die interim-kantoren aanzetten tot discriminerende praktijken. Daarnaast mogen we de proporties niet uit het oog verliezen. Het intrekken van de uitkering van een werkloze komt neer op een financiële straf van meer dan € 10.000 per jaar, € 25.001 voor structurele discriminatie is dus een absolute schande en doet denken aan een klassenjustitie: de kleinen krijgen de straffen, de groten gaan vrijuit. 

Stan De Spiegelaere
 

take down
the paywall
steun ons nu!